Olsztyn

Dlaczego „szubienice” wciąż stoją?... Analiza polityczna

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 02 wrzesień 2022 09:52

Krzysztof Kamiński

Czytając codzienną prasówkę zwróciłem uwagę na następujące doniesienia: „Znajdujący się w wałbrzyskiej dzielnicy Gaj pomnik Żołnierza Armii Czerwonej został rozebrany - poinformował prezydent Wałbrzycha Roman Szełemej. Pomnik, który powstał w latach 70. XX w. przedstawiał postać żołnierza; na cokole widniała czerwona gwiazda i napis "Żołnierzom Radzieckim, poległym w II wojnie światowej".

„W Parku Zwycięstwa w stolicy Łotwy Rydze rozpoczął się demontaż pomnika upamiętniającego sowieckich żołnierzy. Centralną część monumentu stanowi obelisk z gwiazdą o wysokości 79 metrów. Po rozebraniu pomnik zostanie zutylizowany.”

Z jednej strony tego typu wiadomości cieszą, ale z drugiej frapują... W Olsztynie wciąż stoi pomnik wdzięczności armii radzieckiej (pisane małą literą dla podkreślenia mojego stosunku do pomnika i samej armii), czyli pomnik ku chwale agresora z 17 września 1939 r. oraz okupanta. Największym jego obrońcą okazał się być Prezydent Olsztyna Piotr Grzymowicz. Nie popieram, ale rozumiem…

Natomiast z drugiej strony mieliśmy do czynienia, wydawałoby się z zagorzałym przeciwnikiem istnienia budowli, byłym Prezesem struktur okręgowych PIS Jerzym Szmitem. Czy zatem Piotr Grzymowicz był silniejszą osobą, o większych możliwościach decyzyjnych, niż Prezes Szmit? Takie twierdzenie, zresztą promowane przez samego Prezesa Szmita, jest fałszywe i w żaden sposób nieuprawnione. Nie jest przecież żadną tajemnicą, że to Prezes Szmit decydował o obsadach urzędów państwowych, nominował kandydata na wojewodę, który potem nim został, miał kontakty praktycznie w każdym ministerstwie i urzędzie, i w końcu sprawował urząd wiceministra. Można więc śmiało powiedzieć, że był osobą mocno wpływową.

Co zatem stało na przeszkodzie, aby szubienice zostały usunięte/przesunięte/ zlikwidowane? Na pewno nie była to niechlubna postawa Prezydenta Grzymowicza. Najlepszym dowodem na istnienie sposobów na „obejście sprzeciwu” Grzymowicza jest sierpniowe podjęcie postępowania przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie uchylenia decyzji o wpisaniu pomnika do rejestru zabytków i w konsekwencji: wykreślenie obiektu z rejestru zabytków. A to będzie umożliwiało wojewodzie usunięcie fizyczne obiektu, jako promującego symbole komunizmu.

Co się zatem stało, że niemożliwe staje się faktem? Czyżby usunięcie z funkcji Prezesa okręgowego PIS, Pana Jerzego Szmita? Śmiem twierdzić, że tak. Działania Pana Szmita były w mojej ocenie ukierunkowane na „gonienie króliczka”, ale a priori z założeniem: aby go nie złapać. Co stało za takimi działaniami? Nie wiem i chyba nie chcę wiedzieć. Natomiast nie widzę innego wytłumaczenia, gdyż jeżeli to powyższe okazałoby się nieprawdą, to jedynym innym wytłumaczeniem byłaby nieudolność Prezesa Szmita, co wręcz nie chce mi się mieścić w głowie.

Ja i wielu pro państwowców z sercem po prawej stronie, przyglądało się temu chocholemu tańcowi z zażenowaniem. Jak można było dopuścić, aby wciągu 7 lat sprawowania realnych rządów szubienice istniały w przestrzeni publicznej? Obiekt, który jest jasnym dowodem na zniewolenie Polski, nie tylko militarno-gospodarcze, ale przede wszystkim społeczno-polityczne przez agresora, czyli Związek Radziecki, powinien przestać istnieć na początku lat 90-tych. Można jednak zrozumieć, że wtedy były inne problemy, a po drodze były rządy SLD, PO i PSL, które były partiami zakorzenionymi w starym, postkomunistycznym układzie. Natomiast nie można zrozumieć, dlaczego Prezes Szmit po realnym uzyskaniu władzy w 2015 roku nic z tym faktem nie zrobił.

