Polska

Szmit twierdzi, że ani PO nie wygrała wyborów w Olsztynku, ani PiS ich nie przegrało

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 28 lipiec 2022 16:37

Wreszcie b. prezes zarządu olsztyńskiego PiS Jerzy Szmit zabrał głos w sprawie wyniku wyborów w Olsztynku. Zamieścił w czwartek po południu 28 lipca komentarz na ten temat, na swoim portalu opinie.olsztyn.pl. Twierdzi w nim, że w Olsztynku ani nie wygrała Platforma, ani Prawo i Sprawiedliwość nie przegrało.

Zdaniem Szmita Platforma Obywatelska nie może sobie przypisać wyniku Roberta Waraksy (ponad 63% głosów) gdyż startował on z Komitetu Wyborczego Wyborców Roberta Waraksy i nigdzie w materiałach wyborczych nie powoływał się na PO.

Mieszkańcy zagłosowali na Waraksę, jako na „młodego człowieka, który od trzech kadencji jest w radnym Rady Miasta. Jest aktywnym, potrafiącym korzystać ze swojego mandatu człowiekiem. Codziennie i systematycznie dociera do swoich wyborców za pomocą mediów społecznościowych Potrafi też z nimi bezpośrednio współpracować”.

Czyli Szmit doskonale wie, jakimi cechami powinien odznaczać się kandydat w wyborach na szefa samorządu terytorialnego. Dlaczego więc wystawił „spadochroniarza”, politycznego pieczeniarza i emeryta?

Szmita śmieszą „radosne okrzyki Platformy, że w Olsztynku nastąpił przełom”, bowiem nikt z Platformy nie afiszował się z tym kandydatem, a sama PO dopiero po 2 dniach od ogłoszenia wyników ogłosiła sukces. Faktycznie, nikt z PO nie afiszował się z Waraksą, w odróżnieniu od kandydata PiS-u, któremu rękę ściskali na olsztyneckim rynku ministrowie, z wiadomym rezultatem (6% poparcia). Jednak, wbrew temu co twierdzi Szmit, Robert Waraksa jest rozpoznawalny przez mieszkańców także jako polityk PO. Startował przecież m.in. w wyborach do Sejmu.

Szmit na koniec przyznaje, że „Oczywiście i Prawo i Sprawiedliwość ma coś do przemyślenia z lekcji olsztyneckiej”. I jaki wniosek wyciąga z tych przemyśleń? „Może należy, szczególnie w gminach, ale i powiatach budować komitety wyborcze wyborców bez szyldu partyjnego?”.
Pisze to polityk, który w polityce funkcjonuje od 1989 roku i doskonale wie, że w wyborach samorządowych w gminach i miastach mieszkańcy z reguły głosują na człowieka a nie na szyld wyborczy. To jedynie w największych metropoliach wojewódzkich rozgrywa się bitwa pomiędzy partiami politycznymi i ich twardymi elektoratami.

Kilka osób, po moim tekście o wyborczym blamażu PiS-u w Olsztynku pytało mnie, czym kierował się Szmit stawiając na Starowieyskiego, bo przecież tajemnicą poliszynela jest, że bez zgody ówczesnego prezesa okręgu olsztyńskiego PiS Tomasz Maria Starowieyski, ani by nie został zarządcą komisarycznym, ani kandydatem na burmistrza. Potwierdził mi to działacz PiS, przedsiębiorca z sąsiadującej z Olsztynkiem Stawigudy Krzysztof Kamiński. Kamiński powiedział mi, że zgłosił wraz z grupą członków PiS zupełnie inną kandydaturę, ale Szmit zignorował ich i podjął decyzje ponad ich głowami, zresztą jak zwykle.

Niestety, Szmit w swoim komentarzu całkowicie przemilczał, kto zdecydował o powołaniu Tomasza Marię Starowieyskiego na zarządcę komisarycznego w Olsztynku, a następnie namaścił na kandydata na burmistrza, czyli kto odpowiada za ośmieszenie PiS-u i za jej spektakularną wtopę?

