AIPN Bi, 086/196, Plan przedsięwzięć operacyjno-śledczych w sprawie nielegalnej działalności kolportażowej i samokształceniowej organizowanej przez Grzegorza Marka Kaucza, 17 IX 1985 r. Olsztyn, k. 10-16. W materiale tym odnotowano, że stworzył nielegalny punkt biblioteczny, z którego korzystali: Jadwiga Sylwanowicz, Lucyna Anna Czajkowska, Anna Pęcińska, Teresa Jóźwiak, Wiesława Wrzeszczyk, Mieczysław Kamiński, Wiesław Biedrzycki i Jadwiga Ufnarska. Ustalono także osobę łącznika, to jest Z. Lewandowskiego, który część wydawnictw przekazał Elżbiecie Pieczkowskiej i Andrzejowi Drewniakowi. W wyniku śledztwa ustalono również, że w okresie od listopada 1984 r. do czerwca 1985 r. Kaucz zorganizował 11 spotkań grupy samokształceniowej, podczas których dyskutowano m.in. o historii Warmii i Mazur, 66 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Odtwarzano też nagrania magnetofonowe z - jak to określono w materiale aparatu bezpieczeństwa - treściami politycznie wrogimi. W wyniku dalszych ustaleń dokonanych przez Wydzial V WUSW w Olsztynie 9 września zatrzymano Lewandowskiego i przeprowadzono u niego rewizję. Następnego dnia podobny los spotkał Andrzeja Drewniaka, który wskazał jako źródło pochodzenia zakwestionowanych materiałów Lewandowskiego.
11 września 1985 r. naczelnik Wydziału Śledczego WUSW w Olsztynie ppłk L. Nuwel przesłał do prokuratury rejonowej w Olsztynie zgromadzone do tego momentu wstępne materiały procesowe do sprawy przeciwko pierwszemu z nich, wnioskując jednocześnie o zastosowanie wobec Lewandowskiego tymczasowego aresztu.
AIPN Bi, 086/196, Wniosek o zastosowanie wobec Z. Lewandowskiego tymczasowego aresztu, 11 IX 1985 r. Olsztyn, k. 2-3. W uzasadnieniu podano, że zajmował się on kolportażem nielegalnych znaczków i ulotek (!) co uznano za wystarczający powód do takiego kroku. Wspomniano także o dokonanym 10 września 1985 r. przeszukaniu jego mieszkania oraz podległego mu wagonu bagażowego pociągu relacji Wrocław-Białystok, w którym znaleziono broszury „Tygodnik Wojenny’, „Z dnia na dzień” i „Solidarność” Tymczasowego Zarządu Regionu Warmińsko Mazurskiego. Zarzuty te potwierdzili funkcjonariusze Służby Ochrony Kolei Oddział w Koszalinie Zbigniew Jaśkiewicz i Zdzisław Plitty. Zeznania obciążające złożył też Andrzej Drewniak, który oświadczył, że otrzymywał wspomniane materiały od Lewandowskiego. On sam odmawiał jednak składania jakichkolwiek wyjaśnień.
Dwa dni później podobny wniosek został skierowany do prokuratury w sprawie Grzegorza Kaucza.
AIPN Bi, 086/196, Wniosek o zastosowanie wobec G. M. Kaucza tymczasowego aresztu, 13 IX 1985 r. Olsztyn, k. 4-5. W tym wypadku przesłuchane w charakterze świadków Jadwiga Sylwanowicz i Anna Czajkowska stwierdziły, że od 1984 r. organizował on spotkania osób pozostających w nielegalnych strukturach „Solidarności”. W ich trakcie dyskutowano m.in. o okresie internowania, postawie osób przesłuchiwanych przez organa ścigania, o przyczynach upadku związku. Ponadto wspomniano, że Kaucz przekazywał im różne nielegalne wydawnictwa. On sam zaprzeczał temu, stwierdzając ponadto, że znalezione podczas rewizji u niego rzeczy otrzymał lub kupił od nieznanych osób oraz ogólnie znalazł. Postanowienie o tymczasowym aresztowaniu Grzegorza Kaucza wystawił wiceprokurator Prokuratury Rejonowej w Olsztynie Wieław Pniewski 13 września 1985 r.