W latach 20-tych XX wieku, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, po latach zaborów rozbierano cerkwie prawosławne, które były symbolem rosyjskiego panowania na ziemiach polskich. Największym z takich symboli był Sobór św. Aleksandra Newskiego, który znajdował się na Placu Saskim, dzisiaj Placu Piłsudskiego w Warszawie. Został rozebrany w latach 1924-1926, a więc w 6-8 lat po odzyskaniu niepodległości. Należy jednak pamiętać, że były to obiekty sakralne, a więc o zupełnie innym znaczeniu, niż olsztyńskie „szubienice”. Natomiast licząc od 1989 roku, minęło już ponad 30 lat, a szubienice jak stały, tak stoją. Nadzieję na usunięcie tego potworka z najważniejszej ulicy w Olsztynie (nomen omen nazwanej imieniem Marszałka Piłsudskiego) daje, jak się można domyśleć zmiana we władzach okręgowych PiS, co zaskutkowało zmianą podejścia Ministerstwa. Oby tak dalej!

Krzysztof Kamiński

Czytaj więcej: Dlaczego „szubienice” wciąż stoją?... Analiza polityczna

Ławka z polską flagą, która przebiła „Misia” z filmu Barei

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 01 wrzesień 2022 08:00

Ławka z polską flagą, którą obśmał Donald Tusk podczas spotkania z uczestnikami Campusu Polska Przyszłości w Olsztynie w środę 31 sierpnia, stanęła także przed Warmińsko-Mazurskim Urzędem Wojewódzkim.

Do ławek przyznał się Bank Gospodarstwa Krajowego, który przekazał, że odpowiada za postawienie instalacji w kształcie konturu Polski. Zainstalowano 16 takich konstrukcji, po jednej w każdym województwie. "Stanowi to element akcji informacyjno-promocyjnej poświęconej inwestycjom, których realizację wspomaga BGK. BGK wspiera w tej chwili 11 tysięcy inwestycji o łącznej wartości 60 mld zł. 3 tysiące projektów o wartości 15 mld zł jest w trakcie realizacji lub wkrótce się rozpocznie. Tego typu instalacje są elementem scenografii podczas planowanych wydarzeń BGK i zostały ustawione pilotażowo" - czytamy w wydanym oświadczeniu.

- A może to właśnie taki symbol: można usiąść, zostań w Polsce, bo tutaj inwestujemy - tłumaczyła w czwartek rano na antenie TOK FM Beata Daszyńska-Muzyczka, prezes BGK. Wyjaśniła, że cała konstrukcja z ławką waży ok. 1,5 tony, więc instrukcja jest potrzebna, żeby ostrzec ludzi przed niebezpiecznymi zachowaniami.

Rzeczniczka BGK Aleksandra Czyż przekonuje też, że ławki nie są po prostu ławkami, lecz "małą architekturą" - każda ma "solidną stalową konstrukcję" i waży 5 ton. Stąd też – jak wyjaśnia Czyż – ich cena: 100 tys. zł netto za jedną instalację. Łącznie 1,6 mln zł netto za 16 ławeczek.

To jednak tylko część prawdy. I część kosztów związanych z akcją - ustaliły WP.pl.

Jak ustaliła Wirtualna Polska, 26 lipca br. premier Mateusz Morawiecki wydał zarządzenie o przyznaniu kancelarii premiera 5 mln zł "z przeznaczeniem na realizację kampanii społecznej dotyczącej współfinansowania i finansowania z budżetu państwa i państwowych funduszy celowych zadań inwestycyjnych pn. "Inwestycje z polską flagą"".

Te kiczowate ławki to wycięty w drewnie kontur Polski umieszczony na niebieskim postumencie. Kontury są pomalowane na biało i czerwono. W środku umieszczono drewniany podest. Na nim zaś ustawiona jest ławka. Na jednej ze ścian jest przymocowany szczegółowy regulamin korzystania z ławki.

