Polska

17.IX.1939. Pod czerwonym butem

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 17 wrzesień 2023 15:14

Sławomir Kalbarczyk

To nie była „zwykła” napaść, bo nawet zakładając, że każda agresja jest wyjątkowa, musimy w tej sowieckiej z 17 września 1939 roku dostrzec cechy zupełnie niespotykane. Po raz pierwszy bodaj w dziejach zdarzyło się, że jedno państwo, najeżdżając drugie, twierdziło, że to drugie… nie istnieje.

Narracyjne zniszczenie państwa

Taki właśnie pogląd na sytuację Polski w siedemnastym dniu niemieckiej napaści zawierała niesławnej pamięci nota, wręczona 17 września 1939 roku Wacławowi Grzybowskiemu, ambasadorowi RP w Związku Sowieckim. Warszawa, stwierdzono, nie istnieje już jako stolica Polski, rząd polski uległ rozkładowi, wszystko to zaś miało oznaczać, że państwo polskie „faktycznie” przestało istnieć.

W kreowaniu stanu rzeczy uzasadniającego agresję Sowieci poszli jeszcze dalej, twierdząc w tym zdumiewającym dokumencie, że pozostawiona sobie Polska to pole dla wszelkiego rodzaju akcji, które mogą stać się zagrożeniem dla ZSRS. Przysłowiową „kropkę nad i” stanowiły ostatnie zdania noty, w których stwierdzano, że rząd sowiecki, nie mogąc pozostać obojętny na sytuację bezbronnej i pozostawionej swojemu losowi „bratniej” ludności ukraińskiej i białoruskiej, polecił Armii Czerwonej przekroczyć granicę, by wziąć tę ludność w opiekę.

Kremlowscy władcy postanowili „zjeść ciastko i zachować je zarazem”, czyli wkroczyć na ziemie polskie przyznane im w pakcie sierpniowym, a jednocześnie uniknąć oskarżenia o dokonanie agresji.

Dlaczego Kreml przedstawiał się w tym dokumencie jako siła stojąca właściwie poza wojną? Przecież nie po to 23 sierpnia 1939 roku zawarł układ z Niemcami, by wobec zbliżającej się wielkimi krokami agresji Niemiec na Polskę zachować neutralność. Przeciwnie. Istotą tego układu był podział terytorium Polski między III Rzeszę a Związek Sowiecki (na linii rzek: Narew, Wisła, San), który żadną miarą nie mógł się dokonać drogą pokojową. Jedyną drogą jego urzeczywistnienia była zbrojna agresja. Tak więc kremlowscy władcy postanowili „zjeść ciastko i zachować je zarazem”, czyli wkroczyć na ziemie polskie przyznane im w pakcie sierpniowym, a jednocześnie uniknąć oskarżenia o dokonanie agresji. W tym celu ukuli propagandową tezę, że były to tereny niczyje, gdyż państwo polskie rzekomo przestało już istnieć.

Zagraniczne reakcje na kłamstwo okupanta

Czy ktoś uwierzył, że 17 września 1939 roku państwo polskie przestało istnieć, wobec czego Armia Czerwona musiała wkroczyć na tereny wschodnich województw Rzeczypospolitej, by chronić mieszkającą tam ludność? Uwierzyła w to na pewno część, może nawet większa, społeczeństwa sowieckiego. Obywatele ZSRS, oceniając wkroczenie swojej armii do Polski, najczęściej po prostu powtarzali to, co mówiła oficjalna propaganda. A więc że dobrze się stało, iż Ukraińcy i Białorusini zostali wzięci pod opiekę i że naród ukraiński i białoruski znalazły się wreszcie w jednym państwie. Niektórzy nawet żałowali, że Armia Czerwona tak późno „wyzwoliła” Białorusinów i Ukraińców, i wyrażali nadzieję, że kiedyś „wyzwoli” także narody innych państw kapitalistycznych.

Byli jednak w ZSRS i tacy, którzy wyrażali wysoce „nieprawomyślne” poglądy i nazywali sowieckie kłamstwa po imieniu. Ci mówili, że Związek Sowiecki dopuścił się agresji i sam zaczął wojnę, chociaż sowiecki rząd wciąż powtarzał, że prowadzi antywojenną politykę. Warto pamiętać o tych ludziach, którzy zapewne za swoją odwagę w najlepszym przypadku zapłacili latami łagrów.

A jak na agresję sowiecką zareagowali nasi zachodni alianci: Wielka Brytania i Francja? Przyznajmy, nie łączyły nas z nimi żadne układy o charakterze obronnym, których przedmiotem byłoby zagrożenie sowieckie. Niemniej jednak powściągliwość i rezerwa mocarstw zachodnich wobec wiarołomnej napaści Sowietów poszła stanowczo za daleko. Nie zdobyto się nawet na złożenie na Kremlu noty protestacyjnej. Brytyjski gabinet uznał, że to zbyt wiele, i poprzestał na komunikacie prasowym w gazecie „The Times”, w którym odrzucił sowieckie uzasadnienie ataku na Polskę. Winston Churchill, wówczas Pierwszy Lord Admiralicji, 1 października 1939 roku „rozgrzeszył” Sowietów za agresję 17 września, twierdząc, że Armia Czerwona weszła na teren Polski z potrzeby zapewnienia Związkowi Sowieckiemu bezpieczeństwa ze strony Niemiec (!) i że posunięcie to zablokowało Hitlerowi możliwość uderzenia na Bałkany. Brytyjski polityk widział więc „wszystko”, nie dostrzegał tylko Polski. Francja we wrześniu 1939 roku „zdobyła się” na skierowaną pod adresem Moskwy prośbę o podanie motywów napaści na Polskę – jakby miały one jakiekolwiek znaczenie. Spotkało ją upokorzenie, bo Kreml odpowiedział, że nie musi się nikomu tłumaczyć ze swej polityki zagranicznej.

Dowódca XIX Korpusu Armijnego gen. Heinz Guderian (pierwszy z prawej) rozmawia z komisarzem politycznym Borowenskim o przebiegu linii demarkacyjnej pomiędzy wojskami niemieckimi i sowieckimi, 22 września 1939 r. (AIPN)

Niemiecka mapa „dawnego terytorium polskiego” z zaznaczoną tymczasową linią demarkacyjną i przyszłą granicą III Rzeszy i ZSRS (AIPN)

Bolszewicka rozprawa z polskością

Jaką politykę prowadził sowiecki okupant na obszarze zagarniętej przez siebie większej części Państwa Polskiego?

Masowe aresztowania, wyroki śmierci, deportacje – taka była codzienność w pierwszych miesiącach sowieckiej okupacji. Była to polityka „sowietyzacji”, która za cel stawiała sobie zaprowadzenie na ziemiach okupowanych sowieckiego ustroju i sowieckich porządków.

Podstawowym celem „pierwszego etapu” sowieckich rządów na Kresach musiało się zatem stać radykalne wykorzenienie polskiej państwowości i uderzenie w ludzi, którzy się z nią utożsamiali. Likwidując polską państwowość, nie tylko niszczono instytucje państwowe, ale także znacjonalizowano większe zakłady przemysłowe i banki, zniesiono polską walutę, zlikwidowano prywatne rzemiosło i handel, niepaństwowe szkoły itd. – wszystko to bowiem nie pasowało do nowej, sowieckiej rzeczywistości.

Francja we wrześniu 1939 roku „zdobyła się” na skierowaną pod adresem Moskwy prośbę o podanie motywów napaści na Polskę – jakby miały one jakiekolwiek znaczenie. Spotkało ją upokorzenie, bo Kreml odpowiedział, że nie musi się nikomu tłumaczyć ze swej polityki zagranicznej.

Antypolskie działania miały jednak nie tylko wymiar administracyjny. Ludzi związanych z polskością zwalczano przede wszystkim metodami policyjnymi. Osławiona policja polityczna – NKWD – już od 17 września 1939 roku prowadziła masowe aresztowania urzędników państwowych, policjantów, oficerów, ziemian, członków takich partii politycznych jak Polska Partia Socjalistyczna czy Stronnictwo Narodowe. W więzieniach osadzono m.in. tak znane postaci jak byli premierzy Leopold Skulski i Leon Kozłowski, byłych ministrów wyznań religijnych i oświecenia publicznego oraz parlamentarzystów, a przy tym wybitnych uczonych: Stanisława Głąbińskiego i Stanisława Grabskiego oraz generałów: Władysława Andersa, Mariusza Zaruskiego, Władysława Jędrzejowskiego, Mariana Żegotę-Januszajtisa i Mieczysława Borutę-Spiechowicza.

Los aresztowanych był tragiczny, sowieckie śledztwo polegało bowiem przede wszystkim na wymuszaniu przyznania się do „winy” za pomocą bicia. Więźniów dręczono także bezsennością i pobytem w karcerze. Z reguły nie było żadnych rozpraw sądowych. Skazywano zaocznie, nie dając żadnych możliwości obrony. Najczęściej ferowano karę osadzenia w obozach pracy przymusowej, tzw. łagrach. Miejsca te, położone na ogół na bezludnych terenach rosyjskiej północy, dawały nikłą szansę przeżycia. Mróz, mordercza praca – przeważnie przy wyrębie lasu – i nędzne wyżywienie dziesiątkowały więźniów.

Aresztowani, którzy trafili do obozów, mieli choć szansę na to, by przetrwać. Nie mieli jej ci, których skazano na karę śmierci. Biuro Polityczne partii bolszewickiej 5 marca 1940 roku podjęło decyzję o rozstrzelaniu 11 tys. więźniów, przetrzymywanych w więzieniach NKWD na okupowanym polskim terytorium (jednocześnie zadecydowano o rozstrzelaniu jeńców obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie). W więzieniach tych przebywało wówczas łącznie ponad 18 tys. więźniów. Ostatecznie zdecydowano się rozstrzelać 7305 więźniów, których wywieziono w tym celu do Mińska na Białorusi oraz Kijowa, Chersonia i Charkowa na Ukrainie. „Zaprawiona” w mordowaniu ludzi sowiecka policja polityczna przeprowadziła akcję w sposób po bolszewicku perfekcyjny. Tysiące ludzi zabito strzałami w tył głowy i pogrzebano w absolutnej tajemnicy tak, że prawda o dokonanej zbrodni wyszła na jaw dopiero po pół wieku, i zresztą – nie do końca. Wiemy bowiem, gdzie pochowano zamordowanych w Kijowie – były to lasy w okolicach podkijowskiej wsi Bykownia (dziś teren ten znajduje się w granicach Kijowa), natomiast miejsca pochówku tych, których zamordowano w pozostałych więzieniach, pozostają nieznane. Pewne oznaki wskazują, że rozstrzelanych w białoruskim Mińsku pogrzebano na terenie pobliskiego uroczyska Kuropaty, ale nie jest to wiedza pewna.