Cała odpowiedzialność za sromotną porażkę wyborczą i skompromitowanie PiS-u spada na Szmita, ale ten nie potrafi się do tego przyznać. Po tym poznaje się klasę polityka.
Adam Socha

Czytaj też na ten temat:

Giertych "pogratulował" PiS-owi wyniku wyborczego w Olsztynku. Działacze PiS załamaniGiertych "pogratulował" PiS-owi wyniku wyborczego w Olsztynku. Działacze PiS załamani

Robert Waraksa z PO będzie burmistrzem Olsztynka. Kandydat PiS zmiażdżony

Czytaj więcej: Szmit twierdzi, że ani PO nie wygrała wyborów w Olsztynku, ani PiS ich nie przegrało

Prezydent na Skwerze Wołyńskim: Ta zbrodnia była ludobójstwem

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 11 lipiec 2022 11:01

Prezydent RP Andrzej Duda i premier Mateusz Morawiecki przemawiali w ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci Ofiar Ludobójstwa, dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej. - To, co dziś dzieje się między Polakami a Ukraińcami, jest najlepszym dowodem, że nie chodzi o zemstę. Nie ma dzisiaj Polaków, którzy nie wiedzą, co to była rzeź wołyńska, jednak przyjmują Ukraińców pod swój dach - powiedział Duda.

W poniedziałek prezydent RP Andrzej Duda oraz premier Mateusz Morawiecki wzięli udział w obchodach Narodowego Dnia Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego na Wołyniu. - 11 lipca w krwawą niedzielę doszło do kulminacji zbrodni popełnianych na Polakach. Zbrodnia ta była w istocie ludobójstwem - powiedział w trakcie swojego przemówienia Andrzej Duda.

- Z wielkim bólem i rozpaczą podkreślamy, że to życie zabrane było przez sąsiadów, często skoligaconych. To było faktem. Pamiętamy o tym i nadal będziemy, bo to element naszej trudnej historii - mówiła głowa państwa.

- To dla nas Polaków trudny czas zawsze - ten początek lipca każdego roku od tamtego pamiętnego 1943 roku, kiedy to dokładnie właśnie w lipcu, jedenastego, w krwawą niedzielę, doszło do największej fali, a w niedzielę do kulminacji zbrodni popełnianych w tamtych czasie na Polakach mieszkających w szczególności na Wołyniu, na wschodzie ówczesnej okupowanej przez Niemców Rzeczypospolitej - kontynuował prezydent.

- Do zbrodni, która w istocie była ludobójstwem, albowiem celem jej było dokonanie czystki etnicznej poprzez wymordowanie Polaków, oczyszczenie tamtej ziemi z mniejszości polskiej - podkreślił.

Przypomniał, że tamte wydarzenia zabrały życie w sumie ponad 100 tysiącom ludzi. - Na samym Wołyniu między 40 a 60 tysięcy zostało zamordowanych, zabitych, co z wielkim bólem i rozpaczą podkreślamy, przez sąsiadów. Bo przecież tak to było, że mieszkali po sąsiedzku, często skoligaceni różnego rodzaju więziami rodzinnymi, przyjacielskimi, spokrewnieni - powiedział prezydent.
"Nie chodziło i nie chodzi o zemstę, o żaden odwet"

- Niezwykle trudna między naszymi narodami debata trwa od dziesięcioleci. To trudny temat, dla nas ogromnie bolesny domagający się twardego postawienia prawdy, dla Ukraińców trudny - bo przede wszystkim wstydliwy - wskazywał prezydent.

- Prawda musi być jasno i mocno wypowiedziana. Nie chodziło i nie chodzi o zemstę, o żaden odwet, nie ma lepszego dowodu na to niż czas, który mamy teraz. To, co dzieje się teraz między Polakami a Ukraińcami, jest najlepszym na to dowodem - zaznaczył.

- Tam, gdzie tyle razy leżał karabin, topór, widły, sękaty kij, położony został chleb i ręka została wyciągnięta, by pomóc. I została ona przyjęta z wdzięcznością i łzami - wskazał Duda.

- Dzisiaj Prezydent Wołodymyr Zełenski skierował do Verkhovnej Rady projekt ustawy o nadaniu Polakom na Ukrainie specjalnego statusu - podkreślił Andrzej Duda.

- Chcemy prawdy, grobów, tego, co jest normalne w cywilizacji, w której nasze narody wyrosły. Chcemy móc pomodlić się na grobach naszych najbliższych, rodaków. Chcemy zaoferować to samo, aby i tam gdzie na naszej ziemi pochowani są Ukraińcy, był grób - kontynuował prezydent.

- Nie licytujmy się na liczby - zaznaczał. Jak podkreślił, "wolałby, abyśmy licytowali się na to, ile prawdy potrafimy pokazać". Na tej prawdzie - dodawał - powinna zbudować się nowa relacja polsko-ukraińska. - Niech słabość przekuje się w siłę - mówił.
"Nie ma dzisiaj Polaków, którzy nie wiedzą, co to była rzeź wołyńska, jednak przyjmują Ukraińców"

Jego zdaniem, "potrzeba nam wielkiej odpowiedzialności dla przyszłości". - Po obu stronach tej granicy, o której prezydent Wołodymyr Zełenski powiedział, że prawie jej już nie ma - oznajmił Duda.

