Polska

Nic już nie może być normalne w Polsce

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 18 listopad 2022 08:11

Zbigniew Lis

Minęła 104 rocznica uzyskania przez Polskę niepodległości, a rodacy coraz bardziej się nienawidzą. To jest nienormalne i nieprawdopodobne, że Polacy dokonują na własne życzenie zniszczenia wszystkiego, co w 1989r. odzyskali i dotychczas osiągnęli. Ten okres był absolutnie nieprzewidywalny i trudny do uwierzenia. Szczególnie dotyczy to młodego pokolenia, bo nie pamiętają czasów komunizmu w Polsce.

Z jednej strony jesteśmy narodem wspaniałym – np. ta obecna pomoc dla Ukrainy, sprawiają, że Polak czuje się dumny, a z drugiej, tak podatni na wszystkie polityczne rozgrywki, bazujące na ludzkiej nienawiści. Dlaczego sami ze sobą walczymy, czyżby w nas jest jakiś wirus nienawiści?

Liczyliśmy wtedy na solidarność międzyludzką, na wspólnotę. Nie od dzisiaj widać, że teraz na własne życzenie to niszczymy. My rodacy, bo pseudopolitycy są przewidywalni, im głównie chodzi o władzę i kasę oraz prestiż i popularność. To ludzie dość prości, profesjonalistów wśród nich niewielu, o ich dorobku zawodowym i sukcesach nie wspomnę, nie mieli pomysłu na życie, więc poszli do polityki. Stanowiska i awanse były i są po linii partyjnej lub towarzyskiej.

Patrząc na nią pragmatycznie, to niezależnie od dotychczasowych rządów, obecnie jest to dramat. Po 1989r. Polacy poddali się takiej indoktrynacji, która przekłada się na bezproduktywną i chorą nienawiść do innego człowieka. Zamiast myśleć o tym, że skoro uzyskało się takie miejsce w Europie, to fajnie byłoby to kontynuować, a nie marnotrawić dorobek tylu utalentowanych i mądrych ludzi w każdej dziedzinie.

Zwolenników tego, co się w tej chwili w Polsce dzieje, jest ok. 30% z tych, którzy głosują. Reszta jest przeciw, ale ciągle mamy blisko połowę społeczeństwa, która po prostu to olewa i nie chodzi na wybory z różnych powodów. Jest to tym bardziej groźne, bo żyjemy obok kraju, gdzie się toczy barbarzyńska wojna.

Do wyborów w Polsce coraz bliżej, więc ostatnio szefowie obozu rządzącego i totalnej opozycji prześcigają się w żenujących wypowiedziach, żartach i dygresjach, jak w filmach Barei. To co mają wspólne, to obsesja nienawiści i wrogości, mimo, że wywodzą się z ruchu społecznego „Solidarność” w czasach PRL.

Różnica między nimi jest taka, że pierwszy stara się administrować Polską już siódmy rok. Obecnie jeździ po Polsce i bajdurzy, jak przy ognisku harcerzom, zamiast mówić jak wyjść z obecnego kryzysu Polski i przyciągnąć nowych wyborców do PiS. Zdaniem szefa partii rządzącej, dzieci w Polsce rodzi się mniej, bo "młode kobiety dają w szyję". Wątpliwa sława "mądrości" prezesa PiS przekroczyła już nawet granice naszego kraju, bo Jego słowa cytowały media na całym świecie. Może dlatego, że dane na temat „dzietności” ma sprzed 20 lat, a wcześniej krytykował „zgniły Zachód” i jego kulturę, kiedy to 30 lat temu po raz pierwszy, zobaczył w Wiedniu jak żyją w wolnym świecie.

Doprowadził do tragicznej sytuacji budżetowej państwa i dużego zadłużenia Polski, co spowoduje, że PiS w przyszłym roku może stracić władzę. No chyba, że J. Kaczyński dojdzie do wniosku, że jego wizja państwa zbankrutowała i polski rząd grzecznie spełni warunki stawiane przez UE i w końcu Polska otrzyma miliardy euro w ramach KPO.

Jest to tym bardziej groźne dla Polski, że dobrej alternatywy nie ma, a państwo jest w największym kryzysie od upadku komunizmu. Trudno sobie wyobrazić sytuację, że dzięki zmianie władzy i wybraniu liberalno-lewackiego rządu na czele z szefem PO, zostaną rozwiązane wszystkie problemy Polski i Polaków.

„Drugi” jest tak dobry, że mimo nieudolności Zjednoczonej Prawicy, jego PO nie może wygrać żadnych wyborów od siedmiu lat. To dryfujący i gnijący z niemocy frustrat, który tylko gada o normalności. Mimo, że obiecywał, że nie wybiera się do Brukseli, bo stanowisko premiera RP jest dla niego największym zaszczytem, uciekł do Rady Europy dla kasy, gdzie w hańbiący sposób reprezentował interesy Polski. Obecnie nic się nie zmieniło, nadal występuje przeciwko Polsce, bo „polskość to nienormalność”, realizując wytyczne UE.

Jego cała narracja to zwyczajne bicie politycznej piany, składające się z hipokryzji, niewiedzy, szyderstwa, manipulacji i szkodnictwa. Gdyby dzisiaj doszedł do władzy ten zwodziciel, to okazałoby się, że wszystkie problemy w Polsce są z powodów zewnętrznych i niewiele da się z nimi zrobić. Przypomnę, że podczas ostatnich miesięcy rządów PO w 2015 r., sytuacja w górnictwie była tragiczna, ba nawet strzelano gumowymi kulami do górników, ale jak ostatnio powiedział D. Tusk, w sposób cyniczny, nikt nie został ranny.