Masowe wywózki na wschód

Aresztowania miały charakter zindywidualizowany, choć dotyczyły najczęściej ściśle określonych kategorii osób. O wiele bardziej masowy charakter miały akcje deportacyjne, za pomocą których „pozbywano się” z okupowanych ziem polskich dziesiątek tysięcy osób uważanych za wrogie władzom sowieckim. Ludzie ci nie mogli zostać aresztowani i skazani, gdyż nawet z punktu widzenia sowieckiego kodeksu karnego nie popełnili żadnych „przestępstw” przeciwko władzy sowieckiej. Postanowiono więc represjonować ich w drodze decyzji administracyjnych, które podejmowały sowiecki rząd i Biuro Polityczne.

Deportacje były bardzo skutecznym instrumentem polityki represyjnej. Przesądzała o tym nie tylko ich skala, ale i czas: każdą taką akcję przeprowadzano bowiem właściwie w ciągu jednego dnia.

W lutym 1940 roku deportowano w głąb Związku Sowieckiego blisko 140 tys. osadników wojskowych i leśników wraz z rodzinami, uznając, że z powodu przywiązania do „burżuazyjnej” Polski nie mogą pozostać na miejscu (w dokumentach NKWD osadników określano mianem „wojskowo-policyjnej agentury rządu polskiego”). O barbarzyństwie tej wywózki niech świadczy fakt, że wśród deportowanych było około 50 tys. dzieci. To właśnie one najczęściej umierały w drodze do miejsc zesłania i już na miejscu – w tzw. osiedlach specjalnych.

W kwietniu tego samego roku ich los podzieliło około 61 tys. członków rodzin oficerów i policjantów przetrzymywanych w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz osób osadzonych w więzieniach. Ostrze polityki represyjnej, aczkolwiek skierowane głównie przeciwko Polakom, nie omijało także innych narodowości. Niemniej do inwazji niemieckiej na Francję (10 czerwca 1940 roku) wśród ofiar sowieckich represji przeważali Polacy. Tytułem przykładu można podać, że w 1939 roku aresztowano ich ok. 10,5 tys., co stanowiło 55 proc. ogółu aresztowanych na ziemiach polskich okupowanych przez ZSRS. Również w obu wspomnianych deportacjach Polacy stanowili absolutną większość (w pierwszej było ich 82 proc.).

Plan rozbioru Polski zrealizowany: żołnierze Wehrmachtu i Armii Czerwonej (w furażerce) podali sobie ręce na ziemi polskiej, wrzesień 1939 r. (AIPN)

Żołnierze Armii Czerwonej usuwają polskie umocnienia przeciwczołgowe na granicy polsko-sowieckiej na Polesiu (AIPN)

Represjami na ziemiach okupowanych przez Sowiety kierowało dwóch ludzi, których nazwiska na trwałe związały się z historią Polski: Ławrientij Canawa, szef NKWD Białorusi, i jego ukraiński odpowiednik – Iwan Sierow. Ten ostatni dopiero stał u progu oszałamiającej kariery w „organach”. W przyszłości zdobędzie złą sławę jako pogromca Armii Krajowej w Wilnie, organizator porwania szesnastu Przywódców Polski Podziemnej, pierwszy szef KGB i pacyfikator Węgier w 1956 roku.

Rządy okupanta sowieckiego musiały wywołać opór. Po 17 września jak grzyby po deszczu zaczęły się pojawiać liczne organizacje konspiracyjne o charakterze lokalnym; działał tu również Związek Walki Zbrojnej. NKWD okazał się jednak trudnym przeciwnikiem, bardzo sprawnie zwalczającym ruch podziemny. Aresztowania rozbijały kolejne struktury konspiracyjne, a te, które się ostały, były najczęściej kontrolowane przez sowiecką agenturę. Niepowodzeniem zakończyła się podjęta w styczniu 1940 roku próba zainicjowania antysowieckiego powstania przez opanowanie Czortkowa (miasto w dawnym województwie tarnopolskim) siłami lokalnej konspiracji. Aresztowano ponad setkę konspiratorów, z których ponad dwudziestu skazano na karę śmieci.

W krainie sowieckiego „szczęścia”

Rządy sowieckie w okresie, o którym tu bardzo skrótowo piszemy, to jednak nie tylko represje i opór. To także – iście rewolucyjna – zmiana życia codziennego. Z miast usunięto wszystkie symbole polskiej państwowości i pomniki o patriotycznej wymowie. Nazwy wielu ulic przemianowano, uznając, że zawierają treści antysowieckie. W ten sposób na przykład liczne ulice Piłsudskiego zyskały nowego patrona – Feliksa Dzierżyńskiego. Nie tolerowano nawet nazw ulic, w których dopatrzono się wymowy antyrosyjskiej. Dlatego też na przykład w Brześciu nad Bugiem nie zostawiono w spokoju ulicy Jana Kilińskiego, zamieniając ją na Karola Marksa. Propaganda komunizmu zmieniła nie tylko nazwy ulic, ale również oblicze miast i miasteczek. Fasady domów pokryły olbrzymie transparenty z hasłami komunistycznymi albo portrety przywódców Związku Sowieckiego: Stalina, Mołotowa, Woroszyłowa i innych. Przestrzeń publiczna została w ten sposób oszpecona, a jeśli dodamy do tego, że Sowieci zaniechali remontów i sprzątania, łatwo sobie wyobrazić skutki takiej polityki: miasta szybko podupadły, stały się szare i brudne.

Deportacje były bardzo skutecznym instrumentem polityki represyjnej. Przesądzała o tym nie tylko ich skala, ale i czas: każdą taką akcję przeprowadzano bowiem właściwie w ciągu jednego dnia.

Szare stało się również życie ludności na okupowanym terytorium. W sowieckim systemie, który bezwstydnie gloryfikował sam siebie jako „kraina szczęśliwości” mas pracujących, brakowało bowiem wszystkiego: mydła, nafty, cukru, papierosów, a nawet chleba. Przed sklepami, w których okazjonalnie pojawiał się towar, formowały się długie kolejki – zjawisko w przedwojennej Polsce nieznane (nierzadko liczyły one nawet tysiąc osób). A kiedy wreszcie towar „rzucono”, zniecierpliwiona klientela przypuszczała prawdziwy szturm na sklep. Nie obywało się przy tym bez kłótni, przepychanek, a nawet bójek. Ludzie coraz dokładniej zaczynali rozumieć prawdę, od dawna znaną sowieckiemu społeczeństwu, że „szczęście” w systemie sowieckim daje kupno kilograma cukru czy butów dla dziecka. Nie dość że towarów w sklepach było jak na lekarstwo, to płace pod okupacją sowiecką były kilkakrotnie niższe niż przed wojną.

Pracujący „na swoim” chłopi, stanowiący absolutną większość na okupowanych Kresach, szybko odczuli twardą rękę państwa sowieckiego. Ich gospodarstwa obłożono horrendalnymi podatkami, a ich samych zmuszono do dostarczania kontyngentów. Za niewywiązanie się zarówno z podatków, jak i kontyngentów groziła odpowiedzialność karna. Rezultatem było gwałtowne ubożenie włościan, którzy nierzadko musieli wyprzedawać inwentarz, a nawet ziemię, by podołać ciężarom narzuconym przez państwo. A miały one nie tylko wymiar finansowy. Okupant żądał również od chłopów wykonywania rozmaitych bezpłatnych prac na rzecz państwa (tzw. szarwarków) – i to własnym transportem i sprzętem. Kto nie wywiązał się z tego obowiązku, czyli na przykład nie wywiózł z lasu własnym wozem określonej ilości drewna – odpowiadał karnie, jakby popełnił przestępstwo.

Plagi sowieckich patologii

Po pierwszych aresztowaniach i deportacjach społeczeństwo na ziemiach zajętych przez Sowiety wiedziało już, że stąpa po kruchym lodzie, bo praktycznie każdy mógł zostać aresztowany albo wywieziony – władze okupacyjne nie tłumaczyły wszak, z jakiego powodu poddają kogoś represjom. Obawę zaczęły więc budzić samochody podjeżdżające pod dom – mogli nimi bowiem przyjechać funkcjonariusze NKWD. Niepokój budziła też noc – ulubiona pora „pracy” sowieckiej policji politycznej. Obawiając się aresztowania, ludzie wpadali niekiedy w bezsenność albo dręczyły ich koszmary nocne. Nierzadko ranek zaczynał się od pełnego lęku pytania pod adresem sąsiadów: „Kogo wzięli poprzedniej nocy?”.

Strach przed policją polityczną podsycała działalność donosicieli. Wiedziano o ich istnieniu, co fatalnie wpływało na życie społeczne: zaczęto uprawiać autocenzurę publicznych wypowiedzi, bo wyrażanie niemiłych władzom poglądów mogło przynieść fatalne skutki. W sowieckim kodeksie karnym istniał bowiem paragraf przewidujący karę za prowadzenie „antysowieckiej agitacji”. W praktyce oznaczało to, że jakakolwiek krytyka postępowania władz prowadziła do więzienia.

Sowieci przynieśli też na teren Polski inne patologie, które od dawna były normą życia społecznego w ZSRS. Jedną z nich stanowiło łapownictwo. W systemie niedoboru i nędznych pensji trzeba było dać łapówkę, chcąc cokolwiek zdobyć albo załatwić: na przykład bilet kolejowy czy deficytowy artykuł. Kolejną taką patologią było pijaństwo. Pod okupacją sowiecką pito, by zapomnieć o obmierzłej rzeczywistości, o strachu, o niedostatku. Szerzeniu się tej plagi sprzyjał fakt, że jednym z nielicznych stale obecnych w sklepach towarów była wódka.

Udrękę życia pod okupacją Związku Sowieckiego potęgowało wiele czynników: zniewolenie, strach, nędza bytowania. Ale też wszechobecna propaganda. Bo po pracy trzeba było jeszcze brać udział w wielogodzinnych zebraniach (tzw. mityngach), na których wtłaczano w głowy bolszewicki światopogląd. A w komunistyczne święta wszyscy musieli brać udział w „radosnych” pochodach.