I to właśnie ten regulamin wywołał lawinę kpin i szyderstw w mediach społecznościowych. Z pierwszego spośród 15 punktów dowiadujemy się, że „ławka to instalacja przeznaczona do rekreacji i wypoczynku, składająca się z siedziska, stelażu w kształcie konturów Polski wraz z podestem zabezpieczonym łańcuchem".

Z ławki mogą korzystać maksymalnie trzy osoby, ale ich waga nie może przekroczyć 225 kg. Na ławce i w jej bezpośredniej przestrzeni obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania napojów alkoholowych, środków psychotropowych i odurzających, palenia tytoniu, papierosów elektronicznych oraz używania otwartego ognia.

„Osoby oczekujące na skorzystanie z ławki powinny znajdować się poza obrębem całej instalacji w odległości 1,5 metra". Zakazane jest też skakanie z ławki. „Należy z niej korzystać tylko w pozycji siedzącej, trzymając się poręczy stanowiących umocowanie ławki i opierając się o oparcie". Nie wolno też siadać tu ze zwierzętami, a kto złamie regulamin, musi się liczyć z konsekwencjami prawnymi.

Przypomnijmy, że w 2018 roku stanęło w kraju ponad 100 ławek na 100-lecie niepodległości Polski, które zatwierdziło Ministerstwo Obrony Narodowej, jedna kosztowała 30 tys. zł. Łączny koszt 4 mln złotych. Autorką projektu jest Marta Rosiak z podkarpackiej firmy Betonovo.

- Program zakłada powstanie, jeszcze w tym roku, ponad stu ławek, które będą miały charakter multimedialny. Będą bezpośrednie nawiązania do setnej rocznicy odzyskania niepodległości – zapowiadał w kwietniu minister Mariusz Błaszczak. "Ławki niepodległości" zastąpiły pomysł byłego ministra obrony Antoniego Macierewicza, który na sto lat niepodległości chciał wybudować sto kolumn niepodległości.

W regulaminie ogłoszonego konkursu można było przeczytać, że na ławce powinna znaleźć się okolicznościowa inskrypcja. Poza tym taki pomnik ma odtwarzać trzy 30-sekundowe nagrania. Siedząc na "ławce niepodległości" będzie można usłyszeć pieśń "My, Pierwsza Brygada" czy też depeszę marszałka Józefa Piłsudskiego, w której ogłosił powstanie niepodległego państwa polskiego. Pomnik ma też dawać możliwość naładowania urządzeń mobilnych i bezprzewodowego połączenia z internetem.

Do tej pory symbolem obciachu był "czekoladowy orzeł",

czyli karykaturalne obchody Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej z 2013 roku pod patronatem prezydenta Bronisława Komorowskiego. Prezydent odsłaniając przez Pałacem Namiestnikowskim czekoladowego orła, stwierdził, że „orzeł może”.

- Niech każdy te symbole przeżywa po swojemu, to wtedy Polska i polskie symbole mogą być wspaniałe, mogą być piękne, a mogą być czasami nawet smaczne i tego wszystkim życzę

— mówił w 2013 roku Komorowski.

Ówczesna akcja została zorganizowana przez „Gazetę Wyborczą” i radiową „Trójkę”, której dyrektorem była Magdalena Jethon.

Organizatorzy stwierdzili wówczas, że czekoladowym orłem i różową flagą chcą przełamać "stereotyp Polaka wiecznego malkontenta, który nie potrafi cieszyć się z sukcesów Polski”.

Na „kolorowych pochodzie” zwieńczonym odsłonięciem orła z czekolady nie zabrakło celebrytów i uczestników, który w deszczowy wówczas dzień szli z różowymi, przeciwsłonecznym okularami.

Te kiczowate obchody miały jedną przewagę nad kiczowatą ławką - orzeł z czekolady był dużo, dużo tańszy... PiS po 7 latach rządów wszedł w buty PO nawet na tym polu.