Tylko mężowie stanu i wybitne jednostki o wyjątkowej dojrzałości, potrafią stanąć przed lustrem i powiedzieć samemu sobie: „Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść”, już czas postawić na młodszych, tym bardziej, że dobro Polski i Polaków jest najważniejsze. Przegrana jest wtedy, gdy próbujemy na siłę udowodnić, że wszystko jest dobrze, a fakty i liczby mówią coś przeciwnego. Teoria to jedno, a praktyka - wybory parlamentarne przed nami, realistą jestem. Ich zejście ze sceny politycznej, nie kojarzyłoby się wtedy nam, z zakończeniem karier byłych działaczy z partii komunistycznej ZSRR.

Przez 30 lat transformacji w Polsce, patologia i fatalna sytuacja m. n. w służbie zdrowia, oświacie, polskiej armii i energetyce nabrzmiewała i fundamentalnych reform nie podjęto.

Nie potrafiono zbudować chociaż jednej elektrowni atomowej, wcześniej na to nie zezwalała Moskwa. Obecnie sytuacja jest tragikomiczna lub groteskowa, bo Polacy ze Śląska jeżdżą do Szczecina i Gdańska zaopatrywać się w węgiel. W międzyczasie na elektrownię w Ostrołęce zmarnowano 1,3 mld zł, a na „modernizację polskiego górnictwa” wydatkowano bezmyślnie kilkadziesiąt mld zł.

Obecnie za energetykę odpowiada słynny minister J. Sasin, który z okazji Dnia Łącznościowca został przez podwładnego odznaczony Medalem Honorowym Poczty Polskiej (PP). Najwyższa Izba Kontroli w ub. r. za zlecenie organizacji wyborów kopertowych PP, skierowała do prokuratury zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez m. in. wymienionego ministra. O jego innych groteskowych pomysłach nie warto pisać.

Tak naprawdę aberracja w tym względzie nadal trwa. Obecnie w polskim rządzie, ze względu na kilka ośrodków decyzyjnych i chaos z tym związany, nikt nie wie, ile i jakie oraz gdzie, a także kto wybuduje w końcu jakieś elektrownie atomowe. Tyle jest sprzecznych informacji na ten temat w mediach, że pewnie zacznie je budować już nowy rząd przyszłego premiera D. Tuska, przy pomocy Rosji i Niemiec. Pomoc w tym względzie zadeklarował nawet towarzysz L. Miller. Mimo, że obecnie z Brukseli pobiera euro elektronicznie, a nie jak kiedyś z Moskwy w torbie, to ostatnio powiedział, że z kolegami z KE zrobi wszystko, by zablokować Polsce program atomowy.

PO i D. Tusk osobiście, na postawione zarzuty w mediach i nie tylko, że skupiają się głównie na krytyce PiS, nie oferując w zamian żadnych konkretów i planów, namiestnik UE D. Tusk oświadczył w Ostrowcu krótko i zwięźle, że w sformułowaniu „anty PiS” kryje się prawdziwy program. To jest jakaś fobia i eskalowanie konfliktu w wojnie polsko-polskiej.

Tym bardziej, że grają oni na szybkie złamanie morale Zjednoczonej Prawicy (ZP) i to jest obecnie główna linia ataku totalnej opozycji. Temu służą dziwaczne sondaże potworki, z których wynika, że PO ma już najwyższe poparcie wśród wyborców, atak jakiś szaleńców na biura posłów PiS, straszenie, że węgla, którego zakazu importu sami żądali wcześniej, nie ma i nie będzie podczas zimy, jego rozpalanie palnikiem na łopacie w telewizji TVN. Po prostu chcą wmówić środowiskom i wyborcom ZP, że już przegrali wybory oraz chcą ich zniechęcić i zepchnąć do defensywy. Do tego dochodzi żenująca postawa 30 sędziów Sądu Najwyższego, których prezydent RP powinien usunąć ze stanu sędziowskiego, osobników otwarcie odmawiających posłuszeństwo Konstytucji RP, prawu i odrzucających lojalność wobec państwa polskiego.

Ostatnio moje rozgoryczenie i niedowierzanie spowodowały wypowiedzi osób ze środowiska naukowego, w tym osób pełniących najwyższe stanowiska w państwie. Według poglądu wygłoszonego w telewizji TVN, trzeciej osoby w państwie - marszałka Senatu prof. lekarza T. Grodzkiego, rządu nikt nie zwolni z odpowiedzialności, bo jak młodzież mówi - skrót PiS, to należy tłumaczyć jako przeproście i sp…cie, odejdźcie, bo ewidentnie ten rząd sobie nie radzi. Jest to tym bardziej tragikomiczne, że politykowi temu już od ub. roku prokuratura zarzuca czyny o charakterze korupcyjnym, ale on chowa się za immunitet senatorski.

Z kolei prof. L. Balcerowicz, w głównej mierze odpowiedzialny za patologię polskiej transformacji, zapytany w TVN, jak ocenia wiarygodność premiera M. Morawieckiego, odparł, że "nie od dzisiaj oceniam jego wiarygodność nie jako zerową, tylko jako ujemną, bo on notorycznie kłamie”. Profesor będąc wcześniej ministrem i wicepremierem rządu zapomniał chyba, o podstawowych zasadach jakie obowiązują w korporacjach, ale to chyba nie obowiązuje byłego członka partii komunistycznej.

Za pierwszych rządów PiS w 2005r., J. Kaczyński, jak sam powiedział, chciał postawić na profesjonalistów. Ponieważ ten model administrowania państwem się nie sprawdził, bo nie chcieli oni realizować wizji jego partii, postanowił więc obecnie postawić na ludzi wiernych jego partii. Najważniejsza jest ich lojalność, a kompetencje na dalszym planie.

To jest kolejna patologia, bo Polski już nie stać na amatorszczyznę drugorzędnych intelektualistów, polityków, dziennikarzy i ignorantów. Czas zakończyć wojnę polsko-polską. Ojczyzna jest w wielkim kryzysie, konieczna jest radykalna rewizja naszej potencjalnej drogi rozwoju. Pierwszym warunkiem jest m.in. mobilizacja elektoratu ZP przed najbliższymi wyborami, drugim, wybór autentycznych i kompetentnych, a nie fikcyjnych liderów, na każdym szczeblu władzy oraz zakaz pełnienia funkcji w parlamencie ponad dwie kadencje, a także łączenie stanowiska ministra z funkcją posła.
Zbigniew Lis

14 listopada 2022r.