Przed II wojną światową ziemie wschodnie II Rzeczypospolitej stanowiły słabiej rozwiniętą część państwa polskiego. Były to w przeważającej części tereny wiejskie, niekiedy mocno zacofane; i z tego względu nazywano je nawet „Polską B”. Gdy jednak pod rządami okupanta miejscowe społeczeństwo zaznało sowieckiej antycywilizacji – braku „wolności i chleba” – okres przedwojenny zaczął urastać niemal do rangi „raju utraconego”.

Klęska Francji w czerwcu 1940 roku i obawa przed ekspansjonizmem Hitlera skłoniły Sowietów do działań zmierzających do umocnienia swoich rządów w okupowanej Polsce. Niektórzy historycy piszą nawet o czasie „odwilży” dla Polaków na wschodnich terenach okupowanej Polski, o sowieckiej polityce mającej na celu pozyskanie polskiej ludności. Niemal przez rok nie było żadnych deportacji. Istotnie, śruba komunistycznych represji została nieco poluzowana do czerwca 1941 roku, kiedy to Sowieci opuścili ziemie polskie, bo zostali zaatakowani przez niedawnego niemieckiego sojusznika.

Wrócili tu jednak już trzy lata później…

Sławomir Kalbarczyk

Tekst z Przystanek Historia

Czytaj więcej: 17.IX.1939. Pod czerwonym butem

PILNE! Szubienice do likwidacji! Prezydent Olsztyna przegrał w WSA z ministrem kultury

Szczegóły

Opublikowano: środa, 13 wrzesień 2023 10:27

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę prezydenta Olsztyna Piotra Grzymowicza na decyzję wojewody warmińsko-mazurskiego Artura Chojeckiego nakazującą natychmiastową rozbiórkę Pomnika Wdzięczności Armii Czerwonej. Ta decyzja kończy 30-letnią walkę środowisk patriotycznych Olsztyna o usunięcie pomnika krasnoarmiejca-gwałciciela.

Jako że decyzję wojewody utrzymał w mocy minister kultury i dziedzictwa narodowego, to skarga dotyczyła  ministra. Sąd w składzie trzyosobowym uznał, iż pomnik ten podlega pod ustawę dekomunizacyjną i nie może istnieć w przestrzeni publicznej. Wyrok nie jest prawomocny. Stronom przysługuje odwołanie do NSA.

Wcześniej ten sam sąd, a następnie NSA zawiesił usunięcie pomnika do czasu rozprawy głównej, która odbyła się w środę 13 września.

Pełnomocnik Urzędu Miasta Olsztyna powtórzył argumentacje zawartą w skardze, w tym m.in., że pomnik już nie propaguje komunizmu, gdyż skuto z niego sierp i młot.

Pełnomocnik powołał się na opinię historyka dr Wojciecha Stanisławskiego, zamówioną w postępowaniu przez ministra kultury, która zdaniem mecenasa, jest jednoznacznie korzystna dla gminy Olsztyn, bowiem w opinii czytamy, że "w warstwie ikonograficznej -pomnik jest pozbawiony odniesień do komunizmu".

Powołał się też na decyzję Sądu Rejonowego w Olsztynie, który oddalił skargę na umorzenie przez prokuraturę postępowania w sprawie polecenia przez prezydenta skucia z pomnika sierpa i młota. W decyzji sądu czytamy, że po skuciu sierpa i młota pomnik "został pozbawiony symboliki komunistycznej".

Zdaniem prawnika kontekst pomnika zmieniła też tablica informująca o historii powstania pomnika, postawiona pod pomnikiem, a jej treść została uzgodniona z IPN w 2019 roku, a zatem 3 lata po wprowadzeniu ustawy dekomunizacyjnej. Treść tablicy została poprzedzona też konsultacjami społecznymi. Po 1989 roku kontekst pomnika został zupełnie odmieniony. Potwierdzić to miało badanie ankietowe wśród grupy mieszkańców, z których większość zapytanych była za pozostawieniem pomnika.

Mecenas podniósł też, że zarówno wojewoda, jak i  minister tylko jednym zdaniem odniósł się do argumentu gminy Olsztyn, że pomnik podlega wyłączeniu spod ustawy dekomunizacyjnej oraz zastosował dużą uznanionowość przy wydaniu decyzji. Prawnik podniósł też, że gmina Olsztyn zaskarżyła opinię IPN i ta skarga nie zostałą jeszcze rozpoznana, dlatego prezydent wnosił o odroczenie sprawy do czasu rozstrzygnięcia tamtej.

Następnie jeden z sędziów zadał serię pytań pełnomocnikowi gminy Olsztyn:

Sędzia: Co miał symbolizać ten pomnik w momencie zlecenia jego zaprojektowania a następnie wykonania?

Prawnik: Trudno mi jednoznacznie na takie pytanie odpowiedzieć. Dokumentacja jest szczątkowa.

Sędzia: Jak się pierwotnie pomnik nazywał?

Prawnik: Pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej.

Sędzia: Czy z tego należy wnioskować, że miał symbolizować wdzięczność tego regionu dla Armii Radzieckiej, prawda?

Prawnik: Tak.

Sędzia: Czy uważa pan mecenas, że umieszczenie przy pomniku jakiejkolwiek tablicy powiadamiającej, że obecnie ten pomnik już nie symbolizuje tego, co symbolizuje, zmienia tę symbolikę?

Prawnik: Tak strona skarżąca wskazała. Uważamy, że działania podjęte przez samorząd miasta od wielu lat wskazują na szerokie działania, które mają zmienić kontekst pomnika.

Sędzia: Czy uważa pan mecenas, że skucie pewnych elementów, które w sposób jednoznaczny kojarzyły się z symbolami obecnie zabronionymi, a charakterystycznymi dla Armii Czerwonej i byłego Związku Radzieckiego, pozbawia pomnik tej symboliki, którą ten pomnik miał?

Prawnik: Właśnie dlatego zostało zlecone usunięcie tych elementów, które faktycznie mogły u niektórych mieszkańców czy osób budzić takie wrażenie.

Sędzia: Chyba u wszystkich ludzi czerwona, pięcioramienna gwiazda oraz sierp i młot budzI jednoznaczne skojarzenia, a nie tylko u wybranych?

Prawnik: Rozumiem Wysoki Sądzie. Tak czy owak uważamy, że usunięcie tych symboli zmieniło kontekst.

Sędzia: Zneutralizowało symbolikę?

Prawnik: Tak można powiedzieć. Elementy propagujące ustrój zostały usunięte, więc pomnik nie podlega ustawie dekomunizacyjnej.

Sędzia: Czy zna pan mecenas obecny wygląd pomnika?

Przewodniczący składu sędziowskiego: Czy poza sierpem i młotem są tam też takie elementy, jak czołg, mężczyzna w charakterystycznej czapce?

Prawnik: Te elementy pozostały. My nie zgadzamy się też z uchyleniem ochrony konserwatorskiej placu na którym stoi pomnik.

Sędzia: A ta postać w uszance, co dzisiaj symbolizuje?

Prawnik: To postać żołnierza.

Sędzia: Wiemy jakiej armii? On jest w charakterystycznym ubiorze, z uniesioną dłonią.

Prawnik: Nie jestem znawcą, nie mam takiej wiedzy, by się kategorycznie wypowiadać w tej kwestii.

Sędzia: Czy prezydent od początku miał negatywne stanowisko w sprawie usunięcia pomnika, czy też w jakimś momencie zmienił zdanie?

Prawnik: Były analizowane różne koncepcje.

Sędzia: Czy prezydent od początku był przeciwny, tak czy nie?

Prawnik: Ostatecznie prezydent jest przeciwny usunięciu.

 WYSTĄPIENIE PEŁNOMOCNIKA MINISTRA KULTURY

 - W sprawie dodatkowej opinii dr. Wojciecha Stanisławskiego wyjaśniam, że minister postanowił przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające, bowiem skute zostały sierp i młot. Dlatego po zrobieniu oględzin pomnika minister zlecił wykonanie dodatkowej opinii. Istotne jest to, że rola i znaczenie pomnika w przestrzeni nie ogranicza się do ikonografiki, ale odnosi się do całości okoliczności, począwszy od jego wzniesienia, a następnie funkcjonowania w przestrzeni publicznej. Te okoliczności stanowią o tym, czy ten pomnik może być uznany za symbol komunizmu. Opinia dr. Stanisławskiego była taka, że pomimo skucia sierpa i młota, nadal jest on symbolem komunizmu w Polsce.

- Ten pomnik nie jest wystawiony w galerii czy w placówce edukacyjnej - tłumaczył adwokat. - Argumentacja miasta sprowadza się do podnoszenia walorów artystycznych pomnika. Minister ich nie kwestionował! Dlatego, pomimo wniosku prezydenta Olsztyna o wykreślenie pomnika z rejestru zabytków uznał, że istnieją inne przesłanki, które przesądzają o uchyleniu ochrony konserwatorskiej i są to przesłanki interesu społecznego, a nie tego, czy ten pomnik ma wartość artystyczną i jest wart zachowania.

- Nieprawda, że stanowisko prezydenta w czasie się nie zmieniło - adwokat ministerstwa odniósł się do kolejnej odpowiedzi pełnomocnika gminy Olsztyn. - Otóż działania ministra zostały spowodowane wnioskiem prezydenta Olsztyna o skreślenie pomnika z rejestru zabytków. Skutkiem tego wniosku była korespondencja ministra do prezydenta z propozycją pomocy w przeniesieniu pomnika, ale na to już prezydent nie odpowiedział, ale też nie kwestionował decyzji ministra uchylającej wpis pomnika do rejestru zabytków, czyli prezydent dopuścił możliwość zastosowania wobec pomnika ustawy dekomunizacyjnej.

Sędzia: Czy minister rozstrzygając tę sprawę jest związany opinią IPN?

Prawnik ministerstwa: Nie. Opinia IPN to dowód konieczny w postępowaniu, ale nie wiążący. Jeszcze chciałem odnieść się do sprawy tablicy ustawionej pod pomnikiem. Jej treść została uzgodniona z IPN, w momencie gdy pomnik figurował w rejestrze zabytków, a więc nie mogło być wobec niego prowadzone postępowanie na podstawie ustawy dekomunizacyjnej. Dopiero, gdy wpis do rejestru został uchylony, IPN miał możliwość oceny symboliki pomniki, także w kontekście ustawienia tablicy i wówczas IPN zajął jednoznaczne stanowisko.