- Wierzę, że poradzimy sobie z tym trudnym wyzwaniem i to, co dzieje się na przestrzeni ostatnich miesięcy, to rodzący się ze zgliszcz nowy obraz polsko-ukraińskiej relacji, prawdziwie sąsiedzkiej i prawdziwie bratniej, gdzie na dom sąsiada patrzy się bez obaw - obwieścił polski prezydent.

- Nie ma dzisiaj Polaków, którzy nie wiedzą, co to była rzeź wołyńska, jednak przyjmują Ukraińców pod swój dach, niosą pomoc całemu narodowi i państwu - powiedział Duda.

Premier o zbrodni wołyńskiej. "Zmowa milczenia o niej musi być przerwana"

Następnie głos zabrał premier Mateusz Morawiecki. - Stojąc tutaj patrzyłem na ten przepiękny w swojej symbolice i okrutny pomnik, na którym są ciosy siekier. Ciosy siekier nie były najokrutniejszym rodzajem zadawanej śmierci. Były o wiele okrutniejsze, dlatego ta zbrodnia ludobójstwa jest wyjątkowo barbarzyńska i wyjątkowa w swoim bestialstwie. Dlatego też obowiązująca przez dziesiątki lat zmowa milczenia najpierw między władcami PRL, będącymi posłusznymi wykonawcami poleceń z Moskwy, zmowa milczenia później podtrzymywana przez elity III Rzeczpospolitej musi być przerwana - powiedział szef polskiego rządu.

- Dlatego to jest moje zobowiązanie: nie spocznę, dopóki nie odnajdziemy ostatniego grobu, miejsca pochówku zamordowanych z Wołynia i całych kresów wschodnich. Ta rzeczywistość musi zostać w całości odkryta - oznajmił.

- Kresowian zamordowano dwa razy. Raz ciosami siekiery, a drugi raz przez przemilczenie. Ta druga śmierć była straszniejsza od tej pierwszej. Słowa księdza Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, dla mnie zawsze były, są i będą wyznacznikiem walki o prawdę - kontynuował.

- To wyjątkowe nasilenie zbrodni to lata 1942-1944. Kto wtedy panował na tamtych ziemiach? Niemcy. Oni byli nie tylko administratorami - byli panami życia i śmierci Polaków, Ukraińców i Żydów. To oni jednocześnie odpowiadają za tę zbrodnię, jako rządzący ówczesną częścią Kresów. Przypomnijmy o tym także - mówił.

"Ukraina widzi, do czego prowadzi straszny nacjonalizm"

- Mamy do czynienia z próbą podbicia suwerennej Ukrainy. Ukraina doświadcza nacjonalizmu, któremu się poddała 80 lat temu. Ukraina widzi, do czego prowadzi straszny nacjonalizm. Spadkobiercą ukraińskich nacjonalistów jest ruski mir - dodawał.

- Wiele razy w moim życiu rozmawiałem z naocznymi świadkami tamtych strasznych wydarzeń. Te opowieści są w moim sercu. To historie, przy których słowa grzęzną w gardle - kontynuował premier.

- Niewiarygodna nienawiść, która wtedy kierowała ukraińską ręką nie może ulec zapomnieniu. Gdy ktoś próbuje przykryć tamte fakty kurzem niepamięci, kurzem zapomnienia to robi krzywdę obu naszym narodom. Nie może być pojednania opartego o fałsz i o zapomnienie - stwierdził Morawiecki.

11 lipca obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP. W poniedziałek przypada 79. rocznica tzw. krwawej niedzieli, gdy na Wołyniu doszło do największej fali mordów na Polakach.

W uchwale przyjętej 22 lipca 2016 r. Sejm oddał hołd ofiarom mordów na obywatelach II Rzeczypospolitej (Polakach, Żydach, Ormianach, Czechach i przedstawicielach innych mniejszości narodowych) dokonywanych w latach 1943-45 przez ukraińskich nacjonalistów z OUN, UPA, SS-Galizien i innych formacji. W uchwale wyrażono też wdzięczność wobec tzw. Sprawiedliwych Ukraińców, którzy odmawiali udziału w mordach i ratowali Polaków.

Święto związane jest z rocznicą wydarzeń z 11 i 12 lipca 1943 r., kiedy UPA dokonała skoordynowanego ataku na polskich mieszkańców ok. 150 miejscowości w powiatach włodzimierskim, horochowskim, kowelskim i łuckim. Wykorzystano fakt gromadzenia się w niedzielę 11 lipca ludzi w kościołach.