PS. Miesięcznik „DEBATA”, obchodzi 15-lecie powstania, a od paru lat towarzyszy mu portal internetowy. Ich twórcom składam gratulacje i życzę dalszych sukcesów. Przeciwnością jest portal OPINIE OLSZTYN, który na swojej stronie nawet nie poinformował, że w Olsztyna będzie spotkanie z J. Kaczyńskim, bo szef portalu obraził się na prezesa PiS, za to, że na czele PiS w regionie stanęła poseł I. Arent. To jest cyniczne i małostkowe, wręcz dziecinne.

Czytaj więcej: Nic już nie może być normalne w Polsce

Co stało się w Przewodowie: incydent, tragiczna pomyłka, czy atak? Jak na to odpowiedzieć?

Szczegóły

Opublikowano: środa, 16 listopad 2022 09:14

Marek Budzisz

- Nasze wstępne analizy sugerują, że ten wypadek był spowodowany ukraińskim pociskiem przeciwlotniczym, aby bronić terytorium Ukrainy przez rosyjskimi pociskami manewrującymi. Chcę powiedzieć jasno: to nie jest wina Ukrainy - powiedział szef NATO Jens Stoltenberg podczas specjalnej konferencji prasowej. Za wybuch w Przewodowie obwinił Rosję, ponieważ "nadal prowadzi nielegalną wojnę przeciwko Ukrainie". Szef Sojuszu zapewnił, że NATO jest zjednoczone i zawsze będzie robić to co konieczne, "aby bronić sojuszników".

Czytaj poniżej analizę Marka Budzisza (sprzed oficjalnego komunikatu NATO)

Co wiemy o wczorajszym incydencie w miejscowości Przewodów nieopodal Hrubieszowa? - analiza Marka Budzisza na wpolityce.pl. Po pierwsze Rosjanie wystrzelili wczoraj (15.11.), atakując cele na Ukrainie, około setki rakiet, w tym manewrujących Kh-101 z bombowców strategicznych Tu-95.

*Jeśli jeden pocisk zniszczył suszarnię kukurydzy i wagę przejazdową w Przewodowie zabijając dwie osoby to w istocie może to być incydent, wypadek, lub tragiczna pomyłka. Jeśli jednak mowa jest o dwóch rakietach to o pomyłce raczej nie może być mowy, a mamy do czynienia z atakiem.

*Jeśli bowiem to co się stało zostanie uznane za incydent, wypadek a w istocie było dobrze zakamuflowanym atakiem, i odpowiedź nie zostanie udzielona, to możemy spodziewać się powtórki, tylko tym razem na wyższym poziomie eskalacyjnym (inny cel).

*Jeśli potwierdzi się teoria ataku, należy myśleć o uderzeniu odwetowym. Rosjanie muszą wiedzieć, że ich działania nie pozostaną bezkarne. To najlepsza gwarancja odstraszania.

Jak powiedzieli mediom przedstawiciele władz w Kijowie, był to największy atak rakietowy wymierzony w Ukrainę po 24 lutego, kiedy rozpoczęła się inwazja. Uderzono głównie na obiekty infrastruktury krytycznej, przede wszystkim system energetyczny. Planowano najprawdopodobniej zniszczyć jedyną czynną linię elektroenergetyczną łączącą systemy przesyłowe Polski i Ukrainy, która zapewnia możliwość zarówno eksportu energii przez Kijów, jak i importu, w sytuacjach krytycznych. Linia ta przebiega w odległości 4 do 5 km od Przewodowa, a po ukraińskiej stronie granicy w Dobrotvirsku (w linii prostej 44 km od Przewodowa) znajduje się węzeł przesyłowy, który, tak można przypuszczać, mógł być przedmiotem ataku.

Kontekst ataku

Ważny jest tez kontekst rosyjskiego uderzenia. Otóż jak wiadomo w indonezyjskim Bali obradują przedstawiciele państw G20, do których w godzina porannych z wystąpieniem zwrócił się (zaproszony przez organizatorów) prezydent Zełenski. Przedstawił on 10 punktowy ukraiński plan pokojowy, którego jednym z elementów jest żądanie wycofania się Rosjan z Ukrainy i poszanowania integralności terytorialnej zaatakowanego sąsiada. Putin na Bali nie pojechał, nie przemawiał też do zgromadzonych a dodatkowo musiał przełknąć gorzką pigułkę, jaką dla Moskwy stało się przedstawione bez ogródek stanowisko Pekinu o niedopuszczalności wojny atomowej w Europie.

Nie odbiera to oczywiście Moskwie możliwości eskalowania w tym kierunku, ale znacznie zwiększa polityczne i w konsekwencji ekonomiczne koszty ewentualnego odwołania się przez Rosję do swego potencjału jądrowego.

Po spotkaniu Joe Biden–Xi Jinping, które interpretowane jest w kategoriach deeskalacyjnych, jako manifestacja dążenia do znalezienia obszarów współpracy i podjęcie działań rozładowujących napięcie, perspektywa starcia, a przynajmniej zaostrzenia relacji między Waszyngtonem a Pekinem oddala się.

Dla Moskwy, zainteresowanej, wzrostem napięcia i rywalizacji, to bowiem może przyspieszyć polaryzację ładu międzynarodowego i decyzję Chin o wsparciu rosyjskiego wysiłku wojskowego, tego rodzaju uspokojenie, jest scenariuszem niekorzystnym, bo oznacza, że Rosja nie ma co liczyć na sojuszników, może nawet być przez nich skłaniana do rozpoczęcia rozmów pokojowych na niekorzystnych dla siebie warunkach.

