Olsztyn

Grzymowicz: Zrobiłem co do mnie należało. Jastrzębski: Nie zrobił!

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 20 styczeń 2025 08:27

Adam Jerzy Socha

Były prezydent Olsztyna Piotr Grzymowicz, jako oskarżony w sprawie Helpera, twierdził w sądzie i w wywiadach dla Wyborczej oraz Gazety Olsztyńskiej, że zarówno on, jak i gmina Olsztyn są ofiarami szefów Helpera, małżeństwa Katarzyny i Tomasza Kaczmarków i poszkodowanymi. Zareagował na te wywiady były dyrektor Wydziału Polityki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie Marcin Jastrzębski, zarzucając Grzymowiczowi manipulacje i przekłamania.

Grzymowicz dowodził w sądzie, do którego wniósł o umorzenie wobec niego postępowania, że nie był informowany przez służby (policję i skarbówkę) oraz wojewodę o nieprawidłowościach a kontrolerzy z ratusza nie mieli dostępu do tych obszarów działalności Helpera, do których dostęp miały służby. Sąd Okręgowy w Olsztynie nie przychylił się do wniosku Grzymowicza o umorzenie wobec niego postępowania i zasiądzie ma ławie oskarżonych wraz z 41. innymi osobami. Proces ruszy 17 lutego.

Przypomnijmy, że Prokuratura Regionalna w Białymstoku oskarżyła kierownictwo stowarzyszenia Europejskie Centrum Wsparcia Społecznego „Helper” o wyłudzenia na remonty i prowadzenie Środowiskowych Domów Samopomocy, od 4 samorządów z województwa warmińsko – mazurskiego (Olsztyna, Purdy, Jedwabna i Reszla) ponad 71 mln zł dotacji i przywłaszczenie z tej kwoty ponad 33 mln zł, na podstawie fikcyjnych faktur i innych poświadczających nieprawdę dokumentów.

Środki przyznawało ministerstwo pracy (ministrami w tym czasie byli: Jolanta Fedak z PSL, do 18.XI.2011, a później Władysław Kosiniak-Kamysz też PSL, do 2015), na wniosek wojewody (Mariana Podziewskiego z PSL), do którego wpływały wnioski od samorządów a do samorządów od podmiotów prowadzących Domy.

Grzymowicz: Nie mieliśmy sygnałów o nieprawidłowościach

W przypadku Olsztyna „Helper” od 2011 roku prowadził Środowiskowe Domy Samopomocy „Centrum Alzheimera Dar Serca” w obiektach przy ul. Kuronia 14 i 16. Prokuratura oskarżyła prezydenta Olsztyna, o „niedopełnienie obowiązków i przekroczenie uprawnień związanych z nieprawidłowym przydziałem dotacji i zaniechaniami w kontrolowaniu wydatkowania środków publicznych przez stowarzyszenie Helper”.

Grzymowicz w wywiadzie w Gazecie Olsztyńskiej pt. "Zrobiłem co do mnie należało" twierdzi, że miasto kontrolowało działalność Helpera. W latach 2012-2017 przeprowadzono dziewięć kontroli, które obejmowały cały okres działalności Helpera w Olsztynie (2011-2017). Tam, gdzie stwierdzono nieprawidłowości, jak w przypadku zakupu artykułów do terapii i wyposażenia placówki niezgodnego z przepisami, to wydawano decyzję administracyjną o zwrocie dotacji i jego wysokości – mówi Grzymowicz i podkreśla, że działalność kierownictwa Helper „była wyjątkowo umiejętnie kamuflowana i rozgrywała się w obszarach, do których służby kontrolne samorządu olsztyńskiego de facto nie miały dostępu. Ponadto w okresie działalności ECWS „Helper” nie było żadnych sygnałów o nieprawidłowościach ze strony pensjonariuszy i ich rodzin. Przeciwnie, rodziny pensjonariuszy prosiły o niezamykanie placówki. Warto też podkreślić, że gmina nie ma kompetencji do prowadzenia kontroli u kontrahentów stowarzyszenia. Może to zrobić tylko Urząd Kontroli Skarbowej”.

Jastrzębski: Nie kontrolowali celowość wydatków

Marcin Jastrzębski: Kontrolowali, ale tylko pod kątem ustawy o pomocy społecznej, czyli sprawdzali listę obecności osób zakwalifikowanych przez MOPSy na zajęcia w Domach, czy są prowadzone warsztaty, czy otrzymują posiłki. Natomiast nikt nie badał celowości wydatkowania przyznanych dotacji. Nie badali dlaczego Helper zakupił np. z 50 telewizorów, z których większość następnie zniknęła i Helper sporządzał protokół, że uległy z jakiegoś powodu zniszczeniu, czy na urządzenie profesjonalnego salonu fryzjerskiego i zatrudnienie fryzjerki, na podstawie zapisu w ustawie, że trzeba uczyć pensjonariuszy jak o siebie zadbać, żeby się myli, dbali o włosy i paznokcie. Nikt nie badał, czy ten salon nie służył tylko pani prezes Kasi i skarbniczce Helpera pani Marzence. Nie badali zasadności zakupu perfum najdroższych marek itd., itp.

Wojewoda Marian Podziewski (PSL) też nie kontrolował finansów i celowości wydatków, bo dyrektorka Wydziału Polityki Społecznej była w układzie z panią Kasią, więc Helper robił i kupował co chciał.

(Dyrektorką była Edyta Jędrzejewska, z którą zaprzyjaźniła się Katarzyna K. w czasie, gdy była asystentką Wicewojewody Warmińsko-Mazurskiego w latach 2005-2007. Wspólnie imprezowały i wyjeżdżały na wakacje. Wspomagał je Marek Reda – Dyrektor Generalny UW, którego żona, prezes Stowarzyszenia BARKA, też otrzymywała środki od wojewody. Prezes Helpera Katarzynę K. wspierali też, poseł PiS Iwona Arent i senator PO Ryszard Górecki – przypis A.Socha)

- Dzisiaj Grzymowicz zasłania się tym, że „nie było żadnych sygnałów o nieprawidłowościach ze strony pensjonariuszy i ich rodzin” – mówi dalej Marcin Jastrzębski. - Nie było, bo pensjonariusze byli karmieni i zajęcia się odbywały, Domy były wyposażone w najlepszy i najdroższy sprzęt na rynku, zabytkowe meble kupowano we Francji. Za wszystko oczywiście płacił budżet państwa a Helper wystawiał faktury na stowarzyszenie, na co samorządy nie zwróciły uwagi, bo ich nie badały. Dlatego później pani Kasia z panem Tomkiem mogli wywieść jednej nocy sprzęt i wyposażenie Domów wartości wielu milionów złotych, bo to była własność stowarzyszenia.

Sprawa „noty sygnalizacyjnej UKS”

Kolejnym dowodem Grzymowicza, że nie był informowany przez służby o nieprawidłowościach w Helperze jest sprawa „noty sygnalizacyjnej UKS”. W wywiadach Grzymowicz winą obarcza wojewodę, ale nie podaje, o którego wojewodę chodzi, a chodzi o Mariana Podziewskiego z PSL. Grzymowicz mówi tak w wywiadzie dla Gazety Olsztyńskiej”:

„Wojewoda (Podziewski - przypis A.Socha) nie uznał za stosowne poinformowanie wymienionych samorządów o wpłynięciu noty sygnalizacyjnej z dnia 31 marca 2015 roku od Urzędu Kontroli Skarbowej!”