UZASADNIENIE USTNE DECYZJI WSA

W uzasadnieniu ustnym decyzji sędzia stwierdził, że decyzja ministra kultury została podjęta zgodnie z prawem, bowiem spełniła wymogi art. 5b ustawy o zakazie propagowania komunizmu. Postępowanie dowodowe na etapie postępowania odwoławczego zostało przeprowadzone prawidłowo  oraz - z uwagi na kontrowersje jakie wzbudzała ta sprawa - starannie.

- Znaczenie ma tu art. 5a pkt. 3. ustawy o zakazie propagowania komunizmu - powiedział sędzia. - Tego artykułu nie stosuje się, jeśli obiekt jest wystawiony na widok publiczny w  celu innym niż propagowanie ustroju totalitarnego. Ten pomnik nie znajduje się na terenie cmentarza, nie figuruje w rejestrze zabytków. Został wystawiony na widok publiczny wyłącznie w celu propagowania komunizmu. W tym celu został zamówiony i postawiony. Zniszczenie częściowe pomnika poprzez usunięcie sierpa i młota nie zmienia wymowy całego pomnika. Sam fakt, że jest on dziełem wybitnego projektanta i artysty, i że pod jego kierownictwem były prowadzone prace oraz że ewentualnie posiada walory asrtystyczne, nie mogą przesłonić wymowy historycznej dzieła, a tą wymową jest gloryfikowanie Armii Czerwonej i propagowanie ustroju totalitarnego, zafałszowanie historii, co jednoznacznie wynika z postępowania dowodowego.

Wojewoda warmińsko-mazurski Artur Chojecki zwołał tego samego dnia, o 15.30. konferencję prasową pod "szubienicami", na której wystąpił wraz z posłanką Iwoną Arent i kandydatem do sejmu Jerzym Szmitem. Wojewoda nie ukrywał radości z decyzji sądu:

Na zdjęciu od lewej: Jerzy Szmit, Artur Chojecki i Iwona Arent, fot. D.Grzymska/Radio Olsztyn

- Myślę, że to znakomity dzień dla mieszkańców Olsztyn, bo zniknie pomnik, który hańbi pamięć o ofiarach komunizmu, ofiarach Stalina, a myślę, że hańbi też pamięć o ofiarach dzisiejszej armii Putina. Nie będzie już przeszkód, żeby pomnik usunąć. Nie pomoże już opór i żadne działanie prezydenta Grzymowicza nie będzie już skuteczne. Czekamy teraz na uzasadnienie sądu i podejmiemy działania, które finalnie zakończą się usunięciem pomnika z przestrzeni publicznej i przeniesieniem w odpowiednie miejsce np. do muzeum komunizmu - powiedział wojewoda.

Z dzisiejszego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zadowolony był także Jerzy Szmit, prezes Fundacji im. Piotra Poleskiego kandydujący z listy PiS do Sejmu.

To bardzo dobra wiadomość. To ponad 30 lat wysiłku środowisk patriotycznych – nie tylko olsztyńskich, ale też całego regionu – aby usunąć tę sowiecką pamiątkę z przestrzeni publicznej naszego miasta. Musi być ona przyjazna i świadczyć o tym, że jesteśmy w Polsce, a nie w miejscu zdominowanym przez sowieckie pamiątki – powiedział.

Podkreślał również zasługi Władysława Kałudzińskiego i Wojciecha Kozioła, którzy wielokrotnie zamalowywali na czerwono symbole totalitaryzmu sowieckiego, by uświadomić władzom Olsztyna zabronione prawem ich upowszechnianie.

Posłanka PiS Iwona Arent przypomniała, że sprawcą pozostawienia jednego z ostatnich w Polsce pomników sławiących Armię Czerwoną jest prezydent Olsztyna Piotr Grzymowicz.

Blokował tę decyzję nawet wtedy, kiedy Rosjanie napadli na Ukrainę, kiedy mordowali kobiety i dzieci. Mimo wszystko bronił tego monumentu, który był symbolem mordowania polskiej ludności

– zaznaczyła posłanka.

– To pokazuje szkodliwość działań prezydenta Grzymowicza – dodał wojewoda.

Kandydatka Lewicy Razem do Sejmu oburzona

Od lewej: siostra prof. Roberta Traby, Marta Kamińska i Bożena Przyłuska, fot. D. Grzymska/Radio Olsztyn

Z kolei swoje niezadowolenie wyrażała Bożena Przyłuska, która kandyduje do Sejmu z regionalnej listy Lewicy i która w tej sprawie zwołała w środę 13 września konferencję prasową pod urzędem wojewódzkim, w tym samym czasie co wojewoda. Towarzyli jej olsztyńska radna KO (klub radnych KO cały czas wspierał walkę prezydenta Olsztyna o pozostawienie pomnika), szefowa olsztyńskiego KOD-u Marta Kamińska, która czynnie walczyła o pozostawienie pomnika i nasyłała policję na Wojciecha Kozioła, wieszającego bannery na pomniku o wymowie antyputinowskiej, antytotalitarnej oraz siostra prof. Roberta Traby.

Jako osoba, która historyczne świadectwo materialne uważa za bardzo ważne, gmeranie i negowanie historii uważam za niedopuszczalne. Miasto Olsztyn powinno zwrócić się do NSA z takim odwołaniem - stwierdziła oburzona decyzją sądu Przyłuska.

Prezydent: Odwołamy się do NSA

(Komentarz Prezydenta Piotra Grzymowicza po dzisiejszej decyzji sądu):

Po otrzymaniu pisemnego wyroku sądu wraz z uzasadnieniem mamy 7 dni na wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego i na pewno skorzystamy z przysługującego nam prawa. Jednocześnie warto podkreślić, że do czasu rozstrzygnięcia tej skargi przez NSA obowiązuje postanowienie WSA z lipca tego roku o wstrzymaniu wykonania decyzji Wojewody Warmińsko - Mazurskiego oraz Ministra Kultury ws. nałożenia
obowiązku usunięcia pomnika.

Przypomnijmy, że decyzję zobowiązującą gminę Olsztyn do usunięcia pomnika wydał pod koniec stycznia wojewoda warmińsko-mazurski, nadając jej rygor natychmiastowej wykonalności. Oparł się przy tym na opinii prezesa IPN, że pomnik wzniesiony został w celu upamiętnienia Armii Czerwonej i propaguje komunizm, więc podlega ustawie dekomunizacyjnej i powinien zniknąć z przestrzeni publicznej. W połowie maja decyzję wojewody utrzymał w mocy minister kultury, uznając ją za słuszną i zgodną z prawem.

Prezydent zaskarzył decyzje wojewody do ministra kultury, a gdy minister po przeprowadzonym postępowaniu, utrzymał w mocy decyzję wojewody, w skardze skierowanej do WSA w Warszawie wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji ministra. Miasto starało się podważyć zasadność opinii prezesa IPN będącej podstawą decyzji ministra i wojewody, z której wynika, że pomnik propaguje komunizm. Magistrat uważa, że opinia IPN ma charakter uznaniowy i kategorycznie się z nią nie zgadza.

Ratusz wskazywał, że monument „ma znakomite wartości artystyczne”, a jego twórcą był wybitny rzeźbiarz Xawery Dunikowski.

[PEŁNA TREŚĆ SKARGI PREZYDENTA do WSA TUTAJ:

Prezydent Olsztyna nie może usunąć "szubienic", bo stoją na placu Dunikowskiego

Prezydenta Grzymowicza zwycięstwo nad Armią Czerwoną]

Adam Socha

PS. Dziękuję za relację i video z rozprawy w WSA panu Januszowi Danilukowi

Czytaj więcej: PILNE! Szubienice do likwidacji! Prezydent Olsztyna przegrał w WSA z ministrem kultury

Co leci z komina EGGERA w Biskupcu? - pyta posłanka Falej ministra kultury

Szczegóły

Opublikowano: środa, 13 wrzesień 2023 08:26

Interpelacja nr 44163 do ministra kultury i dziedzictwa narodowego w sprawie niezgodności z dokumentami treści przekazywanych przez oddział TVP w Olsztynie w audycji "Inwestycja kontra środowisko. Jak zakład w Biskupcu wpływa na naturę?", dotyczących substancji wprowadzanych do powietrza przez fabrykę płyt wiórowych Egger w Biskupcu

Zgłaszający: Monika Falej, Anita Kucharska-Dziedzic, Paweł Krutul, Robert Obaz, Marek Rutka

Data wpływu: 07-09-2023

Szanowny Panie Ministrze!

Minister kultury i dziedzictwa narodowego wykonuje prawo głosu z należących do Skarbu Państwa akcji spółki pod firmą Telewizja Polska Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie. W związku z tym zwracam się do Pana o wyjaśnienie sprawy treści opublikowanej przez oddział TVP w Olsztynie w audycji „Inwestycja kontra środowisko. Jak zakład w Biskupcu wpływa na naturę?” wyemitowanej w dniu 12.09.2019 r., a dotyczącej fabryki płyt wiórowych Egger w Biskupcu, w powiecie olsztyńskim, województwie warmińsko-mazurskim.

W tej audycji padły słowa: „Efektywne elektrofiltry sprawiają, że z kominów do atmosfery przedostaje się jedynie para wodna, a nie pyły”.

Jest to niezgodne z następującymi dokumentami:

1. Decyzją starosty olsztyńskiego – pozwolenie zintegrowane GŚ-II.6222.11.2018.KP z 24.06.2019 r., wg której instalacja może rocznie emitować do atmosfery następujące substancje:

2. Corocznymi sprawozdaniami przedkładanymi marszałkowi województwa warmińsko-mazurskiego przez prowadzącego instalację. Według sprawozdania za rok 2022 emisja z następujących źródeł powstawania wprowadzanych do powietrza substancji: Generator gorącego gazu (HGG), rezerwowa komora spalania 30 MW, komora spalania 40 MW, E-108.01 była następująca:

Jak widać z powyższego, to, co jest emitowane z zakładu, nie jest „tylko parą wodną”.

Panie Ministrze!