Niedługo wchodzi w życie embargo na rosyjską ropę wprowadzone przez państwa Unii Europejskiej, mówi się o price cap, czyli systemie ceny maksymalnej a dodatkowo o ograniczeniach w zakresie ubezpieczenia frachtu rosyjskiej ropy, o ile cena za surowiec przekroczy ustalone maksyma. Już obecnie rosyjski budżet ma trudności, ale władze, póki co kontrolują sytuację w związku z nadal wysokim eksportem ropy (której produkcja spadła ok. 10 proc.) i utrzymującymi się cenami. Jednak przyłączenie się Chin i Indii do polityki w zakresie limitowania cen rosyjskich węglowodorów przeznaczonych na eksport, lub choćby odejście od dotychczasowej praktyki polegającej na zwiększaniu zakupów, jest w dłuższej perspektywie dla Moskwy niezwykle groźne.

W takiej sytuacji nastąpił wczorajszy atak, którego skala, jak można przypuszczać ma zmusić Ukrainę do zmiany stanowiska w kwestii negocjacji z Moskwą, a państwa Zachodu „przekonać” iż eskalacja jest możliwa.

Możliwości eskalacyjne

Trzeba kilka słów napisać o rosyjskich możliwościach eskalacyjnych. Pisałem już wielokrotnie, że obejmuje ona sygnalizację strategiczną, w ramach której Moskwa próbuje „przekonać” Zachód w kwestii własnej determinacji i gotowości prowadzenia wojny jeszcze przez długi czas a także tego, iż nie jest wykluczone jej rozszerzenie czy intensyfikacja.

Prócz eskalacji wertykalnej, z którą już mamy do czynienia w związku z mobilizacją i posługiwaniem się przez Moskali szantażem nuklearnym dochodzi (te dwa poziomy wzajemnie się uzupełniają, a nie są wobec siebie alternatywami) również eskalacja horyzontalna, czyli geograficzne rozszerzenie konfliktu. I z tym też mamy do czynienia, choćby w Mołdawii, w której sytuacja podlega świadomej destabilizacji ze strony Rosji. Perspektywa wciągnięcia do wojny Białorusi, a nawet państw z NATO jest również tego rodzaju sygnalizacją eskalacyjną.

Warto pamiętać, że Stany Zjednoczone podtrzymują swą dotychczasową linię polityczną wobec wojny na Ukrainie, której elementem, a nawet fundamentem, o czym wielokrotnie mówił Jake Sullivan, jest unikanie eskalacji i przede wszystkim polityka niedopuszczenia do „wciągnięcia” NATO do wojny. To z tego m.in. powodu Waszyngton nie chce dostarczać Ukrainie rakiet o zasięgu umożliwiającym atakowanie celów w Rosji, a ostatnio odmówił dostarczenia Kijowowi dronów MQ-1C Gray Eagle.

W ubiegłym tygodniu pojawiło się szereg informacji, mieliśmy do czynienia z wypowiedziami Marka Milleya, a także do pewnego stopnia również Jake’a Sullivana, mogących świadczyć o tym, że w części amerykańskiego establishmentu dojrzewa myśl o tym, że warto myśleć o negocjacyjnym zakończeniu wojny na Ukrainie, już teraz po wyzwoleniu Chersonia. Na początku tygodnia w Ankarze miało miejsce spotkanie między szefem CIA Burnsem a kierującym rosyjskim wywiadem wojskowy Sergiejem Naryszkinem.

William Burns ma opinię pragmatyka, polityka skłonnego do szukania z Moskwą możliwości porozumienia się. Ostatnie deklaracje prezydenta Macrona, który już na Bali oświadczył, że „trzeba rozmawiać” też mogły być odczytane w Moskwie w kategorii sygnału o rysujących się podziałach w jednolitym do tej pory bloku sojuszników Ukrainy.

Państwa Europy Środkowej i Skandynawowie, o Bałtach nie zapominając, nadal utrzymują twarde stanowisko, co wyraźnie komunikowali w szeregu wystąpień publicznych przedstawiciele ich rządów. Pojawiła się zatem w obozie sojuszniczym Zachodu wyraźna różnica zdań co do tego jak dalej działać w przypadku Ukrainy. A tego rodzaju sytuacja uruchamia na Kremlu mechanizm którego celem jest pogłębienie różnic i ewentualnych pęknięć, przez działania eskalacyjne, zaostrzające sytuację.

Jak napisała pod koniec września Fardida Rustamova, rosyjska niezależna dziennikarka zajmująca się analizowaniem sytuacji na szczytach rosyjskiej władzy, „Putin zawsze eskaluje”, zwłaszcza jeśli uważa, że przeciwnicy wykazują oznaki słabości, zwątpienia czy pojawiają się różnice zdań, które można chcieć pogłębić.

Rakieta czy dwie rakiety?

To jest kontekst wczorajszego wypadku, który, jeśliby potwierdziła się teza o dwóch rakietach, wskazywałby na celowe działanie Rosji. To, że ich MON odżegnuje się od odpowiedzialności i utrzymuje, że w Przewodowie nie uderzyła rosyjska rakieta/rakiety jeszcze nic nie oznacza.

Przypomnę, że mimo niezbitych dowodów Rosjanie nadal utrzymują, że to nie oni zestrzelili malezyjski Boeing nad Ukrainą. Przeprowadzenie ataku w taki sposób abyśmy mieli problemy z jego atrybucją, czyli przypisaniem „autorstwa” jest typowym działaniem Rosjan, zwłaszcza jeśli w grę wchodzi uruchomienie w odpowiedzi NATO-wskich artykułów (4., ewentualnie 5.) systemu kolektywnego bezpieczeństwa. Jeśli nie wiadomo czy mieliśmy do czynienia z atakiem czy z wypadkiem, to trudno mówić o zagrożeniu bezpieczeństwa i alarmowaniu w tej kwestii sojuszników.