Marcin Jastrzębski: Olsztyński ratusz otrzymał notę od razu od wojewody Podziewskiego. O istnieniu noty dowiedziałem się, gdy 26 kwietnia 2016 roku zostałem powołany na stanowisko dyrektora Wydziału Polityki Społecznej. Wcześniej czytałem artykuły na temat Helpera w „Debacie”, więc postanowiłem zweryfikować podane tam informacje, które były niepokojące. Dlatego napisałem do UKS, czy coś wiedzą? Odpisali, że przecież 31 marca 2015 roku wysłali wojewodzie Podziewskiemu notę sygnalizacyjna o nieprawidłowościach w Helperze.

Wówczas zapytałem podległych urzędników o tę notę. Przynieśli mi dokumentację i na tej podstawie ustaliłem, że olsztyński ratusz tę notę otrzymał. Być może podlegli Grzymowiczowi urzędnicy nie pokazali mu jej? UKS w nocie informował wojewodę o podejrzeniu wyłudzenia dotacji budżetowych, mimo to Podziewski nadal przekazywał ogromne kwoty Helperowi: dla gminy Olsztyn w październiku 2015 roku - 1 410 000 zł na utworzenie ŚDS przy ul. Jacka Kuronia 18 oraz 2 630 000 zł na rozwój ŚDS przy ul. Jacka Kuronia 16”, prowadzonych przez Helpera.

Ja, po lekturze noty miałem świadomość, że jeśli nie zareaguję, to będę odpowiadał jako urzędnik. Dlatego przekonałem wojewodę Artura Chojeckiego, że trzeba przeprowadzić kontrolę finansową w Helperze i taka kontrola się odbyła w dniach 13 lutego - 31 maja 2017 roku. Nie było to proste, bo był opór urzędników będących w układzie z Katarzyną K. Ponadto Tomasz K. zastraszał i poniżał kontrolerki z Wydziału Finansowego. Mimo to bardzo dobrze wywiązały się z nałożonego zadania. Wyniki kontroli były porażające: zawyżanie kosztów, rozrzutność, dziwne umowy zawierane przez Helpera ze spółkami założonymi przez Katarzynę i Tomasza K., astronomiczne wynagrodzenia kierownictwa Helpera. Media głównie zainteresowały się zakupem luksusowych kosmetyków, wykwintnej bielizny osobistej, wypasionego sprzętu sportowego i smartfonów.

Niestety, kierownictwo Helpera nie chciało nam udostępnić całej dokumentacji księgowej, dlatego zwołałem spotkanie z samorządowcami i prosiłem o pomoc, bo oni mieli dostęp do tych dokumentów. W sumie odbyłem pięć takich spotkań. Na pierwszym spotkaniu 27 lutego 2017 r., Gminę Olsztyn reprezentował wiceprezydent Jarosław Słoma, który był z prawnikiem ratusza i dyrektorką wydziały spraw społecznych Moniką M. Przekazałem informacje na temat dotychczasowych wyników naszej kontroli i apelowałem, żeby samorządy wzmogły nadzór i też przeprowadzili kontrole finansowe.

Naciskałem, że jak nam nie pomogą, to może się okazać, że im też zostaną postawione zarzuty. Prosiłem, żeby nie przedłużali umów z Helperem. Reakcja była taka, że ktoś mnie nagrał na tym spotkanie i nagranie trafiło do CBA.

(Zawiadomienie do Prokuratury i innych organów z oskarżeniami pod adresem dyrektora Jastrzębskiego i jego zastępcy Joanny Jabłonki–Kastrau, że zastraszał i szantażował samorządowców, żeby szukali „haków” na Helpera skierowała poseł Iwona Arent. Prokuratura umorzyła śledztwo z powodu nie potwierdzenia się zarzutów – przypis A.Socha).

Spotkałem się wtedy osobiście z prezydentem Grzymowiczem, który zlecił kontrolę i w jej wyniku wystąpił do Helpera o zwrot 72 tys. zł. Obiecał mi na piśmie, że nie przedłuży umowy z Helperem, która wygasała 31 grudnia 2017 roku. Osłupiałem, gdy jednak umowę przedłużył. Wówczas straciłem do niego zaufanie. Zwłaszcza, gdy Olsztyńskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego, jednostka gminy Olsztyn, wystawiło na sprzedaż budynek przy ul. Kuronia 18, którą kupił Helper za pieniądze przekazane gminie Olsztyn przez wojewodę Podziewskiego - 1 410 000 zł, na remont tego budynku i utworzenie kolejnego Domu.

Zrozumieliśmy, że musimy natychmiast wstrzymać przekazywanie środków samorządom na Helpera. Zażądaliśmy też od prezydenta Grzymowicza zwrotu kwoty 1 410 000 zł, którą prezydent Olsztyna przekazał Helperowi na kupno budynku Kuronia 18. Oddał, ale z budżetu gminy, bo już nie był w stanie odzyskać tych pieniędzy od pani Kasi i pana Tomka.

Wojewoda ogłosił na konferencji prasowej, że od 1 stycznia 2018 roku wstrzymał finansowanie dla Helpera. Na tę konferencje przyszedł Tomasz K. i odgrażał się, że za tę decyzję wojewoda i ja zostaniemy wyprowadzeni z urzędu w kajdankach, bo on już złożył zawiadomienie do prokuratury.

Kontrola NIKu i RIO

Piotr Grzymowicz zasłania się też w wywiadach tym, że kontrola NIKu w dniach 11 stycznia — 12 maja 2017 roku w podmiotach prowadzących Środowiskowe Domy Samopomocy w woj. warmińsko-mazurskim nie objęła placówek Helpera a RIO nie stwierdziła żadnych nieprawidłowości.

Marcin Jastrzębski: - Kontrola NIKu w placówkach prowadzonych przez Helpera nie miała już w 2017 roku sensu, gdyż UKS dokonał już kontroli finansowej i już trzeci rok trwało postępowanie prokuratorskie – tłumaczy Marcin Jastrzębski. Dlatego objęła 10 innych placówek z 70 w naszym województwie, chyba najwięcej w kraju. Wyniki były bardzo ciekawe, bo okazało się, że Helper prowadząc 6 domów dostawał w latach 2013-2016 64 proc. ogółu środków przekazanych przez wojewodę gminom. Natomiast rzeczywiście raport Regionalnej Izby Obrachunkowej był nic nie wart. To był kuriozalny dokument, stojący w jaskrawej sprzeczności z ustaleniami naszej kontroli, nie mówiąc o kontroli UKS.

Jak było możliwe przywłaszczenie 33 mln zł?

Pozwolę sobie w tym miejscu na własną interpretację tej historii. Pani Katarzyna K. stworzyła parasol polityczny, ponadpartyjny nad Helperem w postaci senatora PO prof. Ryszarda Góreckiego, który otworzył jej drzwi do minister pracy z PSL (sama mi to powiedziała, że gdyby nie senator, to nie miała szans dostać się do pani minister z PSL) i środki na Domy Helpera zaczęły płynąć wartkim strumieniem do urzędu wojewódzkiego, którym kierował też działacz PSL Marian Podziewski, a dyrektorką Wydziału Spraw Społecznych, która tym strumieniem kierowała, była „psiapsiółka” pani Kasi.

Swoją rolę odegrała też poseł PiS Iwona Arent „psiapsiółka” pani Kasi, która z nią jeździła do włodarzy samorządów, przedstawiając ofertę nie do odrzucenia: stowarzyszenie Helper wyremontuje wam budynki na domy opieki, wyposaży, stworzy w nich miejsca pracy i zajmie się grupą mieszkańców gminy. To wszystko za pieniądze z budżetu państwa, zero wkładu z budżetu gminy. Na dodatek jeszcze wyręczali pracowników urzędów gmin pisząc sprawozdania, które urzędnicy przepisywali jako swoje i słali do wojewody. I tak to się kręciło, wszyscy byli zadowoleni i zainteresowani, by to się kręciło bez końca.