1. Czy po powyższej audycji TVP Oddział Terenowy w Olsztynie był informowany o tym, jakie emisje mogą być emitowane przez zakład i jakie są emitowane? Jeśli tak, to kiedy i jakie podjęto działania po otrzymaniu takiej informacji?

2. Czy po powyższej audycji TVP Oddział Terenowy w Olsztynie otrzymał wniosek o ustalenie, na jaką emisję z zakładu wydał zgodę starosta olsztyński? Jeśli tak, to kiedy i jakie podjęto działania po otrzymaniu takiego wniosku?

3. Czy rolą mediów publicznych jest rzetelne informowanie społeczeństwa?

4. Jakie działania podjął lub podejmie (kiedy) oddział TVP Olsztyn, aby poinformować widzów o tym, jakie w rzeczywistości substancje są emitowane do atmosfery przez zakład?

Mając na uwadze powyższe, zwracam się z prośbą, aby Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wystąpiło do Zarządu TVP SA o przedstawienie wyjaśnień dotyczących powyższych zagadnień.

Z poważaniem

Monika Falej

Posłanka Warmii, Mazur i Powiśla

O TEJ SPRAWIE PORTAL  debata.olsztyn.pl napisał już w 2020 roku TUTAJ:

Burmistrzu Biskupca, ujawnij co leci z komina EGGERA!

PRZYPOMNIENIE HISTORII RELACJI TVP OLSZTYN Z EGGERA

W dniu 12.09.2019 olsztyński oddział TVP wyemitował audycję: „Inwestycja kontra środowisko. Jak zakład w Biskupcu wpływa na naturę?”, która została nagrana na terenie fabryki Egger w Biskupcu.

W audycji pada stwierdzenie wypowiedziane przez lektora: „dzięki elektrofiltrom emitowana jest tylko para wodna bez pyłów”.

W tej samej w/w audycji wystąpił Artur Chojecki - Wojewoda Warmińsko Mazurski - był to czas poprzedniej kampanii do Sejmu, w której bezskutecznie startował Wojewoda. Wojewoda stwierdził: „Warto wspomnieć o czujnikach, o stałym monitoringu, który prowadzi inspektorat ochrony środowiska, żeby zapewnić bezpieczeństwo mieszkańcom”.

Czy Wojewoda odwiedził fabrykę jako organ, który nie uznał mieszkańców za stronę w sprawie pozwolenia budowlanego wydanego dla fabryki Egger przez Starostę Olsztyńskiego, czy też jako zwierzchnik WIOŚ – który ma kontrolować fabrykę Egger? Nie wiadomo. Ważne, że akurat była tam kamera TVP Olsztyn.

W trakcie budowy fabryki Egger w roku 2017 ówczesny wiceminister Infrastruktury i szef struktur PIS w Olsztynie Jerzy Szmit stwierdził na antenie TV Trwam, w programie na żywo, realizowanym w Biskupcu - właśnie w temacie budowy fabryki Egger: „przemysł trzeba kontrolować i na każdym kroku sprawdzać". Czy te obietnice są realizowane?

Adam Socha

Poniżej kolejne interpelacje posłanki Moniki Falej odnośnie działania olsztyńskiego WIOŚ i tego jak jest nadzorowany przez zwierzchników (GIOŚ i Wojewodę Artura Chojeckiego):

Interpelacja nr 44169

do ministra klimatu i środowiska

w sprawie możliwych nieprawidłowości w działalności WIOŚ w Olsztynie

Zgłaszający: Monika Falej, Marek Rutka, Paweł Krutul, Robert Obaz, Anita Kucharska-Dziedzic, Maciej Kopiec

Data wpływu: 09-09-2023

Interpelacja nr 44164

do ministra spraw wewnętrznych i administracji

w sprawie ochrony przeciwpożarowej instalacji Egger w Biskupcu

Zgłaszający: Monika Falej, Paweł Krutul, Anita Kucharska-Dziedzic, Robert Obaz, Marek Rutka

Data wpływu: 07-09-2023

Interpelacja nr 44120

do ministra klimatu i środowiska

w sprawie monitoringu wizyjnego miejsc magazynowania odpadów

Zgłaszający: Monika Falej, Paweł Krutul, Maciej Kopiec, Anita Kucharska-Dziedzic

Data wpływu: 04-09-2023

https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/interpelacja.xsp?typ=INT&nr=44120

Czytaj więcej: Co leci z komina EGGERA w Biskupcu? - pyta posłanka Falej ministra kultury

Debatka czyli polityczne prztyczki i potyczki (nr. 9)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 13 wrzesień 2023 07:18

Adam Jerzy Socha

(Uwaga! Przedruk z miesięcznika "Debata", oddano do druku 15 sierpnia). Ależ mieliśmy najazd gwiazd polityki na Warmię i Mazury, w ramach pre kampanii wyborczej (politycy na całego robią kampanię udając, że to nie jest kampania, bo tę oficjalnie można rozpocząć po ogłoszeniu terminu wyborów, co nastąpiło dopiero 8 sierpnia). W lipcu hitem był "Rudy w Ostródzie" czyli Donald Tusk. Sensacyjką było ogłoszenie przez Michała Wypija startu do Sejmu z listy KO oraz zablokowanie przez opozycję startu do Senatu z Olsztyna Romanowi "koniowi" Giertychowi. Nikogo za to nie zdziwiło odwieszenie aktywności przez posłankę Iwonę Arent, za to zaskoczył wyskakujący ze skrzynek pocztowych wojewoda Artur Chojecki. Zaskakujące było też przeniesienie przez PiS dr Pawła Warota, ze stołka dyrektora oddziału IPN w Gdańsku na stołek dyrektora TVP3 Olsztyn. Mnie osobiście zaskoczyła tylko informacja na temat Beaty Bublewicz...

Kto zlikwidował garnizon w Ostródzie?

Występ Donalda Tuska w ostródzkim amfiteatrze 27 lipca poprzedziły dwa wydarzenia. Prezes PiS i ponowny wicepremier ds. bezpieczeństwa Jarosław "Polskę Zbaw" Kaczyński zaapelował na pikniku rządowym: "Pamiętajcie o tym ryżym, bo to jest największe zagrożenie dla Polski" i dodał :"Tusk jest prawdziwym wrogiem polskiego Narodu! Niech pójdzie sobie ze swoją polityką do Niemiec!" Później jeszcze dorzucił, że "Tusk to personifikacja zła w Polsce. To jest czyste zło". Natomiast premier Mateusz Morawiecki wypuścił filmik, w którym wezwał Tuska, żeby podczas wizyty w Ostródzie przeprosił ostródzian za likwidację jednostki wojskowej w 2010 roku. Premier ogłosił, że naprawia błąd Tuska i żołnierze wrócą do Ostródy. To nagranie rozpętało burzę w sieci. Tuskowcy twierdzili, że likwidacja Ośrodka Szkolenia Kierowców nastąpiła na mocy ustawa z 2001 r. "o przebudowie i modernizacji technicznej oraz o finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej" i że głosował za nią także poseł Jarosław Kaczyński. Na to rzecznik rządu Piotr Müller zamieścił interpelację posła PiS z Ostródy Zbigniewa Babalskiego z 2010 roku, w której zwraca się do ministra Obrony Narodowej Bogdana Klicha o zachowanie jednostki. Na to rzecznik dostał link do odpowiedzi ministra obrony Jerzego Szmajdzińskiego z 2002 roku na interpelację w tej samej sprawie posła Jana Antochowskiego.

Minister też powołał się na tę ustawę.

"Morawiecki chciał mi dosolić, a przywalił swojemu szefowi - skomentował Tusk w Ostródzie filmik PMM. - Zapomniał, że autorem pewnej ustawy był Jarosław Kaczyński".

Najpierw Tusk nazwał pewną część społeczeństwa "moherami", potem poseł Tuska Janusz Palikot nazwał śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego "kurduplem", teraz Tusk Kaczyńskiego "seryjnym morderą kobiet". Prezes Jarosław Kaczyński odwinął się Tuskowi "ryżym". Tę "walkę na miny" opisał dawno temu Gombrowicz we "Ferdydurke". Na miny walczą Miętus i Syfon, przywódcy dwóch wrogich uczniowskich ugrupowań. Zasadą pojedynku jest wykonanie jak najbardziej przekonujących min, przy czym Syfon (Tusk) ma zadziwić obserwatorów pięknem i niewinnością, natomiast Miętus (Kaczyński) brzydotą i ohydą. Finał pojedynku jest tragiczny: zgwałcony Syfon "przez uszy" popełnia samobójstwo, a twarz Miętusa na zawsze pozostaje zniekształcona.

"Rudy przyjechał do Ostródy"

Donald Tusk powitał w ostródzkim amfiteatrze aktyw słowami: "Rudy przyjechał do Ostródy", co wywołała burzliwe brawa i śmiechy. Pani pokazała transparent: "Jestem dumna, że jestem z drużyny Rudego". Po tym łagodnym wstępie Tusk zaczął walić w PiS z ciężkiej artylerii. Na widok transparentu "PiS=drożyzna" powiedział: "Czuję, że PiS to trucizna" (owacja tłumu). Zasugerował, że pożary składowisk śmieci nie są przypadkiem. "Są jedyną metodą na zniszczenie dowodów mafii śmieciowej" (w tym kontekście padło nazwisko Michała Dworczyka, który zapowiedział wytoczenie procesu Tuskowi). "Zatruli Odrę, zatruli powietrze. Zatruli mazurskie jeziora. Zatruli Polskę kłamstwami. Lasów nie zatruli, bo wywożą je do Chin" - nakręcał się Tusk - Oni w najważniejszych sprawach dla Polski kłamią. To kłamstwo ma zamazać ich niekompetencję i korupcję. Zostawią po sobie spaloną ziemię! Każdy dzień ich władzy to rosnące zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa, dla coraz chudszych portfeli, zagrożenie dla kobiet i dzieci, to zagrożenie dla środowiska naturalnego!" - grzmiał wprawiając tłum niemal w religijną ekstazę.

Zakończył wezwaniem: " Obudźcie się! Prezes partii, która za chwilę przegra wybory, nie będzie mówił, kto jest patriotą, a kto nie jest. Jesteśmy wystarczająco silni, by was obronić przed przemocą i kłamstwem!" i wezwał do udziału w "Marszu miliona serc" w Warszawie: "Pierwszego października musimy pokazać, że jesteśmy gotowi do zwycięstwa i uporządkowanie Polski po tej truciźnie jaką nam PiS zgotował" - mówił Tusk i dodał, że PiS tak wystraszył się tego marszu, że chce przesunąć termin wyborów z 15 października na później (jak wiemy prezydent RP wyznaczył wybory na 15.X.).