Mamy też zastanawiające różnice na poziomie podstawowym. I tak polskie media przytaczając relacje świadków wydarzenia mówią o dwóch wybuchach i dwóch rakietach, podczas gdy amerykański CNN poinformował o tym, że myśliwce NATO, dyżurujące w polskiej przestrzeni powietrznej prześledziły tor lotu, ale jednej rakiety, która upadła na naszym terytorium. To czy mamy do czynienia z jedną czy dwiema rakietami jest w tej sprawie kwestią zupełnie fundamentalną.

Jeśli bowiem jeden pocisk zniszczył suszarnię kukurydzy i wagę przejazdową w Przewodowie zabijając dwie osoby to w istocie może to być incydent, wypadek, lub tragiczna pomyłka. Jeśli jednak mowa jest o dwóch rakietach to o pomyłce raczej nie może być mowy, a mamy do czynienia z atakiem.

Na razie znamy stanowisko Amerykanów, bo jak ujawnił brytyjski Guradian prezydent Biden pytany na Bali przez dziennikarzy czy mogła to być rosyjską rakieta odparł, iż „Istnieją wstępne informacje, które temu zaprzeczają. Nie chcę tego mówić, dopóki nie przeprowadzimy pełnego dochodzenia”. Dodał przy tym, że takie wstępne wnioski wyciągnięto na podstawie analizy trajektorii lotu rakiety. Na razie zatem wiemy co na ten temat myślą Amerykanie, dobrze byłoby aby polska opinia publiczna poznała stanowisko naszego rządu i wiedzę, którą dysponujemy. Powinno, przynajmniej w teorii, być to prostą sprawą bo w miejscowości Łabunie, w linii prostej znajdującej się ok. 50 km od Przewodowa mamy system radarowy RAT-31, który jest jednym z trzech NATO-wskich radarów tego rodzaju zbudowanych w Polsce będących elementem ochrony naszej przestrzeni powietrznej. Ma on zasięg 500 km i jest rzeczą oczywistą, iż w czasie wojny zbiera dane na temat ruchu w przestrzeni powietrznej. Zakładam w tej sytuacji, iż posiadamy niezbędne informacje, na miejscu w Przewodowie pracują też nasze ekipy, można zatem na podstawie analizy szczątków rakiety – rakiet ustalić i to dość szybko czy mieliśmy do czynienia z jednym czy z dwoma pociskami.

To, że polska opinia publiczna musiała czekać ponad 5 godzin zanim szef BBN-u i rzecznik prasowy rządu ujawnili szczątkowe i dalece niepełne informacje na temat tego co się wydarzyło uważam za poważny błąd komunikacyjny, który w przyszłości musi zostać wyeliminowany.

W takich wypadkach nie chodzi wyłącznie o szybkie podjęcie niezbędnych działań, co zrobiono, a minister Błaszczak poinformował nawet o podniesieniu poziomu gotowości niektórych jednostek wojskowych, ale o przeciwdziałanie naturalnym odruchom paniki, która zaczęła się pojawiać. Jest to zjawisko tym bardziej potencjalnie groźne, że w sytuacji braku oficjalnych komunikacji mediasfera żyje najróżniejszymi spekulacjami na temat tego co się stało i konsekwencjami wydarzenia, a Polacy otrzymali od władz niewerbalny, ale bardzo zaostrzający napięcie komunikat.

Otóż jeśli zbiera się rząd, obraduje BBN, prezydent Duda dzwoni do Joe Bidena, minister Błaszczak do Lloyda Austina, a miała też miejsce rozmowa z Jensem Stoltenbergiem, to nie dlatego, tak może myśleć każdy, że zdarzył się tragiczny, ale incydent, ale z zupełnie innego powodu – dlatego, że zostaliśmy zaatakowani. Te wersję uprawdopodabnia i to, że media cały czas podają informację o dwóch detonacjach.

Po co Rosjanie, jeśli założyć, że mieliśmy do czynienia z dwoma ich rakietami, mieliby atakować terytorium państwa NATO? Prócz sygnału o gotowości do eskalacji mogło chodzić o postawienie Sojuszu w sytuacji dylematu strategicznego, związanego z tym jak odpowiedzieć. Amerykanie, upraszczając sprawę, nie chcą zostać zmuszeni do udzielenia adekwatnej odpowiedzi w zgodzie ze swymi wcześniejszymi deklaracjami o gotowości do obrony „każdego cala kwadratowego obszaru państw NATO”, Polacy, przeciwnie, chcieliby aby podobne wydarzenie nie powtórzyło się w przyszłości.

Ta różnica interesów i percepcji sytuacji może służyć Rosjanom. Jeśli bowiem to co się stało zostanie uznane za incydent, wypadek a w istocie było dobrze zakamuflowanym atakiem, i odpowiedź nie zostanie udzielona, to możemy spodziewać się powtórki, tylko tym razem na wyższym poziomie eskalacyjnym (inny cel). Jeśli jednak był to wypadek, to przesadzona reakcja może prowadzić do rozszerzenia konfliktu na korzystnych dla Moskwy warunkach (nie my inicjujemy). Mamy zatem do czynienia z trudną sytuacją, w której może też zarysować się różnica zdań między Warszawą a Waszyngtonem.

Warto też kilka słów napisać na temat jaką winna być reakcja jeśliby wersja o ataku potwierdziła się. Nie ulega wątpliwości, że po ustaleniu tego co się stało powinniśmy żądać wydania i osądzić wszystkich, którzy mieli związek ze śmiercią dwóch obywateli Polski. To oczywisty, ale niewystarczający krok. Kolejnym winno być żądanie, wysunięte pod adresem naszych sojuszników, aby wzmocnić ochronę naszej przestrzeni powietrznej, np. przez dyslokację dodatkowych systemów OPL.