Pani Kasia, z wykształcenia prawnik wiedziała, jak dziurawa jest ustawa i jak te luki wykorzystać. Jak zaczęły się prawdziwe kontrole i pojawiły się zarzuty, to włodarze zwalali na wojewodę Podziewskiego, że to on powinien był kontrolować celowość wydatków, a wojewoda zwalał winę na włodarzy, że on tylko był przekaźnikiem pieniędzy z ministerstwa do samorządów.

- Tak ten mechanizm działał – potwierdza Marcin Jastrzębski. - Jako, że od kilku lat jestem poza urzędem, więc nie wiem, czy uszczelniono tę ustawę, czy z tych luk nie korzystają teraz inni.

Adam Socha

Czytaj więcej: Grzymowicz: Zrobiłem co do mnie należało. Jastrzębski: Nie zrobił!

Sąd uchylił decyzję w sprawie inwestycji Lidla w Gietrzwałdzie

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 16 styczeń 2025 15:09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, w czwartek 16 stycznia, uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego przez Janusza S. Właściciel nieruchomości sąsiadującej z planowaną budową Centrum Dystrybucyjnego Lidl w Gietrzwałdzie wystąpił o stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko tej inwestycji. Wyrok nie jest prawomocny.

Sąd w uzasadnieniu ustnym stwierdził, że uchylił tą decyzję ze względów formalnych, ponieważ ta decyzja nie została właściwie doręczona inwestorowi. Niewłaściwe doręczenie decyzji czy brak doręczenia w przyszłości mógłby skutkować podważeniem takiej decyzji. W ocenie sądu jest to istotne uchybienie. Natomiast sąd nie mógł odnieść się do merytorycznych zarzutów wobec decyzji środowiskowej wójta Gietrzwałdu, ponieważ najpierw musi być przeprowadzone w sposób właściwy postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności.

Przewodnicząca składu sędzia Katarzyna Matczak długo nie mogła otworzyć rozprawy, gdyż do sali weszło tak dużo zainteresowanych rozprawą, że dla wielu osób nie było miejsc siedzących. (Drugie tyle osób stało pod gmachem sądu z banerami). Dopiero po opuszczeniu sali przez osoby stojące, rozprawa została otwarta.

Jednym z przybyłych był mgr inż budownictwa Bogusław Owoc, który zgromadzonym, w tym posłowi Konfederacji Korony Polskiej Włodzimierzowi Skalikowi przedstawił, jak w prosty sposób można unieważnić pozwolenie na budowę Centrum Lidla. Co odkrył Owoc napisałem pod relacją z rozprawy.

Sędzia sprawozdawca Beata Jezielska odczytała akta sprawy. Zgromadzeni skarżyli się, że nie słyszą sędzi. (To stały problem w polskich sądach brak nagłośnienia).

- Przedmiotem skargi była decyzja SKO w Olsztynie, które odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji wójta gminy Gietrzwałd z 16 stycznia 2023 roku w przedmiocie braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowiska dla budowy Centrum Dystrybucyjnego Lidl w Gietrzwałdzie – czytała sędzia sprawozdawca. - Janusz S. zarzucił rażące naruszenie szeregu artykułów ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie. Naruszenie nastąpiło przez przyjęcie, że przedsięwzięcie spełnia wszystkie wymogi, które odnoszą się do wydania decyzji bez przeprowadzenia procedury oceny oddziaływania na środowisko.

Skarżący wskazywał, że przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko wymaga przedsięwzięcie, mogące nie tylko potencjalnie, ale ZAWSZE znacząco oddziaływać na środowisko.

SKO odmówiło stwierdzenia nieważności.

W uzasadnieniu swojej decyzji Kolegium przywołało stosowne przepisy KPA, które określają, w jakich sytuacjach można stwierdzić nieważność decyzji. Zdaniem Kolegium, wbrew stanowisku wnioskodawcy, przedmiotowe przedsięwzięcie zostało prawidłowo zakwalifikowane przez organ jako mogące POTENCJALNIE (a nie ZAWSZE) znacząco oddziaływać na środowisko. Kolegium podniosło, że decyzja gminy Gietrzwałd została uzgodniona przez organy współdziałające, w tym z Regionalną Dyrektor Ochrony Środowiska, która uznała, że dla tego przedsięwzięcia nie istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko (Początkowo RDOŚ sześciokrotnie odmawiał wydania pozytywnej opinii, dopiero po interwencji wójta w GDOŚ, wydał opinię pozytywną – przypis A.Socha). Taka też była opinia dyrektora zarządu zlewni Wód Polskich i Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Olsztynie (Sanepid pierwotnie wydał opinię negatywną – przypis A.Socha).

We wniosku Janusza S. była też podniesiona kwestia gospodarki odpadami (154 tys. ton odpadów rocznie, w tym niebezpieczne np. baterie i akumulatory). Z materiałów wynika, że na terenie planowanego przedsięwzięcia nie będzie dochodziło do przetwarzania odpadów, do ich odzysku lub unieszkodliwianie. Z akt sprawy wynika, że odpady będą wyłącznie zbierane i tymczasowo magazynowane i odbierane przez wyspecjalizowane firmy zajmujące się ich recyklingiem.

Janusz S. sformułował także tezę, że to przedsięwzięcie jest niezgodne z postanowieniami uchwały rady gminy Gietrzwałd w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP) . W uchwale określono teren, gdzie ma powstać inwestycja symbolem UP 01, a więc jako teren zabudowy dla usług nieuciążliwych i produkcji nieuciążliwej.

W ocenie skarżącego jest to przedsięwzięcie, które ZAWSZE znaczące będzie oddziaływać na środowisko. Podniósł  dodatkowo, że w decyzji wójta przedstawiono opis zapasowej elektrowni, której funkcjonowanie jest związane z wykorzystaniem 2. zbiorników na olej napędowy każdy po 25 m³, czyli łącznie na 50.000 litrów oleju napędowego.

W rozporządzenia Rady Ministrów wskazano, że do przedsięwzięć mogących ZAWSZE znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się między innymi instalacje do spalania paliw w celu wytwarzania energii elektrycznej o mocy cieplnej nie mniejszej niż 300 megawatów. W Karcie Informacyjnej Przedsięwzięcia inwestor całkowicie pominął aspekt wytwarzania prądu, spalania paliwa i mocy cieplnej, kwalifikując zbiorniki jedynie jako stację do naziemnego magazynowania produktów naftowych.

Zakwestionowano też w skardze w ogóle możliwość realizowania przedsięwzięcia na przedmiotowym obszarze, w związku z uchwałą rady gminy o planie zagospodarowania przestrzennego, bowiem uchwała dotyczy terenu podlegającego szczególnej ochrony przyrodniczej i ochronie krajobrazu.

Skarżący podniósł, że nawet gdyby zakwalifikować przedsięwzięcie jako jedynie POTENCJALNIE mogące znacząco oddziaływać na środowisko i stwierdzając brak potrzeby przeprowadzenia oceny, tak jak uczyniono to w decyzji, to należy bez wyjątku zastosować paragraf uchwały, który mówi o zakazie realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

Skarżący, dodał, że jest właścicielem nieruchomości gruntowej położony w odległości około 10 m. (szerokość drogi) do granic planowanej inwestycji.

Do sprawy zgłosił się pełnomocnik skarżącego, który w piśmie z 20 grudnia 2024 roku rozszerzył skargę. Wskazał dodatkowe rażące naruszenia ustawy o ochronie przyrody oraz uchwały sejmiku województwa warmińsko-mazurskiego z 25 kwietnia 2017 roku w sprawie obszaru chronionego krajobrazu doliny Pasłęki, poprzez całkowite pominięcie aspektu prac ziemnych i brak stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji wójta. Całkowite pominięcie aspektu budowy ekranu akustycznego o wysokości minimum 4 m i długości około 160 m, pomimo zakazu stosowania ogrodzeń wyższych niż 2 m.