Tusk przekręcił słowa Prezesa. Jarosław nie powiedział "rudy" tylko "ryży", dlatego, że "rudy" to komplement, bo rudy jest rydz i "Rudy" to czołg, na którym Janusz Gajos z trzema pancernymi i psem Szarikiem wyzwolił Polskę spod okupacji niemieckiej.

Apel Tuska do "symetrystów"

W Ostródzie dostało się i mnie od Tuska. Lider KO zapytany przez uczestnika wiecu w amfiteatrze: "Jak walczyć z hipokryzją? Mentzen cynicznie oszukuje. Korwin-Mikke przyznaje "piszemy program dla idiotów", odpowiedział zafrasowany: "Hipokryzja to dość ciężki grzech - przyznał Tusk - Zatruła debatę publiczną w Polsce". (Tusk wie co mówi, jest wystawiony w Sevres pod Paryżem jako wzór hipokryzji). Po tych słowach Tusk zaatakował "dziennikarzy-symetrystów": "Gdy PiS po raz pierwszy wygrał wybory narodziło się takie zjawisko w dziennikarstwie nazwane "symetryzmem" - powiedział Tusk. - Symetryści nawet mówią o sobie z dumą, że są neutralni, a ja uważam, że w tej postawie jest dużo hipokryzji. Niektórzy mówią "nie straszcie nas PiS-em. Anty-PiS nie wystarczy". Mam apel do symetrystów. Powiedźcie, "Nie straszcie Tuskiem. To nie wystarczy jako program". Może Was posłuchają?"

Donaldzie, chętnie bym to głosił, tylko jest mały problem. Otóż PiS ma program, może się on nam nie podobać, ale, niestety, ma.

"Symetrystom na Campus wstęp wzbroniony"

A propos symetrystów to dostało się szefowi kampanii KO Sławomirowi Nitrasowi za zaproszenie na tegoroczny Campus Polska Przyszłości w Olsztynie, do udziału w panelu dyskusyjnym, dotyczącym „symetryzmu” w polskiej polityce, dziennikarzy: Marcina Mellera, Dominika Sitnickiego, Grzegorza Sroczyńskiego oraz Jana Wróbla. Mimo nieskrywanych sympatii dla polskiej opozycji, są oni oskarżani przez elektorat opozycji o „symetryzm” właśnie. Toteż Nitrasa zalała w sieci fala hejtu. Współplemieńcy zażądali odwołania tych prelegentów.

Symetryści dostają po łbie równo od obu plemion. W 2019 roku Jarosław Kaczyński powiedział o takich dziennikarzach: "Być może najgroźniejsze jest dziś mówienie, że PiS i PO to takie same partie; to musimy odrzucić". Po dojściu opozycji do władzy symetryści pierwsi padną ofiara czystek w mediach. Bowiem dziennikarze myślący samodzielnie zamiast partyjnymi "przekazami dnia" są największym zagrożeniem totalniaków.

"Obwoźny cyrk Tuska"

Działacze PO po występie Tuska w Ostródzie rzucili się do X-a (poprzednia nazwa Twitter), by ogłosić, jak poseł Robert Tyszkiewicz : "Jest siła, jest wiara! Tłumy na spotkaniu z @donaldtusk w Ostródzie". W reakcji natychmiast w sieci pojawiły się filmiki, na których pokazano dziesiątki autokarów, które zwiozły uczestników wiecu z całego województwa oraz ościennych regionów, a także z Warszawy. Internauci skomentowali filmiki: "to obwoźny cyrk Tuska". Policzyli, że w liczącym 2,5 tys. miejsc amfiteatrze co najmniej 1500 miejsc zajął aktyw PO zwieziony autokarami. Zareagował sympatyk Platformy Krzysztof Żynda: "Mrągowo, Ełk, Giżycko, Brodnica, Lidzbark Warmiński, Gołdap oraz Elbląg. Z tych właśnie miejscowości przyjechały do Ostródy autokary, które wzbudzają w Tobie taki niesmak. Cóż w tym takiego strasznego, że struktury PO w terenie przyjechały do Ostródy na spotkanie ze swoim Przewodniczącym?"
 

Powiedz to Grecie Thunberg!

"Miłosny dialog" w sieci

Równolegle do transmisji wystąpienia Tuska w Ostródzie na YT, na czacie trwała nawalanka pomiędzy "platformersami" ("zPolskąwNaszychSercach") i pisiorami"("zMiłościdoPolski"). Oto próbka tego "miłosnego dialogu" (usunąłem nazwiska, pisownia oryginalna): "Dzisiaj w Ostródzie jest normalna Polska! Ta prawdziwa. Pozdrawiam!" "Tusk życzę tobie żebyś wygrał jesteś bardzo inteligentnym i mądrym człowiekiem"- "Ludzie chcecie miec euro i pracowac do 67 lat i islamisow w Polsce!"- "Idź lepiej do kościoła albo daj sobie w szyję ,nic tu po twoich kretyńskich komentarzach ,pa !!" -"Brawo panie Tusk....mieszkańcy 0stróda jesteście wspaniali"- "Pan Tusk pomylił zawody. Powinien być szklarzem,bo dobrze kit wciska". -"To przez PiSowską władzę niszczącą praworządność nie mamy pieniędzy z KPO, które są niezbędne do rozwoju naszego kraju!!! Władza PiS ch… ". -"Hipokryzja to drugie imię Donalda. Nawet Merkel okłamał idąc do Brukseli. Pytała czy naród jest za Tuskiem, okłamał bo PO w sondażu upadało ....". -"Wolę Niemca i ero niż być okradana bo wiem że szybka wizyta u dentysty nie muszę siedzieć , czekać z bólem zęba 10 miesięcy , a w Niemczech byłam na ubezpieczeniu i miałam od razu bez czekania. Niechce żeby mnie siedział PiS w moim telefonie , nieche aby on mnie zaglądał PiS do mojej macicy".- "Co CI BABO UKRADŁ PIS???". -"Polskę". -"Tusk rządził w najgorszym kryzysie ekonomicznym na swiecie . Wielu państwom groził upadek: Grecja, Włochy, Hiszpania itp. My przeszliśmy sucha stopa przez kryzys, bez obniżania pensji czy emerytur - jak w Grecji!" -"Mieliśmy Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego... i przez to nic Polska nie zyskała. Po owocach ich poznacie." -"W krajach muzułmańskich nie zmusza się kobiet do rodzenia chorych, albo martwych dzieci". "Prawda ,to za tego dobrodzieja,ludzie wyjezdzali za chlebem, pielęgniarki za pracą,ludzie amnezji dostali!!!"

Michał Wypij wystartuje z nr 7 w drużynie Tuska

Poseł Michał Wypij przestał być sierotą po partii Gowina. Został adoptowany przez Koalicję Obywatelską. Ogłosił urbi et orbi w sieci: "To już pewne – startuję w wyborach parlamentarnych z listy Koalicji Obywatelskiej. Znalazłem się na pozycji nr , czyli prawoskrzydłowego pomocnika. Okręg nr 35". Donald Tusk docenił nieustanne atakowanie rządu PiSu po przejściu Michała do opozycji. Przebijał w agresji posłów PO z Warmii i Mazur, którzy przy nim wypadali jak niemoty. Stąd w kuluarach oponowali przed wpuszczeniem tego "lisa do kurnika", w obawie, że komuś z nich odbierze mandat. Wcześniej wściekali się na Wypija olsztyńscy PiSowcy, gdy prezes Jarosław Kaczyński namaścił Michała jako kandydata PiS w wyborach na prezydenta Olsztyna, a następnie dał mu ostatnie miejsce na liście, z którego Wypis zdobył mandat (ponad 14 tys. głosów). Portal Giżycko, komunikat Wypija o starcie z listy KO, skomentował: "Odchodził Pan z Porozumienia na znak sprzeciwu wobec współpracy Pańskiej byłej partii z AgroUnią, a teraz nie przeszkadza Panu startowanie z tych samych list z liderem AgroUnii Kołodziejczakiem?"

Przecież Michał "Gnojowica" Kołodziejczak nie startuje z listy olsztyńskiej (patrz niżej), a politykowi tylko jedna rzecz przeszkadza w polityce, groźny konkurent na tej samej liście.

KO ogłosiła listę kandydatów

KO jako pierwsza ogłosiła kompletna listę kandydatów z okręgu olsztyńskiego (nr 35): 1. poseł Janusz Cichoń 2. posłanka Anna Wojciechowska (była radna miasta w Ełku, objęła mandat po zmarłej Annie Wasilewskiej), 3. poseł Paweł Papke, 4. Wioletta Śląska-Zyśk ( w latach 2014-2018 wicemarszałek zarządu województwa w latach 2014-18, z ramienia PSL, od grudnia 2019 została dyrektorem Centrum Popularyzacji Nauki i Innowacji „Kortosfera” Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, a w 2022 dodatkowo dyrektorem Warmińsko-Mazurskiego Centrum Chorób Płuc). 5. Mirosław Pampuch (w latach 2008–2014 starosta olsztyński, poseł na Sejm VIII kadencji z listy Nowoczesnej Petru). 6. Katarzyna Sobiech (dyrektorka Piskiego Domu Kultury, wcześniej startowała bez powodzenia z listy PO do Sejmu oraz do sejmiku). 7. Michał Wypij 8. Magdalena Lewkowicz (była nauczycielką historii i WOS w Mrągowie, w latach 2016 - 2018 pełniła funkcję wicestarosty powiatu mrągowskiego. Od 2018 r. zasiada jako radna w radzie miasta Mrągowo). 9. Marta Kamińska (prawniczka, szefowa olsztyńskiego KODu, olsztyńska radna KO). 10. Zbigniew Homza (lekarz ortopeda z Kętrzyna, radny sejmiku). 11. Wacław Olszewski (burmistrz Olecka, były przewodniczący zarządu Koła Łowieckiego "Sarna"). 12. Igor Chmieliński ze Szczytna ( z wykształcenia inżynier budownictwa, kiedyś zarządzał własną apteką. W 2014 roku został wiceprzewodniczącym regionu Warmii i Mazur PO. W wyborach samorządowych w 2018 r. bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego sejmiku. Bezskutecznie ubiegał się również o stanowisko burmistrza Szczytna). 13. Ewa Wrochna (dyrektorka skansenu w Olsztynku). 14. Wojciech Żulczyk (b. dyrektor Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Nidzicy, obecnie pracownik Lotniska w Szymanach, ojciec pisarza Jakuba Żulczyka). 15. Aleksandra Kiełczewska (przewodnicząca Rady Miejskiej w Węgorzewie), 16. Marek Dąbrowski (Zieloni). 17. Anna Kot. 18. Jolanta Szpejewska (stomatolog ze Szczytna), 19. Maria Wielgat, 20. Maciej Wróbel (b. dziennikarz, b. wiceburmistrz Kętrzyna, obecnie szef kampanii KO na Warmii i Mazurach).