Warto też zastanowić się czy nie wrócić do kwestii, zarzuconej wiosną, dostarczenia Ukrainie myśliwców, dzięki którym byłaby ona w stanie kontrolować swą przestrzeń powietrzną. Wreszcie, w najdalej idącym scenariuszu należałoby zastanowić się nad możliwością patrolowania przez polskie i NATO-wskie myśliwce pasa przestrzeni powietrznej Ukrainy w bezpośredniej bliskości naszej granicy. Może chodzić np. o 100 km, ale musimy pamiętać, że tego rodzaju posunięcie w warunkach wojennych może oznaczać zaangażowanie w walkę.

Wreszcie jeśli potwierdzi się teoria ataku, należy myśleć o uderzeniu odwetowym, gdzie i przy użyciu jakich środków, nie napiszę. Oczywiście nie chodzi o otwarty atak, ale sytuację podobną do tej, która miała miejsce. Rosjanie muszą wiedzieć, że ich działania nie pozostaną bezkarne. To najlepsza gwarancja odstraszania.

Oczywiście jeśliby potwierdziła się wersja o ataku. Musimy w tej sprawie mieć własne zdanie, bo opinia Amerykanów, nie musi, w obliczu różnicy interesów w tym konkretnym przypadku, być dla nas wiarygodną.

Marek Budzisz

„Nic nie wskazuje na to, że był to intencjonalny atak na Polskę” - powiedział prezydent Andrzej Duda po zakończonej naradzie w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego.

- Obserwowaliśmy zmasowanych tak rosyjski na Ukrainę. Wystrzelono przynajmniej ok. 100 rakiet. (…) Bombardowane były obszary przygraniczne. (…) Ukraina broniła się, co oczywiste i zrozumiałe, także wystrzeliwując rakiety, której zadaniem było strącenie rakiet rosyjskich. (…) Winę za całe wczorajsze starcie ponosi strona rosyjska. (…) W tej chwili prowadzone są czynności śledcze — powiedział prezydent Andrzej Duda.

Nic nie wskazuje na to, że był to intencjonalny atak na Polskę

— podkreślił.

- Nie była to rakieta, która była wycelowana w Polskę. W istocie nie był to atak na Polskę. Pytanie, jaka była to rakieta? Najprawdopodobniej była to rakieta produkcji rosyjskiej, wyprodukowana w latach 70. Rakieta typu S-300. Nie mamy żadnych dowodów na to, że rakieta została wystrzelona przez stronę rosyjską, wiele na to wskazuje, że to była rakieta, która służyła obronie przeciwrakietowej i że była użyta przez stronę ukraińskiej obrony

— powiedział Duda.

- Ostrzał rosyjski, rakiety leciały, były to rakiety manewrujące, które leciały z różnych kierunków. Prawdopodobnie część z nich leciała w kierunku polskiego terytorium i zawracały na wschód, więc ukraińska obrona przeciwlotnicza wystrzeliwała rakiety w różnych kierunkach i jest wysoce prawdopodobne, że jedna z tych rakiet spadła, niestety, na terytorium Polski. Wstępne oględziny wskazują na to, że nie doszło do klasycznej eksplozji, ale był to efekt upadku rakiety, połączony być może z eksplozją paliwa, które pozostawało w rakiecie. Takie na razie wynikają z obserwacji wstępne wnioski

— mówił prezydent.

„Najprawdopodobniej był to nieszczęśliwy przypadek”

- Nie mamy żadnej poszlaki, która by pozwalała powiedzieć, że to był atak na Polskę, że ta rakieta została intencjonalnie skierowana po to, aby uderzyła w terytorium Polski. Najprawdopodobniej był to nieszczęśliwy przypadek

— zapewnił z kolei premier Mateusz Morawiecki.

- Nasze jednostki wojskowe zostały postawione w stan podwyższonej gotowości bojowej. (…) Nic nie wskazuje na to, że był to atak na terytorium Polski. (…) Jesteśmy w stałym kontakcie z naszymi sojuszniczymi służbami. Stamtąd dostajemy potwierdzenie materiały dowodowego, który zebrały też nasze służby

— dodał szef rządu.
poster

Wszystkie nasze rozmowy wskazują na to, że jesteśmy w bardzo solidnym Sojuszu, który zadziałał. (…) Większość dowodów przez nas na ten moment zebranych wskazuje na to, że na ścieżce eskalacyjnej być może uruchomienie art. 4. tym razem nie będzie niezbędne

— zaznaczył.

Jak działa rakieta systemu przeciwlotniczego S-300

Pociski mają wbudowany mechanizm samozniszczenia. Aktywuje go się w sytuacji, gdy rakieta chybia celu. Pocisk wybucha w powietrzu, by nie powodować zniszczeń i ofiar na własnym terytorium. Rakieta systemu przeciwlotniczego S-300 przenosi ważącą ponad 130 kg głowicę bojową. Choć to pociski przeciwlotnicze i przeciwrakietowe, ich wybuchy są na tyle potężne, że Rosja używa ich do atakowania ukraińskich miast. Można założyć, że w przypadku Przewodowa mechanizm autodestrukcji nie zadziałał. Zawinić mógł sprzęt albo człowiek. Ukraińcy odpierali największy w historii rosyjski atak rakietowy, załogi baterii działały pod wielką presją.

"Opowiadamy się za wspólnym zbadaniem incydentu z lądowaniem rakiety w Polsce. Jesteśmy gotowi przekazać posiadane przez nas dowody na rosyjski ślad. Oczekujemy od naszych partnerów informacji, na podstawie których wysnuto wniosek, że to rakieta obrony powietrznej Ukrainy" — napisał Ołeksij Daniłow na Twitterze

Czytaj więcej: Co stało się w Przewodowie: incydent, tragiczna pomyłka, czy atak? Jak na to odpowiedzieć?