Doszło do mordów w świątyniach m.in. w Porycku (dziś Pawliwka) i Kisielinie. Około 50 kościołów katolickich na Wołyniu zostało spalonych i zburzonych.

Zbrodnie na Polakach dokonywane były niejednokrotnie z niebywałym okrucieństwem: ludzi palono żywcem, wrzucano do studni, używano siekier i wideł, wymyślnie torturowano ofiary przed śmiercią, gwałcono kobiety.

Badacze obliczają, że tylko 11 lipca mogło zginąć ok. 8 tys. Polaków – głównie kobiet, dzieci i starszych mężczyzn.

Zbrodnicza akcja UPA

Akcja UPA była kulminacją trwającej już od początku 1943 r. fali mordowania i wypędzania Polaków z ich domów, w wyniku której na Wołyniu i w Galicji Wschodniej zginęło ok. 100 tys. Polaków.

Sprawcami zbrodni wołyńskiej były: Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów – frakcja Stepana Bandery, podporządkowana jej Ukraińska Powstańcza Armia oraz ludność ukraińska uczestnicząca w mordach polskich sąsiadów.

OUN-UPA nazywała swoje działania „antypolską akcją”. To określenie ukrywało zamiar, jakim było wymordowanie i wypędzenie Polaków.

Za przeprowadzenie ludobójczej czystki etnicznej na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej na polskiej ludności cywilnej bezpośrednią odpowiedzialność ponosi główny dowódca UPA Roman Szuchewycz. Określenie „zbrodnia wołyńska” dotyczy nie tylko masowych mordów dokonanych na terenach Wołynia, czyli byłego województwa wołyńskiego, ale także w województwach lwowskim, tarnopolskim i stanisławowskim (Galicja Wschodnia), a także w województwach lubelskim i poleskim.

Według szacunków polskich historyków ukraińscy nacjonaliści zamordowali około 100 tys. Polaków. 40-60 tys. zginęło na Wołyniu, 20-40 tys. – w Galicji Wschodniej, a co najmniej 4 tys. na ziemiach znajdujących się obecnie w granicach Polski. Terror UPA spowodował, że setki tysięcy Polaków opuściły swoje domy, uciekając do centralnej Polski.

(pw)

Czytaj więcej: Prezydent na Skwerze Wołyńskim: Ta zbrodnia była ludobójstwem

GP: Sprzedaż ośrodka „Guzianka” pod lupą CBA i prokuratury

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 30 czerwiec 2022 10:44

„Gazeta Polska” informuje, iż okoliczności sprzedaży ośrodka NBP „Guzianka” na Mazurach bada prokuratura i CBA. Ośrodek został sprzedany w 2015 roku, w czasie gdy funkcję prezesa NBP pełnił Marek Belka. Nabywcą był Marek Michniewicz, lokalny biznesmen, a prywatnie, partner posłanki PSL Urszuli Pasławskiej. O tej transakcji napisałem już w 2019 roku w tekście pt. "Jak Michniewicz stał się właścicielem ośrodka GUZIANKA? Czy o sprzedaży wiedziała wiceminister Pasławska?"

Na wysłane wówczas przeze mnie pytania do NBP, na temat tej transkacji, nie uzyskałem odpowiedzi. Teraz uzyskał je dziennikarz „Gazety Polskiej” Piotr Nisztor. W jego tekście czytamy:

„Formalnie umowa sprzedaży ośrodka została zawarta przez NBP z Michniewiczem 24 września 2015 r. Z aktu notarialnego wynika, że biznesmen nabył „Guziankę” na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej: „Marek Michniewicz Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Impuls ze Spychowa” – przekazał tygodnik, który ustalił również, że „okoliczniości sprzedaży ośrodka przez NBP prześwietlało Centralne Biuro Antykorupcyjne, które o swoich wątpliwościach poinformowało porokuraturę”.

1 grudnia 2020 r. – na podstawie materiałów Biura oraz anonimowego zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa – postępowanie w tej sprawie wszczęła Prokuratura Regionalna w Białymstoku.

„Śledztwo dotyczy przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i osobistej, w okresie od 29 lipca 2014 r. do 24 września 2015 r. w Warszawie i Rucianem Nida, poprzez sprzedaż majątku należącego do Narodowego Banku Polskiego w drodze przetargu pisemnego nieograniczonego za kwotę 6.241.947 zł przez osoby obowiązane na podstawie ustawy, decyzji właściwego organu lub umowy do zajmowania się sprawami majątkowymi instytucji” – stwierdził w piśmie do „GP” Paweł Sawoń, rzecznik białostockiej Prokuratury Regionalnej.

