Olsztyn

Kiedyś poznałem osobę i teraz, kiedy odeszła mam ambiwalentne uczucia. I mam to zawsze przy okazji śmierci takich osób. Z jednej strony podziw i namacalny kawałek wzoru ideowości, a z drugiej żal, że nie dopilnowali sprawy do końca i takie g… jak choćby obecne rządy nam pozostawiają. Zawsze porównuję to do wiktorii pod Grunwaldem – pycha zwycięstwa nie pozwoliła iść na Malbork. W tym wypadku było to złudne zwycięstwo i nikt tego nie rozpoznał, w czym uczestniczy… Teraz jednak nikt się do tego nie przyzna. Tylko jeden przeprosił za „Solidarność”, mimo że wszyscy doświadczamy czegoś podobnego.
I wiadomo, że mnie nikt nie przeprosi – nie brałem w tym udziału, bo byłem za młody i nie głosowałem na nich, bo byłem ciut mądrzejszy.

To jest problem takich ludzi jak ty. Oceniasz innych za to co zrobili lub nie , a co sam zrobiłeś, kiedy nie byłeś już za młody? Oceniasz współczesność tylko przez pryzmat tego kto rządzi, a przecież gdyby nie te połowiczne, a może jedynie możliwe, w tamtym czasie ruchy dalej byłbyś w ciemnej d...lub jak mówił Kisiel nawet się w niej urządzał (tak na marginesie nie rozliczaj całej S", a przyjrzyj się uważnie działaniom demiurga Michnika- jak głosował na Jaruzulskiego (dla mnie był to koniec pięknego okresu), lista krajowa i jego przyjaźnie z Urbanem, Kiszczakiem i generałem.

Ta Pani zrobiła co mogła i potrafiła najlepiej w czadie złym. Dzięki Niej teraz choćby Debata jest wydawana legalnie. Nie dopilnowała ??? Aco Ona stróż???? Teraz jest wasz czas, was za młodych żeby wtedy zawalczyć. Walczcie. Samo biadolenie przed kpmpem nic nie da.

Owszem, był taki czas kiedy byłem wkur… ale nie podjąłem walki, bo nie miałem z kim. Dziś też nie mam z kim. Pójdę na wybory, ale im fakt staje się bliższy tym bardziej tracę nadzieję na trafny wybór. Wszystko się zeszmaciło, choć zostali porządni ludzie, którzy jak ja nie chcą mieć z tym nic wspólnego. Patrzę na naszą historię i dochodzę do wniosku, że w genach mamy dążenie do utraty wszystkiego, co cenne w życiu państwa.
W pewnym sensie to ja jednak walczę. Wychowuję czwórkę dzieci (na jedno straciłem wpływ, bo wysłałem do mojej siostry, do Anglii, gdzie studiuje) i mam nadzieję, że oddam państwu wartościowych obywateli. Nie wychowuję na wojowników, ale na ludzi mądrych i przydatnych tam, gdzie trzeba używać zdobytej wiedzy i wyrobionego myślenia. I tylko tyle mogę dać, bo dopada mnie bieda, jak wiele innych wielodzietnych rodzin. Razem z dziećmi i żoną zaoszczędziliśmy tyle, że może wystarczy na wyjazd z rodziną do Warszawy na 4 czerwca. Wypłata ósmego więc może dociągniemy, a udział w zbiorowym przeżyciu może utrwalić w dzieciach potrzebę wolności.