Adam Socha

Czytaj więcej: Ławka z polską flagą, która przebiła „Misia” z filmu Barei

Tusk: wprowadzę aborcję na życzenie do 12 tygodnia i związki partnerskie

Szczegóły

Opublikowano: środa, 31 sierpień 2022 19:21

Debata Rafał Trzaskowski - Donald Tusk, w środę 31 sierpnia, była polityczną kulminacją tegorocznego Campusu Polska Przyszłości w Olsztynie (rok temu otwierała Campus). Wcześniej Trzaskowski odbył debatę z Szymonem Hołownią oraz Władysławem Kosiniakiem-Kamyszem.

Jeszcze rok temu podczas debaty Trzaskowski -Tusk w ogóle nie pojawił się temat aborcji, a pytany o związki partnerskie, zdenerwowany Tusk odpowiedział, że „może trzeba pojechać do babci i ją przekonać, bo Trzaskowskiego nie trzeba przekonywać” to teraz powiedział zdecydowanie i jednoznacznie, że po wygranych wyborach wprowadzi związki partnerskie oraz prawo do aborcji na życzenie do 12 tygodnia ciąży. Te deklaracje powitała burza oklasków. Dodał też, że wyrzuci z list wyborczych PO każdego kandydata, który będzie temu przeciwny.

Ile się przez ten rok zmieniło, świadczy m.in. to, że jeśli na I Campusie temat LGBT+ praktycznie nie istniał, to na obecnym, to był trzeci, główny temat, po wojnie w Ukrainie i bezpieczeństwie oraz walce politycznej z PiS-em.

Sala w środę 31 sierpnia o 16.45 powitała lidera PO okrzykami "Do-nald Tusk!". Spotkanie rozpoczął, jako gospodarz Trzaskowski, przedstawił m.in obecnego na Campusie Sebastiana Kościelnika, w którego samochód w 2017 roku uderzyła limuzyna Beaty Szydło. Prezydent Warszawy mówił, że jego ugrupowanie nie pozwoli, żeby organy ścigania uznawały człowieka za winnego jeszcze przed badaniem sprawy.

Pierwsze słowa Donald Tusk skierował do młodych, prosząc by w rocznicę sierpnia 80 roku podziękowali Lechowi Wałęsie, który został wymazany z PiS-owskiej telewizji i podręczników.

- Nie możecie kłamcom zostawić kontroli nad przeszłością - mówił Donald Tusk - Kto kontroluje przeszłość, kontroluje przyszłość.

- Wiem, że jeśli mamy serio zawalczyć o przyszłość, to do walki potrzebni są wojownicy.

- Jeśli wśród was jest wystarczająco dużo wojowników to za rok zobaczymy w ich oczach łzy - mówił Tusk.

„Instrukcja użytkowania patriotycznych ławek”

W tym momencie Tusk zrobił kabaretowy show, wyjmując z kieszeni kartkę z instrukcją Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, użytkowania biało-czerwonych ławek, które postawiono przed urzędami wojewódzkimi.

Szef PO czytał wybrane punkty regulaminu korzystania z urządzenia, np, że "z ławki należy korzystać tylko w pozycji siedzącej" wywołując śmiech zgromadzonych. Zapewnił przy tym, że nie jest z "Neonówki". Poprowadził analogię z "instrukcją życia w czasach PiS-u".

Tusk zastanawiał się też, czy autorem ostatniego punktu o wyciąganiu konsekwencji wobec łamiących regulamin nie jest Jarosław Kaczyński.

Zwrócił też uwagę, że barwy ławki są tożsame z barwami PiS i Rosji...

O ławeczkach można przeczytać tutaj.

Miało być patriotycznie, wyszło PiS-owsko, po rosyjsku - niby śmiesznie a tak naprawdę straszne, bo jak się zastanowicie to tutaj jest przepis prezesa Kaczyńskiego na Polskę.

Pierwsze pytanie z sali dotyczyło kryzysu klimatycznego i ocieplenia. Pytający zwrócił uwagę, że mimo ustaleń o redukcji emisji, ona wciąż rośnie, a walczący w Polsce o ochronę środowiska są prześladowani przez władzę i jej organy. Ekolog pytał, czy PO zamierza zamierza kwestie ekologiczne podnosić w kampanii wyborczej.

Trzaskowski zapewnił, że tak i w Warszawie chce dojść do neutralności klimatycznej w 2050 roku.

Żarty się skończyły - mówił Trzaskowski i stwierdził:

Ostatnie 7 lat zostało zmarnowanych.