Dodał, że akta sprawy liczą 25 tomów, a w śledztwie nikomu nie przedstawiono zarzutów. Michniewicz nie odpowiedział na pytania „GP”. Z kolei Pasławska zaprzeczyła, aby w czasie, gdy była wiceministrem Skarbu Państwa miała jakikolwiek wpływ na sprzedaż swojemu partnerowi „Guzianki”.

Chodzi o 4,5-hektarowy teren położony nad jeziorem, w pobliżu Mazurskiego Parku Krajobrazowego. W tej okolicy funkcjonawał ośrodek „Guzianka” stanowiący kiedyś własność NBP. „Gazeta Polska” napisała, że jest to „baza hotelowa na 155 miejsc noclegowych, 27 domków wypoczynkowych, stołówka, sala konferencyjna, kręgielnia, salon gier, siłownia, dwa korty tenisowej, a także boiska do siatkówki i koszykówki”.

Ośrodek miał został sprzedany w 2015 roku, w czasie gdy funkcję prezesa NBP pełnił Marek Belka. Nabywcą miał być Marek Michniewicz, lokalny biznesmen, a prywatnie, jak pisze „Gazeta Polska”, mąż ówczesnej posłanki PSL Urszuli Pasławskiej, która jest również posłem obecnej kadencji Sejmu. We wcześniejszy przetargach nie było osób chętnych do zakupu, dlatego, czytamy, cena wywoławcza została zmniejszona z ponad 14 mln złotych do nieco ponad 6 mln zł.

„Zgodę na sprzedaż ośrodka w sierpniu 2015 r. wyraziło Ministerstwo Skarbu Państwa, w którym wiceministrem jeszcze pół roku wcześniej była Urszula Pasławska, posłanka PSL, prywatnie partnerka życiowa biznesmena.

Nierentowna „Guzianka” i cztery przetargi

Dziennikarze „ Gazety Polskiej” dotarli do dokumentów archiwalnych NBP, z których wynika, że pomysł sprzedaży „Guzianki” pojawił się już w 2010 roku, a więc w czasie, gdy Belka został prezesem Banku.

Ośrodek przez lata przynosił straty. Jak czytamy w artykule „Czarę goryczy przelał rok 2012”, kiedy ośrodek „zaliczył ponad 2 mln zł straty, notując zaledwie 22-procentowe obłożenie”. W tym czasie zarząd NBP miał wpisać ośrodek do sprzedaży. Uchwała w tej sprawie została przegłosowana 5 czerwca 2014 roku.

Jak opisuje „GP” odbyły się cztery przetargi na sprzedaż ośrodka. Pierwszy został rozpisany 29 lipca 2014 roku i ogłoszony w „Gazecie Wyborczej”. „Cena wywoławcza ponad 14,1 mln zł. Nikt nie złożył jednak oferty” – czytamy w „GP”. Kolejne przetargi zakończyły się podobnym rezultatem i obniżeniem ceny wywoławczej do 7,085 mln zł.

„Gazeta Polska” dotarła również do korespondencji mailowej pracowników NBP, z której wynika, że „w tym czasie szereg osób i podmiotów zgłaszało swoje wstępne zainteresowanie zakupem ośrodka”.

„Po trzech nieudanych przetargach NBP zlecił sporządzenie operatu szacunkowego wartości ośrodka. Na dzień 2 maja 2015 określono ją na ok. 6 mln zł. Wówczas rozpisano kolejny – czwarty już przetarg. Cenę wywoławczą określono na 6 241 947.” – informuje „GP”.

Jedyna oferta

Wpłynąć miała tylko jedna oferta, którą złożył Marek Michniewicz – lokalny biznesmen i, jak czytamy, partner Urszuli Pasławskiej – posłanki na Sejm RP z ramienia PSL-u, która wcześniej pełniła funkcję wiceministra skarbu państwa. „Michniewicz za „Guziankę” zaproponował 6,25 mln zł. NBP zaakceptował ofertę. Jednak zgodę na sprzedaż ośrodka musiało wyrazić Ministerstwo Skarbu. Wniosek w tej sprawie NBP złożył 20 lipca 2015 r. Resort wydał zgodę miesiąc później.” – czytamy w „GP”.

Pasławska w odpowiedzi na pytania dziennikarzy tygodnika odpowiedziała, że nie ma żadnej wiedzy na temat działań resortu skarbu państwa i nie odgrywała w nich żadnej roli. „O ile dobrze pamiętam, w czasie poprzedzającym nabycie ośrodka nie pracowałam już w resorcie” – stwierdziła.