W następstwie pracy Centrum 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu 94. punktowych źródeł hałasu umieszczonych na obiekcie, bez środków ograniczających emisję do środowiska oraz wytwarzania hałasu przez 180 samochodów osobowych i 160 samochodów ciężarowych, spowoduje to przekroczenie dopuszczalnych poziomów szkodliwych lub uciążliwych oddziaływań na środowisko

Pełnomocnik wskazał, że na skutek wykopów i nasypów nastąpi niwelacja terenu wchodzącego w skład obszaru chronionego krajobrazu doliny Pasłęki, na obszarze 41 ha, pomimo obowiązującego zakazu wykonywania prac ziemnych i trwale zniekształcających jego rzeźbę.

Radca Dermont: Zachowajmy odrobinę instynktu zachowawczego!

Pełnomocnik Radosław Dermont na wstępie swojego wystąpieniu na sali sądowej, podziękował przybyłym za tak liczne stawiennictwo na rozprawie.

- Trzeba tylko w tej sprawie postawić kropkę nad i. Ta decyzja środowiskowa (wójta – przypis A.Socha) nie istnieje. Ta decyzja powinna zaczynać się od stwierdzenia, bądź też braku stwierdzenia zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Tymczasem w decyzji nie ma nawet lakonicznego stwierdzenia na ten temat.

Zarzucam naruszenie artykułu 87 ustęp 2 Konstytucji RP w związku z artykułem 7 konstytucji w związku z artykułem 80 ustęp 2 ustawy poprzez całkowite pominięcie przy rozstrzygnięciu zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jest na ten temat kilkadziesiąt orzeczeń NSA. Podstawowym warunkiem wydania decyzji środowiskowej jest ocena zgodności planowanej inwestycji z planem miejscowym, czyli jeżeli jest taki warunek, a on nie został tutaj spełniony, to nie ma całego rozstrzygnięcia. Proste? To jest warunek konieczny, który nie został spełniony.

- W decyzji w ogóle nie odniesiono się do tych zakazów i nakazów, których jest tam kilka, dotyczących niwelacji terenu, nasypów i wykopów.

- Chciałbym tutaj też, z uwagi na państwa obecność na sali, wyobrazić sobie taki scenariusz. Przychodzi polski przedsiębiorca i mówi gdzieś w jakimś landzie do niemieckiej władzy, że chciałby zniwelować 41 ha krajobrazu z pominięciem wszystkich aktów prawnych. To mi się wydaje, że wezwano by w Niemczech do niego policję lub służby specjalne!

(brawa obecnych, sąd upomina zebranych)

- Proszę wysokiego sądu, z tego co ja tutaj widzę, jak w Polsce działają organy. to nie mamy państwowości i godności. To trzeba powiedzieć wprost. Dajemy sobie narzucić to, co chce obcy w naszym własnym kraju. Apeluję z tego miejsca do wysokiego sądu, żebyśmy mieli chociażby troszeczkę instynktu samozachowawczego. Bo jeżeli oddamy 41 ha, tak jak jest tutaj, to nie trudno sobie wyobrazić, że kiedyś przyjdą po 400.000 ha i więcej. Dziękuję bardzo.

(Brawa, sąd grozi wyproszeniem z sali)

Przewodnicząca składu sędziowskiego zapytała pełnomocnika, dlaczego nie były składane odwołania od decyzji na etapie prowadzenia procedury ich wydania?

- Nie mam pojęcia – odpowiedział pełnomocnik. - Do mnie ta sprawa trafiła 2,5 miesiąca temu.

Przewodnicząca wyjaśniła, że sąd oddalił wnioski dowodowe pełnomocnika, gdyż sąd nie może od początku prowadzić postępowania dowodowego, bo prowadzenie takiego postępowanie leży po stronie organów administracji.

Pełnomocnik SKO (jak się okazało został wysłany do sądu bez pełnomocnictwa Kolegium) podtrzymał w swoim wystąpieniu decyzję Kolegium.

Po wyjściu z sali w holu i przed gmachem sądu tłumnie zebrani nagradzali pełnomocnika Radosława Dermonta i posła Konfederacji Korony Polskiej Włodzimierza Skalika gromkimi brawami i gratulacjami. Równie gorąco powitali ich pikietujący z banerami pod gmachem sądu.

- Bardzo dziękujemy za tak liczne stawiennictwo i liczymy też na państwa obecność na rozprawie w SKO – zaapelował pełnomocnik Dermont.

Owoc: Odkryłem fałszerstwo w dokumentach

Na rozprawę przybył mgr inż. budownictwa Bogusław Owoc, który w przeszłości był radnym i przewodniczącym komisji rewizyjnej Rady Miasta Olsztyna, który wskazał na skuteczną drogę uchylenia miejscowego planu i następnie pozwolenia na budowę.

- Przed sądem administracyjnym nie wygra się np. podważaniem decyzji środowiskowej z powodu ogromnych makroniwelacji terenu w obszarze ochrony przyrodniczej, bo to są argumenty ocenne – tłumaczył zebranym w holu sądu. - W sądzie administracyjnym wygrywa się, jeśli decyzja administracyjna czy uchwała samorządu (prawo lokalne) została podjęta z naruszeniem przepisów formalnych.

- W przypadku Lidla, uchwała Rady Gminy Gietrzwałd przyjmująca Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla inwestycji koncernu, zawiera fałszerstwo – stwierdził Owoc. - Otóż wójt ogłosił na stronie urzędu, iż uwagi do projektu miejscowego planu można zgłaszać od 13 do 27 grudnia 2021 roku, czyli zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która mówi, że ten czas nie może być krótszy niż 14 dni.

- Wójt zapomniał tylko, że wcześniej, w dniu 1 grudnia wydał zarządzenie nr 125/2021, w którym ogłosił 27 grudnia dniem wolnym od pracy dla urzędników urzędu gminy. Nie dość, że wójt na zgłaszanie uwag wybrał okres, w którym były święta Bożego Narodzenia, to jeszcze skrócił zgłaszanie uwag o jeden dzień.

Widocznie zorientował się później, że w ten sposób uniemożliwił składanie uwag w dniu 27 grudnia i nie zachował terminu ustawowego (co najmniej 14 dni). W związku z tym w uchwale przyjęcia miejscowego planu napisano: „W wyznaczonym terminie składania uwag w dniach od 13 grudnia do 28 grudnia 2021 r. nie wpłynęły żadne uwagi”

- To ewidentne fałszerstwo dokumentu poprzez zamianę „27 grudnia” na „28 grudnia” – komentuje Bogusław Owoc. - Jako że uchwała jest prawem miejscowym, więc nie ma ograniczenia czasowego złożenia do sądu wniosku o uchylenie miejscowego planu w związku ze złamaniem procedury. Należy też zgłosić do prokuratury zawiadomienie o przestępstwie przeciwko dokumentom, jakim jest uchwała rady gminy, w której podano nieprawdziwą informację co do terminu, w którym można było zgłaszać uwagi.

Uchylenie planu powinno pociągnąć za sobą uchylenie pozwolenie na budowę, w oparciu o art. 156 par. 1, pkt 2 KPA sąd powinien uchylić pozwolenie na budowę, gdyż decyzja ta „wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa”.

Poseł Skalik powiedział, że pójdą też tą ścieżką prawną, wskazaną przez Owoca.

Parlamentarny Zespół ostrzega Lidl przed rozpoczęciem prac w Gietrzwałdzie

Parlamentarny Zespół ds. Obrony Gietrzwałdu przesłał do koncern Lidl Polska wezwanie do „przestrzegania zakazu wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu w miejscu planowanej lokalizacji Centrum Dystrybucyjnego LIDL Gietrzwałd”., przypominając, że prawo mówi:

,,Kto umyślnie narusza zakazy obowiązujące w obszarach chronionego krajobrazu podlega karze aresztu albo grzywny”.