Z kolei Donald Tusk zwrócił uwagę, że w perspektywie 20 lat jedyną alternatywą dla węgla jest energetyka oparta na atomie.

Maja z Krakowa, córka nauczycielki pytała o to, jak politycy chcą przyciągnąć do pracy w szkołach nauczyciel. Tusk mówił o konieczności godnego wynagradzania i powrotu do normalności.

-Szkoła musi być wolna od ideologii, i szczególnie istotne od idei przemocowych, rasistowskich antymniejszościowych.

Trzaskowski mówił, że PiS niszczy prestiż zawodu nauczyciela, a samorządy już mają ogromny problem ze znalezieniem nauczycieli.

Kolejne pytanie było konkretne: - Co zrobicie żeby polskimi miastami, żeby już więcej nie maszerowali faszyści?

- Czysty cynizm tej władzy polega na tym ze finansują takie organizacje, które mówią rzeczy zupełnie niebywałe, zagłuszają naszych bohaterów - mówił Trzaskowski.

Nie pozwolimy na to, żeby patriotyzm był zawłaszczony.

Donald Tusk zwrócił uwagę, że skrajne środowiska stały się de facto pupilami władzy PiS - także w sensie finansowym.

Kolejne pytanie dotyczyło tego jak PO zamierza przekonywać mieszkańców terenów, gdzie PiS wygrywa, np. z Podkarpacia. - Nie rozmawia się tylko z przekonanymi - mówił Trzaskowski i zapewniał, że politycy PO będą jeździli w "trudne tereny".

Tusk powrócił natomiast do lekkiego tonu i przedstawił dowód na to, że mieszkańcy Podkarpacia mogą być spokojni o przyszłość regionu.

Jarosław Kaczyński powiedział, że Podkarpacie to taka polska Bawaria. Komu jak komu, ale mnie na Bawarii musi przecież bardzo zależeć.

Ciekawie się zrobiło, kiedy uczestnik Campusu poprosił o jasną deklarację Donalda Tuska ws, aborcji.

Donald Tusk nie kluczył w tej sprawie i wyraził się wprost.

Aborcja decyzją kobiety a nie księdza, prokuratora, policjanta, czy działacza partyjnego...

Tusk obiecał, że zaraz po wyborach do parlamentu trafi projekt z zapisem aborcji do 12 tygodnia. - Ja w tej sprawie będę bezwzględnie egzekwował pozycję w Platformie w trakcie kształtowania list do Parlamentu - zapowiedział Donald Tusk.

Mówił też o wprowadzeniu prawa o związkach partnerskich i że zamierza poprowadzić Platformę Obywatelską do zwycięstwa wyborczego właśnie po to, żeby postulaty te zrealizować.

Rafał Trzaskowski wyraził zadowolenie, że obecnie politycy mówią odważniej o równości.

Były też inne trudne pytania, np. o przyczyny przesunięcia oszczędności emerytalnych z OFE do ZUS w 2014 roku.

Donald Tusk tłumaczył, że pozostawił wybór ubezpieczonym. Zapewnił, że żaden emeryt nie stracił na tej operacji, a OFE pobierały zbyt duże duże opłaty za obsługę ubezpieczonych. - To było niemoralne - stwierdził były premier.

Młodzi pytali, czy na listach opozycji będzie miejsce dla ludzi poniżej 35 roku życia. Tusk ubolewał i jako główny problem wskazywał, że młodzi wcale "nie pchają się" do polityki, ale miejsce trzeba sobie też umieć wywalczyć.

Stanę na głowie żeby na listach po było jak najwięcej jak najmłodszych aktywnych ludzi. Macie na to moje słowo.

Donald Tusk przy podsumowaniu zwrócił uwagę na sondaże zaufania, w których Rafał Trzaskowski wypadł lepiej od Andrzeja Dudy, a on sam od Jarosława Kaczyńskiego. Wyraził drobną satysfakcję, że dzieje się tak, mimo lat "prania mózgów" przez TVP.

"Klasyczna audycja w telewizji publicznej wygląda tak: panie prezesie nasz zbawco narodu proszę nam powiedzieć dlaczego ten Niemiec Tusk niszczy Polskę" - drwił Donald Tusk.