Adam Socha

Czytaj więcej: GP: Sprzedaż ośrodka „Guzianka” pod lupą CBA i prokuratury

Prof. Dudek: Rząd po wyborach 2023 będzie słaby. Wybory prezydenckie wygra kandydat antypisowski

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 28 czerwiec 2022 06:13

W Kulturze Liberalnej ukazał się interesujący wywiad z prof. Antonim Dudkiem, historykiem i politologiem z UKSW, na temat polskiej sceny politycznej. Wg prof. Dudka „rząd, który wyłoni się po wyborach parlamentarnych, będzie rządem słabym, niezależnie od tego, kto go utworzy. Dlatego wszystko rozstrzygną wybory prezydenckie. Jak sądzę, tak na 90 procent, wygra je kandydat antypisowski”.

Przytaczamy fragmenty tego wywiadu. Całość TUTAJ.

Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin: Polacy są zmęczeni wojną i jej konsekwencjami. Jednak potrzebna jest mobilizacja społeczna, aby wytrzymać koszty sankcji wobec Rosji oraz inflację. Jakie to stawia zadania przed politykami?

Antoni Dudek: Wojna w Ukrainie jest tylko kolejną fazą pewnego ciągu wydarzeń, którego początkiem była pandemia. A jego konsekwencją jest znaczący kryzys, który dopiero się zaczyna. Moim zdaniem największy po tym z okresu transformacji lat dziewięćdziesiątych. Mówię o sytuacji gospodarczej, ale ona automatycznie oddziałuje na społeczno-polityczną.

W tej sytuacji należałoby oczekiwać, że politycy ograniczą swoją naturalną skłonność do konfliktu na rzecz kooperacji. W sytuacjach kryzysowych, jeśli demokratyczny system polityczny ma przetrwać, logiczne jest takie działanie. U nas niestety nic na to nie wskazuje. Mam wrażenie, że przyszłoroczne wybory parlamentarne będą wręcz apogeum rywalizacji. A największe problemy nie zostaną przez to rozwiązane.

Dziś takim problemem jest inflacja

Politycy nie są zainteresowani tym, by powiedzieć Polakom prawdę, że w najbliższych latach trzeba będzie mocno zacisnąć pasa. Nikt tego głośno nie powie, bo przegra wybory, a jego przeciwnik będzie na tym zbierał poparcie.

Niestety, przy obecnym stanie świadomości społecznej, większość ludzi wciąż woli wierzyć w obietnice, że ich poziom życia nie spadnie, a może i uda się go trochę poprawić, niż w uczciwe zapowiedzi, że się obniży.

Spodziewam się, że dopiero po wyborach parlamentarnych kolejny rząd będzie zmuszony powiedzieć Polakom, że nie da się dłużej utrzymać takiego boomu, jaki mieliśmy od wejścia Polski do Unii Europejskiej. Bo ja uważam, że od wejścia Polski do Unii do rozpoczęcia pandemii, pomijając wahnięcie wynikające ze światowego kryzysu finansowego z 2008 roku, mieliśmy okres spektakularnego rozwoju, a większości Polaków żyło się coraz lepiej. Po wybuchu pandemii poziom życia był sztucznie podtrzymywany tarczami finansowymi, które już wygenerowały olbrzymi dług, ale teraz to wszystko zaczyna trzeszczeć w szwach, rozwija się inflacja i nadciąga czas zaciskania pasa.

Czy nie ma żadnych szans, że politycy będą współpracować wobec tak trudnej sytuacji? Konsekwencje kryzysu gospodarczego uderzą przecież w tych, którzy będą rządzić.

Wprawdzie nie ma szans, żeby politycy zaczęli mówić prawdę, jednak poza oficjalną retoryką możliwe byłyby nieoficjalne uzgodnienia. W jednej sprawie zresztą była możliwa zgoda, mówię o reakcji na 24 lutego. Obie strony, PiS i KO, opowiedziały się jasno po stronie Ukrainy i przeciw Rosji, mimo że niektórzy spodziewali się, że zapatrzony w Orbána Kaczyński zachowa się inaczej. Oczywiście natychmiast zaczęto się też spierać o to, kto pomaga Ukrainie, a kto jest ukrytym rosyjskim agentem. Mamy jednak dowód, że jakiś minimalny element kooperacji jest możliwy. Może więc da się ją z czasem rozszerzyć na inne obszary.