Zespół dodał, iż dotychczas nie wydano decyzji administracyjnej lub wyroku sądowego przesądzającego o zwolnieniu Lidl z obowiązku przestrzegania opisanego zakazu.

„Oświadczamy, iż przyglądamy się również kwestii posłużenia się przez Lidl w dokumentacji projektowej, kierowanej do organów w ramach postępowania o wydanie decyzji środowiskowej docelową rzędną terenu inwestycji o wartości 133, 3 m n.p.m., a rozbieżną z powyższą, rzędną o wartości 131,70 m n.p.m., wskazaną z kolei w dokumentacji złożonej do sprawy o udzielenie pozwolenia na budowę. Aspekt ten pozostaje w ścisłym związku z zakazem prac ziemnych, opisanym w niniejszym piśmie. W przypadku stwierdzenia wypełnienia przesłanek czynu niedozwolonego, stosowne zawiadomienia skierujemy do właściwych organów”.

Adam Socha

• Pikieta pod WSA Pikieta pod WSA
• Pikieta pod WSA Pikieta pod WSA
• Pikieta pod WSA Pikieta pod WSA
• Pikieta pod WSA Pikieta pod WSA
• Pikieta pod WSA Pikieta pod WSA
• Pikieta pod WSA, poseł W. Skalik Pikieta pod WSA, poseł W. Skalik
• publiczność na sali sądowej publiczność na sali sądowej
• publiczność na sali sądowej publiczność na sali sądowej
• publiczność na sali sądowej publiczność na sali sądowej
• Pełnomocnik Radosław Dermont Pełnomocnik Radosław Dermont
•  

Czytaj więcej: Sąd uchylił decyzję w sprawie inwestycji Lidla w Gietrzwałdzie

Sąd odrzucił wnioski Grzymowicza i szefów Helpera. Zasiądą na ławie oskarżonych

Szczegóły

Opublikowano: środa, 15 styczeń 2025 17:23

Sąd Okręgowy w Olsztynie (sędzi Iwona Litwińska-Palacz) nie zgodził się na umorzenie sprawy Helpera, w części, która dotyczy byłego prezydenta Olsztyna Piotra Grzymowicza. Od wyniku tej rozprawy zależało, czy Grzymowicz zachował stanowisko dyrektora Energa-Operator w Olsztynie. Sąd również nie przychylił się do wniosków oskarżonych Tomasza Kaczmarka, jego żony Katarzyny K., skarbnik Helpera Marzeny H., jej męża Jacka H i Barbary W. o zwrócenie postępowania prokuraturze do uzupełnienia.

W ocenie Sądu Okręgowego w Olsztynie, zgromadzony materiał dowodowy pozwalał na wniesienie aktu oskarżenia w stosunku do oskarżonych Piotra Grzymowicza i urzędniczki olsztyńskiego ratusza Moniki M. Natomiast kwestie winy i odpowiedzialności karnej oskarżonych będą ostatecznie ustalane dopiero w toku rozprawy głównej, po przeprowadzeniu przewodu sądowego. Zdaniem Sądu, jedynym sposobem na wyjaśnienie i rozstrzygnięcie wątpliwości co do ewentualnego sprawstwa i winy oskarżonych jest przeprowadzenie przez Sąd postępowania dowodowego.

Grzymowicz straci stołek dyrektora Energa-Operator?

Od wyniku tej rozprawy zależało, czy radny Piotr Grzymowicz zachowa stanowisko dyrektora Energa-Operator w Olsztynie. Po tym, jak media pytały prezesa Energa, jak to możliwe, że człowiek, który został postawiony w stan oskarżenia w sprawie kryminalnej, został dyrektorem w Energa-Operator, zarząd spółki Skarbu Państwa zawiesił Grzymowiczowi prokurę, czyli prawo do podpisywania w imieniu spółki dokumentów. Za zawieszeniem powinno pójść odwołanie ze stanowiska.

Przypomnijmy, że Grzymowicz to stanowisko dostał w ramach politycznego dealu z PO, on zrezygnuje ze startu w wyborach na prezydenta Olsztyna i poprze kandydaturę działacza PO Roberta Szewczyka, w zamian po zwycięskich dla Szewczyka wyborach, otrzyma lukratywne stanowisko dyrektora Energa-Operator. Platforma dotrzymała słowa.

Z takiego wyniku rozprawy sądowej cieszy się olsztyński PSL, który walczył o ten stołek dla swojego działacza. Kto z PSL zastąpi Grzymowicza, dowiemy się wkrótce.

Linia obrony Grzymowicza i jego obrońcy

Tłumaczyli w sądzie, że to nie prezydent był bezpośrednio odpowiedzialny za nadzór nad tym, w jaki sposób wykorzystuje Helper przyznane środki finansowe, bo kompetencje te spoczywały na jego zastępcach i urzędnikach. - Nie był to zakres jego obowiązków - przekonywał Paweł Łobacz, adwokat Grzymowicza. A były prezydent przypominał, że zgodnie z ustawą o samorządzie mógł scedować obowiązki i tak się stało w tym przypadku.

Jeszcze istotniejszym argumentem przemawiającym za umorzeniem sprawy miał być fakt, że kontrole były prowadzone, i to w taki sposób, w jaki urząd mógł je przeprowadzić za pomocą przysługujących mu instrumentów prawnych i organizacyjnych. - Po lekturze aktu oskarżenia odnoszę wrażenie, że prokuratura oskarżyła samorządowców za brak efektu - że nie wykryli tego, co wykryła prokuratura i Izba Administracji Skarbowej - mówił Łobacz i przypomniał, że miasto nie mogło przeprowadzać kontroli operacyjnej i nie miało takich możliwości, jak służby państwowe. - Brak efektu jest zupełnie zrozumiały - zaznaczył.

- Urzędnicy nie są przeszkolonymi prokuratorami, pracownikami urzędu kontroli skarbowej czy policją - wskazywał z kolei Grzymowicz i stwierdził, że działania prezydenta i jego służb były właściwe.

Grzymowicz dowodził, że urząd prowadził kontrole w możliwie szerokim zakresie i nie było możliwości zatrzymania finansowania Helpera. Przypomniał też, że urząd miasta nie otrzymał informacji o nieprawidłowościach wykrytych przez skarbówkę odnośnie rozliczeń Helpera, choć zwracał się o to do wojewody i Izby Administracji Skarbowej. Uważa, że sprawa ma wymiar polityczny i został oskarżony właśnie dlatego, że naraził się politykom PiS. Przypomina też "dziwne" zachowania organów państwa, m.in. NIK, który kontrolując środowiskowe domy samopomocy, zupełnie pominął te, które prowadził Helper.

Ale prokurator nie przychylił się do tych wniosków, uznając, że są one elementem linii obrony oskarżonych.

- W mojej ocenie pan Piotr Grzymowicz nie dopełnił swoich obowiązków nadzorując cały pion kontroli związany z udzielaniem dotacji przez urząd - stwierdził prokurator Piotr Karol Bilewicz.

Grzymowicz: jestem ofiarą

Piotr Grzymowicz po rozprawie rozgoryczony komentował dla Wyborczej Olsztyn:

- Mój mecenas powiedział, że szanse na umorzenie są małe, ponieważ sędziowie z reguły nie podejmują ryzyka, żeby decydować o umorzeniu w tak wielowątkowej sprawie, z tak wieloma świadkami – wyjaśnia Grzymowicz. - Ja się z tym nie zgadzam i uważam, że prokurator w niewłaściwy sposób ocenił uczestnictwo wszystkich samorządowców w tym procesie, stawiając im zarzuty. Było to pewną przykrywką dla działalności agenta Tomka, który wiadomo, z jakiego środowiska wyszedł i z jakim ugrupowaniem był związany.