Na koniec Donald Tusk podał wynik najnowszego sondażu w kategorii: polityk cieszący się największym zaufaniem. Po raz pierwszy na 1 miejsce wskoczył Rafał Trzaskowski przed Andrzejem Dudą, a Donald Tusk wyprzedził Jarosława Kaczyńskiego.

Debaty na Campusie

Podczas dwóch wcześniejszych debat politycznych Rafał Trzaskowski dyskutował z Szymonem Hołownią oraz Władysławem Kosiniakiem-Kamyszem. Donald Tusk to jednak przedstawiciel tego samego ugrupowania.

Na tle liderów PSL oraz Polski 2050 Trzaskowskiemu łatwiej było prezentować się jako polityk postępowy, co wybrzmiało zwłaszcza przy pytaniach na temat aborcji (w tej sprawie Hołownia opowiedział się za referendum).

(pw)

Czytaj więcej: Tusk: wprowadzę aborcję na życzenie do 12 tygodnia i związki partnerskie

Kasparow: Dlaczego Zachód nie ogłosi, że celem jest bezwarunkowa kapitulacja Rosji?

Szczegóły

Opublikowano: środa, 31 sierpień 2022 08:52

Rosyjski Mistrz Sachowy oraz lider opozycyjnego rosyjskiego Zjednoczonego Frontu Obywatelskiego spotkał się z uczestnikami Campusu Polska Przyszłości we wtorek 30 sierpnia. Spotkanie z Kasparowem prowadziła dziennikarka Krystyna Kurczab-Redlich. Kurczab przypomniała chronologicznie, jak przebiegała walka Kasparowa o przywrócenie dewmokracji w Rosji, jak reżim Putin uniemożliwił mu prowadzenie kampanii prezydenckiej i jak w końcu zmusił go do emigracji.

Mamy do czynienia z dyktatorem, a dyktatorzy nigdy nie pytają: "Dlaczego?". Oni pytają: "Dlaczego nie?"

Garri Kasparow zaczął do tego, co zmotywowało go do porzucenia szachów i zaangażowania się w politykę. Stwierdził, że bał się dyktatury i osuwania się w ciemność swojego kraju. Przyznał, że po objęciu władzy przez Putina nie wiedział, czego się można po nim spodziewać. Szybko jednak dotarły do niego sygnały, że nie będzie to nic dobrego. - Kiedy Putin spotykał się na Łubiance ze swoimi kolegami z KGB, stwierdził, że nie ma czegoś takiego jak "były KGB-ista", wtedy zrozumiałem, że mamy problem.

Kasparow uważnie śledził każde posunięcie człowieka, który w 2000 roku został rosyjskim prezydentem. Słuchał, jak wielokrotnie powtarza, że upadek Związku Radzieckiego był największą katastrofą geopolityczną XX wieku, jak w 2007 r. podczas szczytu NATO-Rosja deklarował wprost, że NATO musi wrócić do swoich granic z 1997. - Wiedziałem, że konflikt to tylko kwestia czasu. Po roku mieliśmy wojnę w Gruzji - przypomniał rosyjski opozycjonista.

I dodał: - Smutne jest to, że przez wszystkie lata panowania Władimir Putin budował swoją machinę wojenną na oczach całego świata, nie chował się z tym, od zajęcia Krymu wręcz otwarcie mówił o planach zniszczenia suwerennego państwa ukraińskiego. Jego propaganda mówiła o tym 24 godziny na dobę. Nikt się temu nie przeciwstawił.

Kurczab-Redlich wspomniała o tym, że Kasparow wielokrotnie przestrzegał przed Putinem elitę polityczną Zachodu, jednak niewielu jego głos przekonał, właściwie nikogo.

- W 2015 r. ukazała się moja książka pt. "Nadchodzi zima" i była ona przyjęta raczej chłodno. Po tej publikacji byłem określany jako ktoś, kto prze do konfliktów i nie jest skłonny do kompromisów, ale ja wiedziałem, że wojna się zbliża, że Putin nie zatrzyma się na Krymie. Ironicznie po 24 lutego 2022 moja książka trafiła na szczyt sprzedaży sieci Amazona, jako publikacja poświęcona bieżącym sprawom, a przypominam, że wydałem ją 7 lat wcześniej - zauważył Kasparow.