Według mnie najważniejsza jest energetyka, to obecnie najbardziej wrażliwy w Polsce i w całej Europie. Marzyłoby mi się, żeby gdzieś po cichu doszło do porozumienia w sprawie kontynuacji działań, które pozwolą uniknąć tego, na co się zapowiada, czyli blackoutu, okresowych wyłączeń prądu. Piętnaście lat temu rozpoczęto temat budowy elektrowni jądrowej, inwestycję tę popierało zarówno PiS, jak i PO, ale kolejne rządy tak prowadziły tę sprawę, że wciąż nawet nie wiemy, gdzie ta elektrownia miałaby być zbudowana. To jest katastrofa i wynika między innymi z faktu, że PiS wyrzuciło do kosza działania Platformy w tej sprawie i wszystko zaczęło od zera. Ale gdyby PO do 2015 wbiła przysłowiową łopatę w ziemię, to pewnie elektrownia byłaby dziś na ukończeniu.

Byłoby więc wspaniale, gdyby ustalono coś poufnie w sprawie energetyki i nie rozgrywano tego w kampanii wyborczej. Dziś to marzenie jest nierealne, ale wierzę, że z czasem pogłębiający się kryzys wymusi zmiany.

(…). Moim zdaniem opowieści o przedterminowych wyborach są już nieaktualne i PiS przeprowadzi wybory parlamentarne w konstytucyjnym terminie jesienią 2023 roku. Dlatego wór z prezentami zostanie rozpruty przed wakacjami przyszłego roku. Wtedy najpewniej będzie 700 plus i wiele innych rzeczy.

(...)
A teraz prezes Kaczyński rusza w teren

Operacja rekonstrukcji terenowego aparatu PiS-u, którą osobiście teraz wciela w życie, ma służyć temu, żeby później ci przyjeżdżający z workami zindywidualizowanych obietnic politycy PiS-u byli odpowiednio przygotowani. To muszą być ludzie z regionu, znający teren, którzy ogłoszą, co rząd Zjednoczonej Prawicy zrobi dla danej gminy, jak tylko utrzyma się przy władzy. Przejawy tej taktyki można zresztą od pewnego czasu oglądać w telewizji rządowej, w której pokazuje się, jak polityk PiS-u przyjeżdża z wielką płachtą papieru, która jest ilustracją czeku i przekazuje na przykład 5 milinów złotych na budowę czegoś, co jest w miejscowości potrzebne. Przed wyborami to będzie zwielokrotnione i w ten sposób PiS będzie chciało kupić sobie trzecią kadencję.

Platforma nie wyciągnęła żadnych wniosków ze swojej przegranej w 2015 roku.

Kiedyś widziałem lekkie przejawy takiej refleksji u Trzaskowskiego. Natomiast powrót Tuska jest symbolicznym potwierdzeniem, że ona nie była potrzebna. Przegraliśmy, zdaje się mówić były premier, bo mnie zabrakło, a ja już jestem i wiem, jak wygrywać z PiS-em, bo już to wielokrotnie robiłem. Zobaczymy w przyszłym roku, czy to jest prawda.

Natomiast jeśli chodzi o zbliżanie się PO do lewicy, to z punktu widzenia opozycji byłoby bardzo dobrze, żeby tak było. Uważam, że opozycja ma szanse stawić czoła PiS-owi tylko w dwóch scenariuszach: jednego albo dwóch bloków. Oczywiście mówimy tu o opozycji na lewo od PiS-u.

O ile scenariusz jednej listy będzie najtrudniejszy do zrealizowania, to scenariusz dwóch list wydaje się nieco prostszy. Mogę bowiem sobie wyobrazić negocjacje między Hołownią i Kosiniakiem-Kamyszem i wspólną listę Polski 2050 i PSL-u.

Natomiast znacznie trudniej będzie stworzyć wyborczy sojusz Koalicji Obywatelskiej z Lewicą. Gdyby miało do tego dojść, to zwrot socjalny Tuska byłby zrozumiały. Ktoś powie, że jest teraz w tym niewiarygodny? Ale jak zawrze sojusz, może powiedzieć, że nadeszły inne czasy.

Natomiast jeżeli opozycja stworzy więcej niż dwie listy, to przegra. Zwłaszcza jeśli ta najsłabsza z list nie przekroczy progu.

Czy Tusk powinien być twarzą Platformy w tych wyborach?

On będzie tą twarzą, bo obecnie zamiana Tuska na kogokolwiek innego pogrążyłaby Platformę w głębokim kryzysie wewnętrznym.

A dlaczego nie Trzaskowski?