Ani jednego przedsiębiorcy? I słusznie! Ktoś musi na diety posłanek i posłów zarobić.

Roman "Koń" Giertych miał startować do Senatu z Olsztyna

Na nic zdały się Giertychowi lata polewania "pisiorów" żółcią i jadem, skakania przed Pałacem Prezydenckim, miotania oskarżeń pod adresem prezesa Kaczyńskiego (ostatnio o to, że wynajął wagnerowców, żeby zaatakowali polską granicę), na nic zdały się zapewnienia Adama Michnika na łamach "GW", że Giertych z faszysty i antysemity stał się szczerym demokratą i Europejczykiem. Giertych ujawnił, że proponowano mu start do Senatu, ale jego start w ramach paktu zablokowała Lewica. "Zandberga i Biejat zapowiedzieli, że nawet gdybym się podjął startowania w okręgu wskazanym przez pakt (proponowano mi Olsztyn), to oni i tak po cichu wystawią mi lewicowego kontrkandydata, uczyniły mój start w takiej formule bezsensownym" —ujawnił Giertych na swoim TT i załkał: "Nie przeszkadzają im ludzie, którzy jeszcze niedawno byli w PiS. Nie przeszkadzają im ci, którzy głosowali nad ustawami jawnie antykonstytucyjnymi razem z PiS. Nie przeszkadzali im ci, którzy legitymizowali złodziejstwo i grabież. Przeszkadzam im ja". Giertych odgraża się, że wystartuje z Warszawy.

Internauci proponuję Giertychowi "Koniowi" start w Janowie Podlaskim. (AKTUALIZACJA: Jak już wiemy Tusk rzUcił "Konia" na Kielce, żeby zagryzł Kaczyńskiego)

Co z Piotrem Grzymowiczem?

Taki sam los, jak Giertycha, spotkał prezydenta Olsztyna Piotra Grzymowicza, który, jako lider Ruchu Samorządowego TAK dla Polski na Warmii i Mazurach miał być wspólnym kandydatem opozycji do Senatu. Nie dostał też miejsca na liście KO do Sejmu. Starał się bardzo. Nie było sesji rady miast, na której by nie demaskował rządu PiSu jako "faczystów". Skutecznie blokuje rozbiórkę Pomnika Wdzięczności Armii Radzieckiej. Zostanie się teraz z "szubienicami" jak Himilsbach z angielskim. Żeby się tylko chłop nie załamał i nie obwiesił na "szubienicach".

W ramach paktu senackiego opozycja ma wystawić wiceprezydent Olsztyna ds. oświaty z ramienia PO, germanistkę Ewę Kaliszuk. PiS wystawi Zbigniewa Purpurowicza, ordynatora urologii w Szpitalu Miejskim w Olsztynie (pierwotnie proponowano start mec. Lechowi Obarze, ale ten odmówił). Kandydatem Konfederacji będzie Janusz Prucnal. Dodajmy, że z paktu do Senatu z okręgu ostródzko-Iławskiego wystartuje marszałek Gustaw Marek Brzezin, (zmierzy się z senator PiS Bogusławą Orzechowską z PiS) a z okręgu ełckiego Jolanta Piotrowska (zetrze się z senator PiS Małgorzatą Kopiczko).

Najbardziej jestem ciekaw pojedynku: "cały świat kontra senator niezależna, nadredaktor "Sprawy dla reportera" Lidia Staroń". Już sobie nawet kupiłem paczkę popkornu.

Konfederaci, Trzecia Droga i Lewica też mają gotowe listy

W okręgu olsztyńskim (35) listę Konfederacji otwiera drobiarz Piotr Cezary Lisiecki reprezentujący Ruch Narodowy. Z pozycji drugiej w tym okręgu wystartuje Tomasz Owsianik z Korony Polskiej Grzegorza Brauna (zaczynał w PJN). Trzeci będzie lekarz położnik Andrzej Wyrębek z Nowej Nadziei. Liczą na 2 mandaty.

Jedynką w okręgu 35 z listy Trzeciej Drogi (PSL i Polska2050) będzie obecna posłanka PSL Urszula Pasławska. "Liczymy maksymalnie na trzy mandaty, z czego z mojego okręgu mazurskiego i olsztyńskiego na dwa" - wyznała Pasławska.

Na Warmii i Mazurach jedynką Lewicy w okręgu 34 będzie Monika Falej, w 35 natomiast Marcin Kulasek, czyli obecni parlamentarzyści. Dodatkowo w olsztyńskim okręgu Lewica liczy na dwa mandaty i wprowadzenie do Sejmu Bartosza Gruceli. "Tylko Lewica gwarantuje prawdziwą zmianę – przekonywał Kulasek. – Odsuniemy PiS od władzy, zajmiemy co najmniej trzecie miejsce, jeśli chodzi o nasz wynik. Konfederacja ma dobre sondaże teraz, ale przy urnach wyborczych okaże się, że są one nieprawdziwe. To Lewica zajmie miejsce na podium" – podkreślał.

Przypomnę, że z okręgu 35 do zdobycia jest 10 mandatów. Obecnie 5 ma PiS, 3 - KO i po 1 SLD i PSL. Jeśli teraz KO liczy na 5 mandatów, Trzecia Droga na 3, Lewica na 3 i Konfederacja na 2, to praktycznie nic nie zostaje dla PiS!

Arent odwiesiła się! Semeniuk na "rejsie ewangelizacyjnym"

W PiS rośnie napięcie, bo wszystkich Prezes będzie trzymał w niepewności do ostatniego momentu (rejestracja list 7 września). O miejsce na liście zażarcie walczą "spadochroniarze" z Warszawy: wiceminister Błażej Pobożny z resortu spraw wewnętrznych, minister od premiera Norbert Maliszewski i Olga Semeniuk-Patkowska, sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii oraz przewodnicząca Rady Polskiej Agencji Kosmicznej. Do walki o mandat włączyła się ponownie pełnomocniczka Prezesa na Olsztyn Iwona Arent, która z powodu wyczynu syna ogłosiła "zawieszenie aktywności", ale po krótkiej przerwie się odwiesiła. "Liczymy na wyraźne zwycięstwo na historycznych Warmii i Mazurach, ale także w Elblągu - przekazała "odwieszona" poseł Gazecie Olsztyńskiej. - Kandydatów do Senatu wystawimy we wszystkich czterech okręgach w regionie". Olga Semeniuk, której Arent towarzyszy na każdym kroku niczym "papużka-nierozłączka", opisała w sieci swoje spotkanie z biskupem ełckim Jerzym Mazurem, a także pokazała zdjęcia z rejsu ewangelizacyjnego "Z Maryją na jeziorach". "Rozpoczęty w strugach deszczu. A w trakcie nabożeństwa różańcowego do Matki Boskiej Fatimskiej zostaliśmy obdarowani słońcem. Bo modlitwa to siła!" - napisała działaczka PiS-u.

Być może Olga Semeniuk-Patkowska chce iść w ślady posła z województwa - Roberta Gontarza, zauważyła Wyborcza. Najmłodszy poseł po ostatnich wyborach stwierdził, że mandat sobie wymodlił u św. Judy Tadeusza, patrona od spraw beznadziejnych. Chyba w tej kampanii więcej kandydatów PiS powinno modlić się do św. Judy.

Wojewoda powiadomił mieszkańców, że jest "kochającym mężem i ojcem"

Na listę do Sejmu usilnie chce się też dostać wojewoda Artur Chojecki, zwłaszcza, że opozycja może wygrać i straci stołek. Ostatnio do skrzynek pocztowych mieszkańców Olsztyna trafiła pięknie wydana kolorowa broszura na papierze kredowym. Na stronie tytułowej zdjęcie Artura Chojeckiego i tytuł "Krótka relacja z 8 lat pracy". Na kolejnych dowiadujemy się o sukcesach rządu reprezentowanego przez Chojeckiego, ale także o nim jako człowieku, że jest: "kochającym mężem i ojcem, wychowuje wraz z żoną Agnieszką trzech synów i córkę, dla których w każdą sobotę przygotowuje pizzę. Relaksuje się, biegając oraz słuchając muzyki chillout. Prywatnie jest odpowiedzialny, pomocny i empatyczny". W ulotce znajdziemy masę zdjęć z wojewodą i opisy dokonań związanych z inwestycjami, zdrowiem, czy bezpieczeństwem. Nie brakuje też nawiązania do patriotyzmu, polityki rodzinnej i społecznej. Oficjalnie ulotka nie stanowi materiału wyborczego, lecz ma charakter informacyjny. Na moje pytanie, ile kosztowały druk i kolportaż broszury oraz z jakiego budżetu urzędu wojewódzkiego wyasygnowano na nią środki rzecznik prasowy Krzysztof Guzek odpisał:

"Z uwagi na fakt, iż udzielenie kompletnej odpowiedzi na Pańskie pytania wymaga zebrania wielu danych z różnych wydziałów urzędu, a dodatkowo dużą ilość pilnych do wykonania zadań bieżących oraz biorąc pod uwagę trwający okres urlopowy i zmniejszoną obsadę osobową, pragnę nadmienić, iż odpowiedzi na Pańskie pytania zostaną udzielone w terminie nie późniejszym niż do 30 września br".

Jest mi wstyd, że tyle pracy przysporzyłem urzędnikom i to w okresie upałów.

O co będą walczyć kandydaci do parlamentu?