Lider rosyjskiej opozycji odnosi wrażenie, że obecnie część Zachodu zastanawia się nad tym, co będzie, jeśli wojna się przedłuży albo Chiny przyjdą Rosji z pomocą. Jego zdaniem tracą czas, ale co ważniejsze, tracą tym samym okazję by zakończyć imperialne ambicje nowej Rosji. - Ostatecznie mamy do czynienia z dyktatorem, a dyktatorzy nigdy nie pytają: "Dlaczego?". Oni pytają: "Dlaczego nie?" - stwierdził gość Campusu.

- Z podręczników do historii wiemy - kontynuował Kasparow - że dyktatorzy zawsze kłamią, ale też potrafią uprzedzić o swoich planach, tak było w przypadku Hitlera i jego "Mein Kampf". Putin też ogłaszał, co chce zrobić, a jednak Zachód wciąż dawał mu kredyt zaufania. Pamiętam spotkanie Obamy z Miedwiediewem - marionetką Putina - i nieoficjalne nagranie, na którym prezydent USA powiedział, że podczas drugiej kadencji będzie w stosunku do Rosji elastyczny. Kiedy w Syrii Baszszar al-Asad stosował broń chemiczną i kiedy trwały tam bombardowania, był elastyczny, kiedy anektowano Krym, był elastyczny. Powiedzmy sobie jasno: kiedy dyktatorzy słyszą o elastyczności, myślą: możemy robić, co chcemy.

Były mistrz szachowy przyznał, że był w szoku, gdy zachód nie reagował na jawne przygotowywanie się Rosji do ofensywy w Ukrainie. Putin wiedział, że tak będzie, utwierdzić go miały w tym trzykrotne rozmowy z Joe Bidenem (dwukrotnie rozmawiali online) oraz wycofanie się Amerykanów a Afganistanu.

- Putin wysnuł, że Zachód jest słaby i go nie powstrzyma, ale nie było jeszcze takiego dyktatora, który by oszacował wolę walki o swoją wolność państw, które najeżdża - podkreślił Kasparow.

Zanim publiczność zaczęła zadawać pytania, Rosjanin z chorwackim paszportem zdradził, że jest wielkim fanem "Władcy pierścieni" Tolkiena: zarówno książek, jak i filmowych adaptacji.

- Płynie z ich prawda, która mówi, że z absolutnym złem, a takim złem jest Putin, trzeba walczyć jak rycerz i że wygrana jest możliwa dzięki zjednoczeniu. Takie zjednoczenie widzę w Polakach. Cieszę się, że mimo wewnętrznych sporów Polska jest zjednoczona, To napełnia mnie nadzieją.
Pytania do gościa

Pierwszą osobą, która zadała pytanie, był Arkadij z Donbasu. Był ciekaw czy opozycjonista wspiera reżim wizowy dla obywateli rosyjskich.

Kasparow odpowiedział, że należy wprowadzać "silne rozwiązania", uważa jednak, że Rosjanie, którzy chcieliby dostać wizę UE, powinni mieć taką szansę. Musieliby jednak podpisać deklarację składającą się z trzech punktów:

1. wojna prowadzona przez Rosję jest nieuczciwa;
2. należy uznać integralność Ukrainy;
3. wojna jest wywołana przez Putina.

- Myślę, że część Rosjan podpisałaby taki dokument - stwierdził były mistrz szachowy. - Przypomnę, że po inwazji na Ukrainę 150 tys. Rosjan wyjechała z kraju, połowa z nich musiała jednak wrócić, bo nie dostała zgody na pobyt. Wiele z tych osób było potrzebnych Putinowi, np. inżynierowie lotnictwa, którzy zarządzają putinowską flotą. Wystarczyłoby, aby ci ludzie wyjechali i Putin miałby poważne problemy z lotnictwem - zauważył gość.

I podkreślił, że wojna wymaga kreatywnego myślenia, bo na niej można tylko wygrać albo przegrać. Nie ma remisów.