AIPN Bi, 62/2094, Postanowienie o tymczasowym aresztowaniu Grzegorza Kaucza, 13 IX 1985 r. Olsztyn, k. 2-2v. W uzasadnieniu napisał, że od października 1984 r. do 11 września 1985 r. rozpowszechniał on nielegalne wydawnictwa, broszury i ulotki sygnowane przez struktury zdelegalizowanego NSZZ „Solidarność”. Stwierdzono ponadto, że stopień szkodliwości takiego czynu był znaczny, a dodatkowo zachodziła obawa o próbę nakłaniania świadków do składania fałszywych (!) zeznań.
Akt oskarżenia przeciwko wspomnianej dwójce sporządził wiceprokurator rejonowy Marek Borowiecki 10 grudnia 1985 r.
AIPN Bi, 086/196, Akt oskarżenia przeciwko G. Kauczowi i Z. Lewandowskiemu, 10 XII 1985 r. Olsztyn, k. 81-86. Zarzucił w nim Kauczowi, że rozpowszechniał nielegalne wydawnictwa, nawołujące do wywołania niepokoju publicznego, ten sam zarzut postawił też Lewandowskiemu. W przypadku tego ostatniego wspomniany wcześniej Drewniak zeznał, że był przez niego nakłaniany do zorganizowania nielegalnej siatki kolporterów tych wydawnictw w środowisku pracowników PKP. Nabycie od niego zdjęcia ks. Jerzego Popiełuszki potwierdziła też Elżbieta Pieczkowska. Również przesłuchiwany kilkakrotnie Kaucz nie przyznawał się do zarzuconego mu „przestępstwa”. Jak zaznaczono, jego wyjaśnienia nie zasługiwały na wiarę. Podobnie postąpiono w przypadku Lewandowskiego, który jak ustalono również w przeszłości w ramach związku zajmował się kolportażem wydawnictw.
W połowie lutego 1986 r. w meldunku informacyjnym w sprawie nr 17/85 zastępca naczelnika Wydziału Śledczego WUSW w Olsztynie kpt. W. Martynowski informował, iż Sąd Rejonowy w Olsztynie rozpoznając sprawę karną przeciwko wspomnianym wcześniej osobom 25 stycznia wyłączył sprawę Kaucza do odrębnego postępowania.
AIPN Bi, 086/196, Meldunek informacyjny zastępcy naczelnika Wydziału Śledczego WUSW w Olsztynie kpt. W. Martynowskiego, 11 II 1986 r. Olsztyn, k. 113-115. Podstawą do tego była opinia o złym stanie jego zdrowia (depresja). W związku z powyższym zażądano dodatkowej informacji o przewidywanej długości leczenia. 8 lutego 1986 r. kontynuujący postępowanie Sąd wydał nieprawomocny wyrok, na mocy którego uznał Lewandowskiego winnym popełnienia zarzucanych mu czynów i skazał go na karę roku pozbawienia wolności z zawieszeniem na trzy lata. Dodatkowo wymierzył mu też grzywnę w wysokości 160 tys. zł., na poczet której przeliczono pięć miesięcy jego aresztowania po kursie tysiąc zł za jeden dzień. Warto zaznaczyć, iż prokurator wnosił o karę 2 lat bez zawiasów. Sąd niski wyrok w tym wypadku uzasadnił wiekiem oskarżonego (56 lat), niekaralnością, nienaganną opinią i inwalidztwem. Była to pierwsza tego typu sprawa w Sądzie Rejonowym w Olsztynie.
Dalej natomiast w zawieszeniu pozostawała sprawa Kaucza, który otrzymał zaświadczenie o złym stanie zdrowia ze Specjalistycznego Psychiatrycznego ZOZ w Olsztynie.
AIPN Bi, 086/196, Notatka informacyjna kpt. W. Kornatowicza, 25 III 1986 r. Olsztyn, k. 124. Zostało ono potwierdzone na wniosek Sądu badaniami przeprowadzonymi przez prof. Zdzisława Falickiego z Akademii Medycznej w Białymstoku i lekarza Tadeusza Matuszewicza z Olsztyna. Z tego powodu odwlekała się ona w nieskończoność, aż ostatecznie najpierw 2 października Sąd Rejonowy w Olsztynie na wniosek Prokuratury Rejonowej umorzył postępowanie przeciwko Grzegorzowi Kauczowi, a 7 października przeciwko Zbigniewowi Lewandowskiemu.
Krzysztof Sychowicz
Skomentuj
Komentuj jako gość