Były prezydent Olsztyna ocenił, że jest ofiarą takiego działania: - Smutne jest to, że pozostanie przy mnie łatka tego, który popełnił jakieś przestępstwo. Absolutnie się z tym nie zgadzam, to dla mnie uwłaczające.

Piotr Grzymowicz (zgadza się na podawanie nazwiska i ujawnianie wizerunku) jest jednym z 42 oskarżonych w tzw. sprawie Helpera, czyli stowarzyszenia, które prowadziło środowiskowe 7. domów pomocy dla osób chorych lub seniorów w 4. gminach: Olsztyn, Reszel, Jedwabno i Purda.

Stowarzyszenie wymyśliła w 2010 roku, powołała i była jego pierwszym prezesem Katarzyna K. (wówczas Sz.) Póżniej, po poznaniu Tomasza Kaczmarka rozstała się z mężem, związała się z byłym agentem CBA i posłem PiS i następnie przekazała mu  szefostwo w Helperze.

Zdaniem oskarżenia kierownictwo stowarzyszenia stworzyło zorganizowaną grupę przestępczą, celem przywłaszczenia przywłaszczenia wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami mienia w łącznej kwocie blisko 33 milionów złotych oraz oszustwa w związku z nienależnym przyznaniem dotacji w kwocie ponad 71 milionów na szkodę Miasta Olsztyn i gmin Purda, Jedwabno oraz Reszel, a także przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów.

Prowadząca postępowanie w tej sprawie Prokuratura Regionalna w Białymstoku w 2019 r. postawiła Grzymowiczowi zarzut niedopełnienia obowiązków i działania na szkodę interesu publicznego. Chodzi o to, że miasto dawało dotację Helperowi na prowadzenie środowiskowych domów pomocy i w wyniku braku należytej kontroli wydatkowanych przez Helper środków, urzędnicy dopuścili do zawłaszczenia części tych środków.

W rozmowie z mediami były prezydent Olsztyna zarzuty wobec siebie nazwał „całkowicie bezzasadnymi i niemającymi pokrycia w faktach”. W jego ocenie i gmina, i prezydent Olsztyna są w tej sprawie poszkodowanymi.

Grzymowicz w sądzie przypominał, że miasto Olsztyn w latach 2012-2017 przeprowadziło w domach prowadzonych przez Helpera dziewięć różnych kontroli.

„Kontrole w domach prowadzonych przez Helpera prowadziły też służby wojewody warmińsko-mazurskiego czy Regionalna Izba Obrachunkowa – te weryfikacje również nie wykazały większych nieprawidłowości” – mówił i dodawał, że sprawozdania Helpera z olsztyńskiego ratusza były przekazywane do wojewody, a ten je zatwierdzał.

„Dokumenty przekładane do sprawozdań nie budziły wątpliwości ani podejrzeń, że zostały sfałszowane” – powiedział Grzymowicz i przyznał, że w tej sprawie są też okoliczności pozwalające sądzić, że polityczna przynależność Agenta Tomka miała wpływ na badanie sprawy przez śledczych.

„Gdy kontrolę domów pomocy miał prowadzić NIK, wojewoda (Artur Chojecki, PiS), który wytypował placówki do kontroli, nie wskazał dla kontrolerów domów prowadzonych przez Helpera, choć wówczas były one największym beneficjentem pieniędzy na te cele. W domach Helpera było najwięcej osób – 450 podopiecznych i zatrudniano tam 60 osób” – podkreślił.

Grzymowicz wskazał też, że o możliwych nieprawidłowościach w działalności Helpera dowiedział się w 2019 r., gdy otrzymał informację, że wojewoda warmińsko-mazurski dostał w tej sprawie tzw. notę sygnalizacyjną od urzędu kontroli skarbowej. Grzymowicz wystąpił do wojewody o przekazanie mu tej noty, o to samo prosił skarbówkę, ale od żadnej z tych instytucji jej nie otrzymał. Były prezydent podkreśli też, że choć wojewoda w 2015 r. miał informacje o nieprawidłowościach w Helperze, to nie poinformował o tym samorządowców, na których terenie działały domy Helpera (oprócz Olsztyna to także Reszel i Purda).

O wszczęciu śledztwa w sprawie Helpera Grzymowicz dowiedział się w październiku 2016 r., pierwsze kontrole wojewody, które wykazały nieprawidłowości, przeprowadzono w 2017 r.

Grzymowicz w rozmowie z mediami zwrócił uwagę, że od pierwszych informacji o nieprawidłowościach w Helperze do rozprawy minęło 10 lat. „Komu był potrzebny ten czas i w jakim celu?” – pytał.

Poinformował, że przekazał prokuratorowi osiem tomów akt dokumentów związanych z działalnością urzędu miasta, ale „ten ich nie przeczytał”.

Sąd uznał, że nie zachodzą ani formalne, ani dowodowe przesłanki, by już na tym etapie umorzyć postępowanie w sprawie Helpera wobec Grzymowicza. „Wszelkie aspekty sprawy oceni sąd” – powiedziała, uzasadniając decyzję sędzia Iwona Litwińska-Palacz.

Decyzja sądu jest prawomocna.

Grzymowicz pyta, dlaczego nie przesłuchano poseł Arent?

Zdaniem Grzymowicza postępowanie miało na celu wyeliminowanie go z życia politycznego, ponieważ „nie był sympatykiem poprzedniej władzy”.

Uważa, że przedłużanie śledztwa i procesu zaszkodziło mu w bardzo znaczący sposób.

- To również jest działanie polityczne, obliczone na przyklejenie mi łaty oskarżonego, a także rozmycie odpowiedzialności wobec rzeczywiście winnych. Mój krytyczny stosunek do poprzedniej ekipy rządzącej był powszechnie znany, podobnie jak to, że jeszcze nie zamierzałem rezygnować z działalności publicznej. Taka łata „współoskarżonego" i do tego w kontekście grupy przestępczej jest dobrym argumentem do eliminacji politycznego przeciwnika. Zgodnie z zasadą: nieważne, winny czy ofiara, ważne, że jest w grupie - mówi Grzymowicz.

Wskazuje on przy tym, że choć śledztwo trwało bardzo długo, to prokuratorzy nie przesłuchali istotnych świadków w tym posłanki PiS Iwony Arent. Były prezydent Olsztyna zwraca uwagę na jej zaangażowanie w tę sprawę: - Jeszcze w 2017 roku namawiała mnie, żeby podpisać umowę o finansowanie Helpera - podkreśla Grzymowicz.

Rzeczywiście, posłanka Arent mocno zaangażowała się w obronę Kaczmarków i Helpera. Atakowała każdego, kto dążył do wyjaśnienia sprawy finansowania Helpera ze środków publicznych. Do Prokuratora Generalnego i Komendanta Głównego Policji skierowała zawiadomienie, w którym wskazywała na możliwość popełnienia przestępstwa przez funkcjonariuszy publicznych, w tym policjantów, prokuratora, dyrektora Wydziału Spraw Społecznych Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie Marcina Jastrzębskiego, który na polecenie wojewody Chojeckiego nadzorował kontrolę finansową w domach prowadzonych przez Helpera i pracownika UKS w Olsztynie, badających sprawę Helpera.

Atakowała również publicznie mnie, jako autora tekstów na temat Helpera na łamach „Debaty”. Zwracałem się w artykułach do poseł Iwony Arent o wyjaśnienie swojej roli w uzyskaniu przez kierownictwo Helpera finansowania z ministerstwa pracy a następnie w promowaniu działalności Helpera i na koniec w jego obronie. Nie odpowiedziała do dzisiaj.

Jak posłanka Iwona Arent broniła Helpera

Przypomnę, że pierwszy artykuł zwracający uwagę, że Helper działa nieprawidłowo ukazał się w „Debacie” 11 listopada 2015 roku, pt.

