Region

Pytanie: „Jak zatrzymać inwazję wiatraków na Warmię i Mazury?”
Odpowiedź: Wstrzymać wiatry.
Jak to zrobić? Porozmawiać z lokalnymi szamanami i uprawiać ruch prawostronny – oni gwarantują... Musicie jednak być pierwsi, bo może już są przekupieni a wtedy d... blada.

Wstrzymać inwazję wiatraków można jednym ruchem i to nie tylko u nas ale i w całej Polsce. Należy znieść dotacje. W końcu wiatraki są napędzane nie tyle wiatrem co pieniędzmi podatnika w tym pieniędzmi tych protestujących. Inaczej mieszkańcy zawsze przegrają. W końcu za wiatrakami stoi siła pieniędzy. Te dotacje to jedno z "dobrodziejstw" jakimi obdarzyła nas Unia Europejska.

Nie da się . Jest prawo i należy go przestrzegać.

Dotacji nie nalezy znosić. Należy je bardzo dokładnie rozliczać, weryfikując dokumenty związane z zakupem oraz przywozem elementów wiatraków z dokumentami potwierdzającymi szczegółowo obrót pieniężny. W całym tym interesie obrót musi być w pełni bezgotówkowy i udokumentowany. To samo dotyczy pochodzenia elementów, wszelkich dotyczących ich atestów oraz zezwoleń, przede wszystkim zagranicznych. Jeszcze stosunkowo niedawno robiło się takie rzeczy dość szybko i naprawdę nie jest to trudne. Łamanie prawa za granicą nie zawsze jest karane w Polsce (w myśl prawa karnego), ale potrafi drogo kosztować.

A po co marnować pieniądze na nieopłacalną działalność, która wkurza ludzi? I jeszcze marnować kolejne pieniądze i ludzką pracę na pilnowanie żeby to marnowanie nie naruszało prawa? Po co mamy jeść tę żabę?

Nieopłacalną działalność? Co w tym przypadku znaczy "nieopłacalna"?
Może być Pan pewien, że udokumentowanie opłacalności działalności nie jest wcale trudną sprawą. Wystarczy podać parę nieprawdziwych liczb, nie podpartych żadnymi (lub popartych lipnymi) dowodami. Dokładnie tak samo, jak zrobienie procesu odwrotnego (co równie często widuję, jak i Pan, czytając pewne znane lokalnie pismo i portal).
Nie interesowało mnie dotychczas przeliczanie opłacalności wiatracznej. I nadal mnie nie obchodzi, bo to nie moje pieniądze (nieważne, że w bardzo drobnej części z moich podatków, nie mam bolszewickich naleciałości w ocenie pieniędzy publicznych), zwłaszcza, że dostępne ogólnie dane nie są absolutnie kompletne. Czym innym natomiast jest sprawdzenie, czy pieniądze publiczne zostały wykorzystane właściwie. Wiem, że ten proces kosztuje, ale są trzy "zawody", a raczej grupy zawodowe, istniejące od początków cywilizacji i jakoś nikomu nie udało się ich wyeliminować. I tylko jedna z nich jest opłacana z pieniędzy publicznych w całości, więc czemuś służyć musi. Jeśli wydatkowano je na złom wycofany w innych miejscach świata, bo wg tamtych przepisów zagrażał komu- lub czemukowiek, należy je oszustom odebrać, bez jakichkolwiek skrupułów. Tylko tyle i (jak widać po działaniach przeciwników) aż tyle. Jeśli sfałszowano jakiekolwiek dokumenty - tu prawo przewiduje odpowiednie działanie i skutki. A że wspomniani wyżej przedstawiciele społeczności nie umieją (bo o tym, że przedstawiciele popierającej ich partii nigdy nie umieli wiem) właściwie podejść do zagadnienia - ich sprawa.

"... która wkurza ludzi" - podejrzewam, że obaj potrafimy wymienić parę innych przejawów działalności, znacznie więcej kosztujących podatników, które nie dość, że wkurzają ludzi stale i bez jakiejkolwiek przerwy, co jeszcze żadnych, absolutnie żadnych przychodów nie przynoszą. I na dodatek mają wielką grupę zwolenników, czerpiących całymi garściami za ewidentne szkodzenie.
"Po co mamy jeść tę żabę?" Jako miłośnik dobrego jedzenia powiem, że tak to już jest, że nie wszystko każdemu smakuje, ale czasem trzeba skonsumować coś, do czego żadnego przekonania nie mamy, aby sprawdzić, czy ci, którzy twierdzą, że to obrzydliwa trucizna, rzeczywiście mówią prawdę. Zwłaszcza wtedy, kiedy swoje stanowisko opierają oni nie o własny smak, a rzeczy zasłyszane od innych, którzy również nie próbowali, albo im akurat nie smakowało. A jak wiadomo, "de gustibus...".