- Uważam też - kontynuował - że liderzy Zachodu powinni jasno wypowiedzieć się w sprawie sankcji, sankcji, które mogą być zniesione dopiero po pełnym wyzwoleniu Ukrainy - to jest warunek numer jeden. Drugi warunek to reparacje dla Ukraińców, oparte o obliczenia międzynarodowej grupy specjalistów, Trzecim warunkiem jest rozliczenie rosyjskich zbrodniarzy wojennych.

Monika z Gliwic była ciekawa, czy Rosjanie po ewentualnym upadku Putina będą w stanie walczyć o demokrację i prawa człowieka.

Zdaniem Kasparowa jest to realne, ale wymaga czasu. Po raz kolejny posłużył się analogią Niemców, którzy podczas II wojny światowej popierali Hitlera, a jednak zdołali przejść społeczną transformację, choć nie była ona bezbolesna. - Owszem, wielu Rosjan popiera dziś działania wojenne na Ukrainie, jest też wielu ludzi, którym jest wszystko jedno, i mała grupa tych, która przeciwstawia się wojnie. Ten antywojenny ruch nie jest jeszcze słaby, bo nie jest gotowy na walkę z silnym reżimem.

Kasparow jest przekonany, że jego rodacy zareagują dopiero, gdy reżim Putina upadnie.

- Nie spodziewam się żadnych zmian w Rosji, dopóki armia Putina nie poniesie klęski w Ukrainie - zaznaczył.

Według niego przegrana Putina w Ukrainie będzie oznaczała nie tylko koniec Putina. - To także koniec putinizmu, koniec imperialnego kierunku Rosji.

"Okres rządów Jelcyna przygotował dojście do władzy Putinowi"

Zdaniem byłego mistrza szachowego, aby wygrać z Putinem, Zachód musi postawić sobie pytanie: jaki jest nasz cel? Zauważa, że zarówno Polska, jak i kraje bałtyckie oraz Wieka Brytania jasno zadeklarowały, że zależy im na ukraińskim zwycięstwie. Nigdy jednak wprost nie usłyszał tego od Amerykanów czy Niemców. - Nie powiedzieliśmy zatem jako wolny, demokratyczny świat, że celem w tej wojnie jest zwycięstwo nad Rosją, ostrożnie mówi się o wyniku wojny. Ta frakcja jest jeszcze cicho, ale gdy przyjdzie zima, będziemy coraz częściej słyszeć głosy wzywające do kompromisu.

Kasparow raz jeszcze wrócił do czasów II wojny światowej, a dokładnie do konferencji w Casablance z 1943 roku - Roosevelt i Churchill podjęli tam decyzję o bezwarunkowej kapitulacji Niemiec i Japonii, bez żadnych negocjacji.

W obecnym konflikcie Zachód takiej decyzji nie przyjął, opiera się raczej na półśrodkach, na sankcjach, które nie działają - przekonywał.

- Narracja "nie przetrwamy bez rosyjskiego gazu" była w Europie wszechobecna, przez 16 lat mówiła o tym Angela Merkel. Wiedzieliśmy, że zasoby i nafta są bronią Putina, ale nic w tym kierunku nie zrobiliśmy i teraz Ukraina płaci krwią za nasze błędy.

Tymczasem strategia Zachodu według Kasparowa powinna być klarowna i twarda:

- Trzeba technologicznie zepchnąć Rosję do epoki kamienia łupanego, musimy mieć pewność, że nie mają dostępu do komponentów niezbędnych do produkcji broni. Trzeba uniemożliwić jakikolwiek import do Rosji.

Podczas spotkania Kasparow zwrócił uwagę na to, jaką drogą poszły Ukraina i Rosja po rozpadzie ZSRR. - Ważną datą jest 1994 rok. Wówczas Łeonid Krawczuk, pierwszy prezydent Ukrainy, przegrał wybory i pokojowo oddał swój urząd. Kiedy zaś Borys Jelcyn w 1994 r. napotkał opór, to rozpętał wojnę w Czeczenii, by zwiększyć swoją popularność.

Myślę, że to właśnie okres Jelcyna przygotował dojście do władzy Putinowi.

(pw)

Czytaj więcej: Kasparow: Dlaczego Zachód nie ogłosi, że celem jest bezwarunkowa kapitulacja Rosji?