Kto chce zniszczyć „agenta Tomka”, jego żonę, posłankę Arent i Helper?

Następnie w serii artykułów kontynuowałem w tej sprawie śledztwo dziennikarskie. Jednak włodarze samorządów – Olsztyna, Purdy, Jedwabnego i Reszla, były głuche na te ostrzeżenia. Nie powstrzymały ich od dalszego przyznawania środków Helperowi wyniki kontroli finansowanej w domach prowadzonych przez Stowarzyszenia Helper, przeprowadzonej przez kontrolerów Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, zaraz po tym, jak wojewodą w 2015 roku został działacz PiS Artur Chojecki.

Po tym, jak wojewoda wstrzymał przekazywanie środków samorządom na działalność Helpera, włodarze ci biernie patrzyli na to, jak cały drogi sprzęt i wyposażenie tych domów kupiony za środki publiczne, stowarzyszenie zabrało, zostawiając puste ściany.

Były prezydent Grzymowicz  twierdzi, że winna jest prokuratura. Przypomina, że sąd kilkadziesiąt razy odrzucał źle przygotowane przez prokuratora wnioski o zabezpieczenie nieruchomości należących do członków Stowarzyszenia Helper. Te błędy utrudniły odzyskanie wyprowadzonych milionów złotych.

Według śledczych oskarżeni samorządowcy mieli doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości na szkodę gminy Purda - w łącznej kwocie ponad 20,1 mln zł, gminy Olsztyn - blisko 25 mln zł, gminy Jedwabno - ponad 7,3 mln zł oraz gminy Reszel - 17,5 mln zł.

Grzymowicz: Agent Tomek to wyjątkowo cyniczny człowiek

„Agent Tomek” od 4 lat prowadzi akcję medialną, której celem jest wywinięcie się od odpowiedzialności karnej w sprawie Helpera w zamian za pogrążenie zeznaniami „skruszonego agenta CBA” swoich byłych przełożonych szefa MSW Mariusza Kamińskiego i wiceministra Macieja Wąsika. Media ogólnopolskie, szczególnie TVN24 i Wyborcza bardzo chętnie włączyły się w nagłaśnianie oskarżeń Kaczmarka oraz w aranżowanie programów, w których Agent Tomek kajał się i przepraszał swoje „ofiary”, byłąposeł PO BeatęSawicką, Jolantę i Aleksandra Kwaśniewskich, Monikę Marczuk, Bogusława Seredyńskiego, byłego prezesa Wydawnictw Naukowo-Technicznych.b. prezydenta Sopotu Jacka Karnowskiego.

Wszystkie „ofiary” agenta Tomka przyjęły na wizji w TVN24 jego przeprosiny. Złożył on też zeznania w prokuraturze, twierdząc, że szefowie Kamiński i Wąsik zmuszali go do pisania fałszywych notatek. Oskarżył ich też o to, że zaprzyjaźnionych prawicowym dziennikarzom przekazywali za jego pośrednictwem „kwity” na prz3eciwników politycznych. W zamian oczekiwał objęciem go statusem „małego świadka koronnego”

W tych zabiegach wsparł go red. Wojciech Czuchnowski z Wyborczej.

 Wyborcza walczy o „koronę” dla "Agenta Tomka". O Helperze wspomina zdawkowo

Tej kreacji „skruszonego agenta” nie kupił były prezydent Olsztyna Piotr Grzymowicz.

Grzymowicz zwraca uwagę, że "skruszony agent Tomek", prezentujący się obecnie w mediach jako bezwolne narzędzie władzy PiS, w przypadku sprawy dotyczącej wyłudzenia dziesiątek milionów złotych skruchy nie wyraża i nie kaja się przed kamerami.

- Agent Tomek nigdy mnie nie przeprosił i nie widzę w jego zachowaniu żadnej próby naprawienia szkód wyrządzonych gminie - mówi Grzymowicz. - W mojej ocenie to wyjątkowo cyniczny człowiek, który stara się uniknąć odpowiedzialności za swoje postępowanie.

 Sąd Okręgowy w Olsztynie wyznaczył na 17 lutego 2025 r. termin rozpoczęcia procesu w sprawie stowarzyszenia „Helper”.

Adam Socha (na podstawie komunikatu Rzecznika Prasowego Sądu Okręgowego w Olsztynie i Wyborczej.pl)

Na zdjęciu z gali z okazji 5-lecia Helpera od lewej: b. wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej Stanisław Szwed, Katarzyna K. - prezes Helpera, prof. Ryszard Górecki - wówczas senator PO i rektor UWM (otrzymał od Helpera statuetkę za pomoc Helperowi), posłanka PiS Iwona Arent, Marzena H. - skarbniczka Helpera i Marian Podziewski - wojewoda z PSL oraz Tomasz Kaczmarek. Na zdjęciu u góry Piotr Grzymowicz.

Czytaj więcej: Sąd odrzucił wnioski Grzymowicza i szefów Helpera. Zasiądą na ławie oskarżonych

Sędzia Nawacki dostał 5 zarzutów za blokowanie Juszczyszyna i podarcie uchwał

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 14 styczeń 2025 18:29

Zarzuty dyscyplinarne sędziemu Maciejowi Nawackiemu, członkowi KRS, sędziemu odwołanemu ze stanowiska prezesa Sądu Rejonowego w Olsztynie postawił rzecznik dyscyplinarny ad hoc. - poinformowało min. sprawiedliwości.

Zarzuty dyscyplinarne Maciej Nawacki dostał 30 grudnia 2024 roku. Postanowienie w tej sprawie wydał rzecznik dyscyplinarny ad hoc, sędzia Andrzej Krasnodębski. Postawił Nawackiemu pięć zarzutów związanych z decyzjami, które podejmował jako już prezes Sądu Rejonowego w Olsztynie i sędzia tego sądu.

Zarzut pierwszy

W latach 2019-2023 Nawacki blokował w orzekaniu sędziego Pawła Juszczyszyna. Robił to jako prezes sądu. Chodzi o odsunięcie na miesiąc od orzekania Juszczyszyna w listopadzie 2019 roku. Była to kara za wykonanie wyroku TSUE, na podstawie którego sędzia zażądał list poparcia dla kandydatów do KRS. W tym dla Nawackiego.

Skutkiem tego odsunięcia było potem zawieszenie sędziego Juszczyszyna na dwa i pół roku przez Izbę Dyscyplinarną. Rzecznik ad hoc zarzuca też, że Nawacki wykonał decyzję tej Izby i odsunął bezterminowo sędziego od orzekania. A w 2021 roku nie wykonał zabezpieczenia i wyroków bydgoskich sądów, nakazujących dopuścić sędziego do orzekania.

Sędzia Juszczyszyn do pracy wrócił w połowie 2022 roku, po tym jak odwiesiła go Izba. Ale Nawacki przeniósł go wtedy z wydziału cywilnego do wydziału rodzinnego i od razu skierował na przymusowy urlop.

Rzecznik ad hoc stawia Nawackiemu za to zarzut dyscyplinarny. Obejmuje on też kolejne decyzje jego decyzje jako prezesa sądu. Czyli niewykonanie kolejnych zabezpieczeń sądów – z 2023 roku, nakazujących dopuszczenie sędziego do orzekania w macierzystym wydziale cywilnym. Nawacki przeniósł go z powrotem dopiero po wyborach w 2023 r.

Rzecznik dyscyplinarny ad hoc te wszystkie działania wobec Juszczyszyna ocenia jako przekroczenie uprawnień służbowych. Stawia za to zarzut dyscyplinarny z art. 107 par. 1 pkt 2 i 5 ustawy o ustroju sądów powszechnych. Punkt 2 mówi o „działaniach lub zaniechaniach mogących uniemożliwić, lub istotnie utrudnić funkcjonowanie organu wymiaru sprawiedliwości”. A punkt 5 mówi o uchybieniu godności urzędu sędziego.