Poza tym: w czasie rewolucji technologicznej przed paroma wiekami przeciwnicy maszyn zachowywali się dokładnie tak samo, jak mieszkańcy Lekit (czy Lekitów, nie chce mi się sprawdzać). O dawniejszych czasach, w których za twierdzenie o miejscu Ziemi we wszechświecie lub sprawdzanie, jak organizm człowieka wygląda od środka, lądowało się na środku paleniska, bo tak sie komuś nie podobało wspominać szerzej nie będę.

Pozwoli Pan, że odniosę się tylko do opłacalności. Najprostszym miernikiem - i chyba najbardziej rzetelnym - jest ludzka aktywność. Jeżeli ktoś inwestuje własne pieniądze (bez dotacji!) to możemy przyjąć z małym ryzykiem błędu, że to się opłaca. Jeżeli natomiast bez dotacji wykładać kasy nikt nie chce to znaczy, że interes jest kiepski. A w tym przypadku mamy dotacje jako efekt ideologicznego podejścia do energii żeby uniknąć efektu cieplarnianego. Złośliwie mogę powiedzieć, że zadziałało bo efekt cieplarniany zmienił się w zmiany klimatyczne a ostatnio mówi się o nadchodzącej małej epoce lodowcowej. Istny kabaret.

@ AK
Opłacalność mierzy si ę nie tylko inwestowaniem własnych pieniędzy. Opłacalność to przede wszystkim różnica pomiędzy przychodami a kosztami w czasie pełnej już działalności projektowanej inwestycji. Na etapie planowania dość łatwo danymi manipulować, zatem moje stanowisko jest właśnie takie, jak napisałem. Czasem zreczywiście trzeba poczekać na dane empiryczne, aby zweryfikować swoje prognozy, ale często już na etapie projektowania można niektóre elementy określić jako źle ustalone. Wg mnie dobrym przykładem jest tu głośna sprawa sieci cieplnej pewnej spółdzielni olsztyńskiej. Co innego, oczywiście, dalsza ocena przez tzw. uprawnione organa, ale nie o to terac chodzi.
Natomiast sprawa dofinansowania ze środków publicznych to element polityki - takiego ukierunkowania środków, aby ich wykorzystanie w procesach gospodarczych zgodne było z aktualnie określanymi potrzebami. Na to, co jest tymi "potrzebami" nie zawsze mamy wpływ i tu znajduje się przywołana przez Pana i mnie, smaczna lub nie za bardzo, "żaba". Niekiedy dopiero po zakończeniu wydatkowania środków okazuje się, że wcześniejsze obawy dotyczące smaku były przesadzone (vide niektóre olsztyńskie inwestycje w infrastrukturę), co wcale nie znaczy, że ubędzie takich, którym żaby nie smakują, bo nie.

Jak piszą i publikują fotki tylko w USA stoi ponad 14 tysięcy wiatraków. Dotował rząd , więc budowano . Nie istnieje , żadna gwarancja opłacalności na przyszłość. Rząd RP tak mnie wykiwał w temacie ekologiczne ogrzewanie domu. Zawodowa energetyka korzysta z różnych surowców i to ich cena i dostępność plus akceptacja ekologiczna powoduje takie a nie inne decyzje. Farma Margonin zapewni zyski......Portugalczykom. Kto zapłaci za rozbiórkę po okresie eksploatacji lub amortyzacji ?. Zastanawiałem się nad małym wiatrakiem przy domu . Koszty zwrócą się po 15 do 30 latach, tyle , że żywotność wiatraka jest zdecydowanie krótsza . Ogniwa , podobna sprawa , drogie i mało wydajne. Mało - nie mamy pewności ciągłej dostawy energii / wiatr, nasłonecznienie /. Zgadzam się z Adamem - to wszelkiej maści dotacje są celem. Kasę się bierze i bankrutuje . Dla przykładu łożysko do 3 kW wiatraczka kosztuje 600 zł i starcza na dwa lata . Ile kosztuje konserwacja olbrzyma ?.