Sędzia Juszczyszyn będzie musiał wyjaśnić udział w biesiadzie z politykami

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 15 listopad 2022 15:03

Olsztyński sędzia Paweł Juszczyszyn zostanie wezwany do złożenia wyjaśnień, w sprawie wspólnej z prezydent Gdańska Aleksandrą Dulkiewicz oraz z prezydentem Sopotu Jackiem Karnowskim zakrapianej biesiady w trójmiejskiej restauracji, z udziałem kilku sędziów Iustitii. Spotkanie miało miejsce w ostatni weekend. Wezwanie do złożenia wyjaśnień zapowiedział zwierzchnik sędziego Juszczyszyna, prezes Sądu Rejonowego w Olsztynie Maciej Nawacki.

11 listopada w Sopocie odbył się pokaz filmu pt. „Sędziowie pod presją” oraz dyskusja pt. „Nie ma niepodległości bez wolności”, w których wzięli udział m.in. prezydenci Gdańska i Sopotu oraz sędziowie Krystian Markiewicz, Paweł Juszczyszyn z Olsztyna, Igor Tuleya i Dorota Zabłudowska, związani z sędziowskim stowarzyszeniem Iustitia. (Sędzia Zabłudowska z sądu w Gdańsku, który prowadził postępowania karne wobec Pawła Adamowicza, a w tym samym czasie pani sędzia otrzymywała nagrody właśnie od Pawła Adamowicza. Oficjalnie te nagrody były przyznawane przez miasto Gdańsk).

Elementem spotkania był także... raut w jednej z sopockich restauracji z udziałem sędziów i samorządowców. Zapłacił Urząd Miasta Sopot ok. 10 tys. zł.

Po tym, jak prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz zamieściła na swoim TT wspólne zdjęcie polityków i sędziów Iustitii, które podpisała:

"Niepodległe i silne państwa to takie, gdzie jest przestrzegane prawo i Konstytucja. O tym dziś rozmawialiśmy http://m.in. z sędziami Krystianem Markiewiczem, Pawlem Juszczyszynem, Igorem Tuleyą i Dorota Zabludowskim w gościnnym Sopocie #Konstytucja #Niepodległa"

Niepodległe i silne państwa to takie, gdzie jest przestrzegane prawo i Konstytucja. O tym dziś rozmawialiśmy https://t.co/MwHNXHMT8t. z sędziami Krystianem Markiewiczem, Pawlem Juszczyszynem, Igorem Tuleyą i Dorota Zabludowskim w gościnnym Sopocie #Konstytucja #Niepodległa 🇵🇱🇪🇺 pic.twitter.com/3qZIXv14N1

— Aleksandra Dulkiewicz (@Dulkiewicz_A) November 11, 2022

w sieci pojawił się też film z tego rautu. W trakcie spotkania, które miało miejsce w jednej z trójmiejskich restauracji, przy butelce wina, sędziowie otrzymywali upominki od włodarzy miast, którzy są jednocześnie ważnymi politykami opozycji totalnej.

To mówią Państwo, że tym osobom chodzi o apolityczne i bezstronne sądy? Niezależne? https://t.co/eQ9QuDNHQe

— Kamil Zaradkiewicz (@k_zaradkiewicz1) November 14, 2022

- Przyjrzę się tej sprawie. Sytuacja jest niepokojąca i wskazująca na niedopuszczalne kontakty i współpracę sędziego z politykami. Wystąpię o wyjaśnienia do sędziego Juszczyszyna - powiedział portalowi wPolityce.pl sędzia dr Maciej Nawacki, Prezes Sądu Rejonowego w Olsztynie

Po raucie sędziów z politykami w Sopocie w sieci pojawiła się lawina komentarzy:

„To mówią Państwo, że tym osobom chodzi o apolityczne i bezstronne sądy? Niezależne?”

„Czy to jeszcze sędziowie, czy już politycy?”

Taki „układ określany jest mafią”. Internet wrze po imprezie Dulkiewicz z „niezależnymi sędziami”

„Niech mi ktoś odpowie na pytanie, jaki wyrok wydałby sędzia, np. Tuleya w procesie w którym oskarżona brałaby pani Dulkiewicz, oczywiście po takim… Trójmiasto to „Mała Sycylia”.

„Nieprawdopodobny skandal !!! Prezydenci Gdańska i Sopotu bawią się w najlepsze z nadzwyczajną kastą, "sędziami" Juszczyszynem i trędowatym Tuleyą, płacąc w dodatku służbową kartą. Bezwstydne dranie. Niezawisłość sędziowska w pełnej okazałości. Neumann dobrze wiedział co mówi”.

Przewodniczący sejmowej komisji sprawiedliwości Marek Ast ocenia, że obywatel, który znalazłby się w sporze z Gdańskiem lub Sopotem, nie mógłby liczyć na w pełni obiektywną postawę takiego sędziego.

– To wyraźny sygnał dla mieszkańców, że lepiej z Jackiem Karnowskim czy Aleksandrą Dulkiewicz nie zadzierać, bo mają wpływy wśród prominentnych sędziów nadzwyczajnej kasty. Bez przesądzania o tym, jak taki spór z takimi osobami mógłby się skończyć, to już sama świadomość dla osoby, która chciałaby do takiego sporu przystąpić, może stanowić hamulec. Bo skoro ci politycy obracają się w towarzystwie sędziów, to znaczy, że mają jakieś układy – mówi Ast.

Jego zdaniem takie związki to rzecz niebezpieczna i dlatego jest wprowadzona w polskim prawie zasada apolityczności sędziów i zakazu przynależności do partii politycznych, aby nie stwarzać możliwości, a nawet cienia podejrzenia, że jakieś naciski polityczne mogą być wywierane na sędziów.

Do wspólnej biesiady sędziów z politykami odniosła się też sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka, przewodnicząca Krajowej Rady Sądownictwa.