Oficjalnie o szczęście i dobrobyt nas wszystkich. Nieoficjalnie politycy, którzy jedyne co potrafią w życiu robić to posłować, walczą o 19,2 tys. zł brutto. Tyle parlamentarzyści w ubiegłym roku, wliczając dietę, zarabiali przeciętnie. Oprócz tego posłom przysługują dodatki: przewodniczącemu komisji 20 proc. pensji, wiceprzewodniczącemu 15 proc. a przewodniczącemu podkomisji sejmowej 10 proc. Na remont mieszkania Kancelaria Sejmu pożyczy posłance/posłowi maksymalnie 30 tys. zł, a na zakup nieruchomości – 40 tys. zł. W przypadku pożyczki na rok odsetki wynoszą 1 proc., na dwa lata – tylko 2 proc. Poseł ma prawo, na terenie kraju, do bezpłatnego przejazdu środkami publicznego transportu zbiorowego oraz przelotów w krajowym przewozie lotniczym, a także do bezpłatnych przejazdów środkami publicznej komunikacji miejskiej. Otrzymują też środki na prowadzenie biur. Przed odpowiedzialnością chroni ich immunitet w trakcie i po zakończeniu kadencji (jeśli ktoś się nie dostaje, otrzymuje 3-miesięczna odprawę).

Przyznacie, że jest się o co bić.

"Szubienice" nadal straszą w centrum Olsztyna

Wojewoda Artur Chojecki 22 lipca zapewnił publicznie, że rozbierze "szubienice". Tymczasem prezydent Piotr Grzymowicz po raz kolejny zatrzymał rozbiórkę. WSA na jego wniosek zawiesiła natychmiastowe wykonanie decyzji do rozprawy głównej we wrześniu. Jeśli wojewoda przegra tę rozprawę, to choćby wydał jeszcze ze sto broszurek ze swoim zdjęciem, to przegra też wybory. Grzymowicz popiera "Projekt dla pokoju" prof. Roberta Traby, czyli zachowanie pomnika jako bramy do muzeum "pod chmurką, w którym - w 8 rozdziałach - "zostałaby opowiedziana skomplikowana historia Warmii i Mazur od 1914 roku". Rozdział dotyczący "wyzwolenia Prus Wschodnich" przez Armię Radziecką miałby zawierać zbrodnie na bezbronnej ludności cywilnej, ale także podkreślić, to co ostatnio przypomniał Putin, że "Dzięki Związkowi Sowieckiemu i pozycji Stalina Polska otrzymała znaczące ziemie na Zachodzie, ziemie niemieckie. Tak właśnie jest, Zachodnia część Polski jest prezentem od Stalina, przypominam im o tym".

Prezes IPN Karol Nawrocki odpowiedział Trabie, że istnienie pomnika nie jest konieczne, żeby opowiedzieć o zbrodniach nazizmu i komunizmu, Grzymowicz i Traba mieli na to 34 lata. Jakoś się do tego nie palili...

Orwell w służbie pokoju

Prof. Traba ogłosił swój "Projekt dla pokoju" na konferencji w siedzibie "Borussi". (Projekt jest ilustrowany "gołąbkiem pokoju" narysowanym przez Picassa na światowym zlocie komunistów-intelektualistów w 1948 roku we Wrocławiu, który stał się symbolem pokojowych zamiarów obozu komunistycznego w przeciwieństwie do państw krwiożerczego imperializmu) Zabrał też na niej głos Bogdan Bachmura, wywołany do odpowiedzi przez oskarżenia pod adresem "Debaty", w której - jak wyliczyli "Borussianie" - ukazało się 1456 artykułów wzywających do rozbiórki pomnika gwałciciela i mordercy.

Na filmie "Borussi" z tej konferencji wycięto wypowiedź Bachmury. Zapewne w ramach, po orwellowsku rozumianej "dialogiczności", do której ciągle nawołuje Traba.

Do tej pory ukazało się 190 numerów miesięcznika "Debata. Gdyby wierzyć "Borussianom", to w każdym numerze drukowaliśmy po 7 artykułów wzywających do zburzenia "Szubienic". Mają nie tylko kłopot z historią, ale ile z artmetyką.

Paweł Warot został dyrektorem TVP3 Olsztyn

Krótko po tym, jak wyrzucono z tego stanowiska Igora Gumińskiego, wstawiono na niego historyka dr. Pawła Warota, który był do tego momentu dyrektorem Oddziału IPN w Gdańsku. "Bardzo chciał objąć to stanowisko" - zdradzili działacze olsztyńscy PiSu. Zaraz po magisterce na UWM rozpoczął pracę w Delegaturze IPN w Olsztynie Zasłynął w tym czasie serią publikacji w "Debacie", w której demaskował prominentnych przedstawicieli olsztyńskich elit jako byłych kapusiów SB, w tym kolejnych rektorów ART. Za rządów Platformy Obywatelskiej Warot został zwolniony. Środowiska patriotyczne protestowały z tego powodu pod budynkiem IPN. Dopiero "dobra zmiana" pozwoliła Warotowi na powrót do pracy (Warot zapisał się do PiS). Po objęciu stanowiska szefa IPN w Gdańsku "Wyborcza Trójmiasto" napisała o nim: "W mediach społecznościowych Paweł Warot prezentuje się jako miłośnik francuskiego kina i Romana Dmowskiego, antykomunista oraz przeciwnik Niemiec i polityków PO". Strajk Kobiet zilustrował na swoim FB grafiką z napisem "oczyścić Polskę z takiego syfu". W 2014 roku na demonstracji zorganizowanej w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego mówił m.in. o tym, że "Olsztyn jest jednym z najbardziej czerwonych miast w Polsce". Namawiał też do zorganizowania w Polsce "narodowej rewolucji" i pozdrowił uczestników manifestacji okrzykiem narodowców - "Czołem Wielkiej Polsce". "Ilu takich zwyrodnialców liczy jeszcze nasza ojczyzna?" - pytał pod postem z artykułem o Donaldzie Tusku. Kiedy indziej pisał: "Szwabstwo pozostaje szwabstwem, a Tusk Tuskiem". O Rafale Trzaskowskim w czasie kampanii prezydenckiej pisze: "Matka - komunistyczny kapuś. Syn - donoszący na Polskę... Co ktoś taki robi w polityce?". Jest też prezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Olsztynie.

Bogdan Bachmura zarzucił Warotowi, że nie ma pojęcia o warsztacie telewizyjnego dziennikarstwa. Wielka mi rzecz. Jedyne co trzeba umieć, to posługiwać się stoperem, którym trzeba odmierzać czas pokazywania w materiałach polityków PiSu. Nie wolno nikogo z nich choćby o sekundę krócej pokazać. Zapomniał o tym Igor Gumiński i wyleciał.

Uwaga! Na CAMPUS wybierają się Mentzen i Bosak!

Panika w szeregach organizatorów tegorocznego Campusu Polska Przyszłości. "Bosak i Mentzen na żywo w Olsztynie" - reklamuje przyjazd swoich liderów warmińsko-mazurska odnoga Konfederacji. - Będzie głośno, będzie ciekawie i z efektem WOW!" Konfederaci spotkają się 26 sierpnia na plaży w Kortowie, a więc w tym samym czasie i miejscu, w którym będzie się odbywała impreza prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego. "Mogę jedynie powiedzieć, że ze strony konfederatów jest to absolutny brak kultury, zarówno tej politycznej, jak i osobistej - komentuje Barbara Nowacka, współorganizatorka Campusu. - Rozumiem, że panowie Bosak i Mentzen szukają pomysłu na siebie i rozgłosu kosztem naszej imprezy. My z powodów oczywistych i fundamentalnych nie zapraszamy Konfederacji na Campus. Będziemy jednak przygotowani na ewentualną próbę wbicia się na nasze wydarzenie" - zapewnia Nowacka.

Mentzen nie musi się "wbijać", wystarczy, że zaprosi campusową młodzież na piwo i to młodzi będą się "wbijać" na jego imprezę. (AKTUALIZACJA. Mentzen&Bosak rzeczywiście dali show w Olsztynie, ale na Starym Mieście, ale o tym będzie w Debatce nr 10).

Beata Bublewicz została matką "dwóch kundelków"

Aż 21. miesięcy zajęło Zespołowi Etyki Urzędu Marszałkowskiego w Olsztynie zbadanie tzw. afery dekoltowej". Chodziło w niej o wzajemne oskarżenia byłej poseł PO Beaty Bublewicz oraz Ryszarda Cecota związanego z PSL, kiedy pracowali oni w Departamencie Sportu Urzędu Marszałkowskiego w Olsztynie, Cecot jako dyrektor, a Bublewicz, jako jego zastępczyni. Urzędniczka tego departamentu poskarżyła się Beacie Bublewicz, że 10 lipca 2020 roku dyrektor Cecot, w trakcie rozmowy służbowej "próbował rozchylić jej dekolt". Beata Bublewicz do skargi urzędniczki dołączyła własną skargę do marszałka Gustawa Marka Brzezina, iż była permanentnie mobbingowana przez Cecota. Ryszard Cecot ujawnił wówczas "Debacie", iż Bublewicz, prominentna działaczka Platformy Obywatelskiej, traktowała posadę w Urzędzie Marszałkowskim, jako należną jej synekurę partyjną. Miała przychodzić i wychodzić z pracy kiedy chciała. Jej koledzy partyjni załatwili jej to lukratywne stanowisko, gdy nie dostała się powtórnie do Sejmu (PO jest w koalicji z PSL w zarządzie województwa). Za to, że próbował wyegzekwować od niej pracę, fałszywie go oskarżyła. Cecot też wówczas złożył skargę do marszałka - na Bublewicz.
Komisja zakończyła badanie tych skarg, ale raport został utajniony. Cecot jest już na emeryturze, a Bublewicz została przeniesiona do innego departamentu, jako dyrektorka biura sportu. Dziwię się Tuskowi, że nie wziął ponownie Bublewicz na listę wyborczą. Beata figuruje na stronie UWM, w zakładce "znani absolwenci". Opis jej kariery kończy się tak: "Prywatnie mama wspaniałego syna Grzegorza Mariana i dwóch kundelków".

Kiedyś po jarmarkach pokazywano za pieniądze "babę z brodą". Dzisiaj roi się od "bab z brodą" i nie budzą już żadnej sensacji, no ale kobieta, która powiła dwa psiaki, przysporzyłaby mnóstwo głosów KO.
Adam Socha
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Czytaj więcej: Debatka czyli polityczne prztyczki i potyczki (nr. 9)