Zarzut drugi

W listopadzie 2022 roku Nawacki jako prezes sądu nie zgodził się na udział Juszczyszyna w konferencji w Norwegii „Sędziowie pod presją – punkt przełomowy instytucji sądowych”. Nawacki wystąpił też do rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania wobec sędziego, który na konferencję pojechał. Zarzucał mu nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, choć sędzia ma nielimitowany czas pracy.

Juszczyszynowi zrobiono za to dyscyplinarkę. Rzecznik ad hoc działania Nawackiego ocenił jako przekroczenie uprawnień w postaci fałszywego oskarżenia o czyn dyscyplinarny. I postawił za to zarzut dyscyplinarny z art. 107 par. 1 punkt 5 ustawy o ustroju sądów powszechnych. Czyli uchybienia godności urzędu sędziego.

Zarzut trzeci

W lutym 2020 roku Nawacki jako prezes sądu podarł projekty uchwał olsztyńskich sędziów w obronie praworządności i samego Juszczyszyna. Nawacki zrobił to jako prezes sądu, prowadząc obrady Zebrania Sędziów. Rzecznik ad hoc postawił za to zarzut z art. 107 par. 1 pkt 5 ustawy o sądach, czyli uchybienia godności urzędu sędziego. Nawacki miał już za to zarzuty za czasów władzy PiS. Ale wtedy dyscyplinarkę od lokalnego rzecznika dyscyplinarnego w Białymstoku przejął zastępca rzecznika dyscyplinarnego Przemysław Radzik i ją umorzył.

Zarzut czwarty

W okresie wrzesień-listopad 2024 Nawacki jako sędzia olsztyńskiego sądu odmawiał załatwiania wszystkich przydzielonych mu spraw. Nawacki negował zwiększenie mu przydziału. Uważa, że jako członek KRS powinien mieć tak jak wcześniej tylko 30 procent wpływu, a nie do 100 proc.

Za to nowy prezes Sądu Rejonowego w Olsztynie Krzysztof Krygielski – zastąpił w 2024 roku odwołanego z funkcji prezesa Nawackiego – obniżył mu też za trzy miesiące wynagrodzenie. Rzecznik ad hoc za odmowę załatwiania wszystkich spraw postawił zarzut dyscyplinarny z art. 107 par. 1 pkt. 2 i 5 ustawy o sądach. Czyli zarzut za utrudnianie funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości i za uchybienie godności urzędu sędziego.

Zarzut piąty

Od października 2024 roku Nawacki prowadzi zajęcia ze studentami prawa na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Nawacki robi to wbrew sprzeciwowi prezesa Sądu Okręgowego w Olsztynie Rafała Jerki. To nowy prezes sądu. Złożył on sprzeciw, bo Nawacki odmawia załatwiania spraw obywateli w sądzie w pełnym zakresie. Rzecznik ad hoc postawił za to zarzut z art. 107 par. 1 pkt 5 ustawy o sądach, czyli uchybienia godności urzędu sędziego.

Teraz Nawacki będzie mógł złożyć wyjaśnienia, a potem do sądu dyscyplinarnego trafi wniosek o jego ukaranie. Karami dyscyplinarnymi są upomnienie, nagana, obniżenie wynagrodzenia, kara pieniężna, usunięcie z zajmowanej funkcji, przeniesienie na inne miejsce służbowe i usunięcie z zawodu sędziego. O wymiarze kary decyduje sąd dyscyplinarny, który może też uniewinnić sędziego ze wszystkich lub części zarzutów.

W sprawie sędziego Nawackiego są dwa śledztwa, pozew i subsydiarny akt oskarżenia

Duża dyscyplinarka dla sędziego to skutego wniosku o nią złożonego do ministra sprawiedliwości Adama Bodnara. Wniosek złożył prezes Sądu Rejonowego w Olsztynie Krzysztof Krygielski. Minister Bodnar powołał do tych spraw swojego rzecznika dyscyplinarnego ad hoc.

Minister powołuje takich rzeczników, bo nadal pełni funkcje główny rzecznik dyscyplinarny Piotr Schab i jego zastępcy Przemysław Radzik i Michał Lasota. Minister ich nie odwołał, bo pełnienie takich stanowisk jest kadencyjne.

Dyscyplinarka to nie jedyne rozliczanie Nawackiego z decyzji podejmowanych za władzy PiS. Niezależnie od tego Prokuratura Krajowa (czyli powołany „dekretem premiera” Donalda Tuska prok. Dariusz Korneluk) prowadzi w jego sprawie dwa śledztwa. Jedno dotyczy porwania projektów uchwał olsztyńskich sędziów. Zawiadomienie w tej sprawie złożył sędzia Paweł Juszczyszyn i jego pełnomocnik, adwokat Mikołaj Pietrzak. Zrobili to jeszcze za władzy PiS. Wtedy odmówiono jednak śledztwa, ale nakazał je Sąd Rejonowy w Malborku.

W grudniu 2024 roku Prokuratura Krajowa wystąpiła do Izby Odpowiedzialności Zawodowej SN o uchylenie immunitetu Nawackiemu, któremu chce postawić zarzuty z artykułów 231 i 276 kodeksu karnego. Pierwszy artykuł dotyczy przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków służbowych. Drugi zniszczenia dokumentów.

Drugie śledztwo dotyczy działań Nawackiego podejmowanych wobec sędziego Juszczyszyna. Zawiadomienie w tej sprawie złożył sędzia Juszczyszyn i jego pełnomocnik, prof. Michał Romanowski. Za władzy PiS prokuratura w tej sprawie też odmawiała śledztwa, ale nakazywał je sąd.

To śledztwo toczy się na razie w sprawie. Oceniane są w nim wszystkie decyzje o charakterze represyjnym i szykan wobec sędziego. W tym wytaczane mu bezpodstawne dyscyplinarki przez rzeczników dyscyplinarnych Ziobry.

Nawackiemu grozi jeszcze jedna dyscyplinarka za pracę wKRS. Jest też jednym z pozwanych przez sędziego Juszczyszyna. Sędzia pozwał wszystkich odpowiedzialnych jego represji i blokowania w orzekaniu. Żąda 1 milion złotych zadośćuczynienia.

Juszczyszyn oprócz tego złożył jeszcze przeciwko Nawackiemu subsydiarny akt oskarżenia i czeka teraz na ostateczną decyzję Izby Odpowiedzialności Zawodowej SN, która zdecyduje czy uchylić byłemu prezesowi olsztyńskiego sądu immunitet.

Niezależnie od rozliczania Macieja Nawackiego śledztwa i postępowania dyscyplinarne wszczynane przez rzeczników dyscyplinarnych ad hoc obejmują też innych nominatów resortu Ziobry. Chodzi m.in. o głównego rzecznika dyscyplinarnego Piotra Schaba i jego zastępców Przemysława Radzika oraz Michała Lasotę.

Sędzia Maciej Nowacki na swoim profilu X nie komentuje tych oskarżeń. Natomiast komentuje każdy przejaw tzw. „przywracanie praworządności” w Polsce, czyli łamania prawa i Konstytucji RP.

Sędzia jedynie zareagował na zarzut, że od października 2024 roku prowadzi zajęcia ze studentami prawa na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim wbrew sprzeciwowi prezesa Sądu Okręgowego w Olsztynie Rafała Jerki.

Zamiaru... Czyli ponad 10 lat temu. Oczywiście bodnarowcom taki drobiazg jak prawo nie przeszkadza.

Czytaj więcej: Sędzia Nawacki dostał 5 zarzutów za blokowanie Juszczyszyna i podarcie uchwał