Ano dlatego, że politycy Platformy popełnili w ubiegłym roku błąd. Kiedy Borys Budka ewidentnie się nie sprawdził i trzeba było go zastąpić kimś innym, należało wybrać tego, kogo wyraźnie wskazywały sondaże, czyli Trzaskowskiego. Był popularny, miał potencjał. Nie miał tylko jednego – determinacji politycznego killera, którą ma Tusk, ma Kaczyński, a kiedyś miał też Miller.

Kiedy wrócił Tusk, ustąpił mu więc grzecznie miejsce, bo Tuska popierał aktyw partyjny. Dla aktywu Tusk jest symbolem dawnego tryumfu i zachował się w sposób sentymentalny, a nie racjonalny. A racjonalnie patrząc, Tusk ma tak duży elektorat negatywny, że ciągnie partię w dół.

Jednak mleko już się rozlało i będą musieli maszerować z tym Tuskiem do wyborów.

Hołownia, alternatywa dla tego męczącego duopolu PiS–PO, traci właśnie poparcie, nie odgrywa już większej roli. Dlaczego?

Są dwa powody. Po pierwsze, role w duopolu są obsadzone. Gdyby nie wrócił Tusk, a Trzaskowski się nie odważył przejąć Platformy, to Budka stopniowo by ją zmarginalizował i Hołownia wszedłby na ten opuszczony biegun. Ale trzeciego bieguna nie ma.

Pewnikiem jest natomiast inflacja.

Ta będzie się niestety dalej rozkręcała. W przyszłym roku będzie jeszcze wyższa niż w tym, bo działania, które mogłyby ją zahamować, są społecznie tak kosztowne, że PiS nie zaryzykuje, by je podjąć.

60 procent Polaków jest gotowych przymknąć oko na łamanie praworządności, byle Polska dostała pieniądze na Krajowy Plan Odbudowy. Temat praworządności rozgrzewał scenę polityczną, jej obrońcy mieli status celebrytów. A teraz to.

Wcale mnie to nie dziwi. Po raz kolejny potwierdza się, że ważniejsze są kwestie ekonomiczne niż ideowo-ustrojowe. Do tego doszło zmęczenie tematem.

Sytuacja jest patowa i taka pozostanie. PiS jest zakładnikiem Ziobry i wciąż będzie pozorować, że coś zmienia w obszarach wskazanych przez Komisję Europejską. Druga strona będzie konsekwentnie to krytykować i żądać realnych zmian. Do wyborów nic się nie zmieni.

Do tego czasu odradzałbym politykom opozycji nadmierne eksponowanie tego tematu. Budowanie kampanii na kwestii praworządności jest drogą donikąd. Większość ludzi nie chce o tym słyszeć, nie uważa tego za ważne i ma to w nosie.

(...)
Moja opinia jest taka, że dla przyszłości Polski decydujący będzie wynik wyborów prezydenckich, a nie parlamentarnych.

Rząd, który wyłoni się po wyborach parlamentarnych, będzie rządem słabym, niezależnie od tego, kto go utworzy. Dlatego wszystko rozstrzygną wybory prezydenckie. Jak sądzę, tak na 90 procent, wygra je kandydat antypisowski. To wynika ze zmian demograficznych, które są dla PiS-u dramatyczne.

Dlaczego to jest takie ważne? Chodzi o to, że prezydent będzie albo nie będzie odgrywać roli hamulcowego?

Oczywiście. Gdyby opozycja w przyszłym roku zwyciężyła i utworzyła rząd, to – żeby cokolwiek zrobić – musi dogadać się z Dudą. Jeśli tego nie zrobi, system ulegnie zablokowaniu. Wróci kohabitacja, którą pamiętamy w wydaniu Lecha Kaczyńskiego i Donalda Tuska. Tyle że teraz może być jeszcze ostrzej i państwo znajdzie się na krawędzi paraliżu.

Części polityków opozycji chyba się wydaje, że Duda pod wrażeniem jej zwycięstwa ustąpi z urzędu. Oczywiście tak nie będzie. On będzie czekał na to, czy będą próbowali się z nim dogadywać i czy będą mu coś oferować. Nie wiem, jak ułożą się te relacje, ale znając polski temperament, ułożą się źle. Wtedy parlament będzie we wszystkich istotnych sprawach sparaliżowany przez dwa lata. Sytuacja na opozycji jest, delikatnie mówiąc, bardzo trudna, nawet jeśli to ona wygra wybory.

Czytaj więcej: Prof. Dudek: Rząd po wyborach 2023 będzie słaby. Wybory prezydenckie wygra kandydat antypisowski