- Skoro sędziowie pełnią tak bardzo ważną rolę w demokratycznym państwie prawa i mają być kontrolerami gry politycznej, to opowiadanie się po jakiejkolwiek stronie sporu politycznego jest niewłaściwe. Oczywiście, sędziowie mogą występować w parlamencie w charakterze ekspertów i uczestniczą w debacie parlamentarnej, ale w określonych ramach. Sędziowie rozmawiają z politykami i nikt tego nie zakazuje

– mówiła sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka.

Nie można jednak nawet sprawiać wrażenia, że się jest po jakiejś stronie sporu.

– podkreśliła.

Przypomnijmy, że kilka miesięcy temu, na wspólnej komisji sejmowej, wystąpili sędziowie z politykami opozycji, na czele z Borysem Budką. Prezentowali wtedy wspólne pomysły na „przywrócenie praworządności”. W ich wspólnym projekcie ustawy Krajową Radę Sądownictwa ponownie będzie wybierać spośród siebie tylko środowisko sędziowskie, powtórzone zostaną konkursy na sędziów powołanych w czasach rządów PiS przez nową KRS (jest ich już ok. 2000) i będzie możliwość ponownej oceny ich wyroków. Swoje stanowiska mają stracić osoby powołane do Sądu Najwyższego w ostatnich latach i oddać pobrane wynagrodzenia. Izbę dyscyplinarną zastąpią sądy apelacyjne i Sąd Najwyższy, ze składami wybieranymi przez losowanie.

- „Chcemy sądów otwartych dla obywateli, zamkniętych dla polityków” – podsumował proponowane zmiany rzecznik prasowy Iustitii Bartłomiej Przymusiński.

(oprac. as)

Na zdjęciu górnym, pierwszy od prawej sędzia Paweł Juszczyszyn, obok prezydent Gdańska i naprzeciwko prezydenta Sopotu.

Czytaj więcej: Sędzia Juszczyszyn będzie musiał wyjaśnić udział w biesiadzie z politykami

Prof. Nowak: Przez zapiekłość partyjnej nienawiści Rzeczpospolita straciła niepodległość

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 11 listopad 2022 08:50

Jakie jest we współczesnej Polsce dziedzictwo wydarzeń z listopada 1918 r.? - zapytała PAP prof. Nowaka w wywiadzie z okazji 104. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę.

Prof. Andrzej Nowak: Przede wszystkim pozostała nam niepodległość, to jest rzecz najważniejsza. Gdyby nie została ona odzyskana w 1918 r. i nie została obroniona dwa lata później, to nie byłoby dzisiaj Polski, a my nie mówilibyśmy po polsku.

W 1939 r. polska niepodległość została ponownie zagrożona paktem dwóch imperialnych sąsiadów II Rzeczypospolitej – III Rzeszy i Związku Sowieckiego – którzy chcieli ją zniszczyć. Gdyby nie wola oporu w imię wartości odzyskanej w listopadzie 1918 r. i tak głęboko uwewnętrznionej przez pokolenie tamtego czasu przeciwko nowemu zniewoleniu, dzisiaj by nas nie było. To sobie powinniśmy powtarzać. Największą współczesną zdobyczą odzyskanej w 1918 r. niepodległości jest to, że nadal jesteśmy i możemy się rozwijać – po swojemu, dla siebie i dla naszych dzieci.

PAP: A czy jest jeszcze lekcja, którą musimy odrobić? Czy faktycznie szanujemy niepodległość?

Prof. Andrzej Nowak: Dla części społeczeństwa polskiego, która być może nieco zapomniała o znaczeniu fundamentalnej kwestii, jaką jest niepodległość, właśnie wydarzenia ostatnich dziesięciu miesięcy okazały się pobudką.

Niestety nadal część opozycyjnych polityków wykazuje dramatyczną pogardę dla pojęcia niepodległości, występując niemalże w jednej linii z Władimirem Putinem w atakach na państwo polskie, na bezpieczeństwo naszych granic oraz naszych obywateli. Mam tu na myśli tych polityków, którzy wzywają do otwarcia granicy wschodniej z Białorusią i Rosją, co dawałoby w tej chwili pozwolenie na całkowicie swobodną infiltrację przez agenturę i prowokatorów Putina. Posługują się przy tym hasłami obrony praw migrantów, tak jakby Białoruś i Rosja były państwami swobodnego przepływu migracji, a nie państwami autorytarnymi, które kontrolują każdy ruch na swoim terenie wyłącznie w interesie władzy politycznej, która chce zniewalać sąsiadów.

Są to przejawy nieodpowiedzialności tych osób, który w imię wewnętrznej walki z demokratycznie wyłonioną większością sejmową i jej rządem są gotowi podważać podstawy niepodległości, są gotowi zniszczyć niepodległość, byle tylko „dopiec” wrogowi wewnętrznemu.

Jest to zatem swego rodzaju lekcja negatywna, którą powinniśmy odrobić. Musimy sobie przypomnieć, że to właśnie ta zapiekłość partyjnej nienawiści do rządzących była odpowiedzialna za to, że I Rzeczpospolita straciła niepodległość. Na tym właśnie potrafili grać nasi zaborcy, tworząc partie pruską i petersburską (czyli rosyjską) w XVIII-wiecznej Polsce. W ten sposób zniszczyli właśnie Rzeczpospolitą, która próbowała odzyskać swoją niepodległość i suwerenność od krajów ościennych.

Może właśnie najważniejsze jest to, abyśmy wyciągnęli wnioski z błędów popełnionych przez naszych przodków sprzed ponad 230 lat i już nigdy nie dali się sprowadzić do roli państwa rozgrywanego przez imperialnych sąsiadów oraz bezwolnej krainy, którą mogą rządzić obce stolice. Niepodległość zobowiązuje. Zobowiązuje także pamięć o błędach, które doprowadziły do utraty niepodległości.
Rozmawiała Anna Kruszyńska

Cały wywiad TUTAJ

Czytaj więcej: Prof. Nowak: Przez zapiekłość partyjnej nienawiści Rzeczpospolita straciła niepodległość