Wspomóż jedyny portal na Warmii i Mazurach, który nie boi się publikować prawdy o politykach i jest za to ciągany po sądach. Nigdy, przez prawie 18 lat istnienia, nie dostaliśmy 1 grosza dotacji publicznej. Redaktorzy i autorzy są wolontariuszami. Nr konta bankowego Fundacji „Debata”: 26249000050000450013547512. KRS: 0000 337 806. Adres: 11-030 Purda, Patryki 46B
Tzw. dyskusja w sprawie reformy emerytalnej stanowi klasyczny przykład współczesnej „debaty publicznej”. Ta ostatnia musi pozostać w cudzysłowie, bo jest ewidentną hipostazą – wszyscy o niej mówią, wielu nawet wie, czym ona jest, ale jej samej po prostu nie ma. W zamian mamy kociokwik: agresję, arogancję, komedię pomyłek, góry absurdu, potok informacji i opinii, które nijak się mają do rzeczy samej.
Reżim platformerski błysnął geniuszem. Po raz kolejny. I tym razem przekonywać mnie nie trzeba. Pomysł przerzucenia rządowych zobowiązań finansowych Państwa wobec Kościoła bezpośrednio na płatników podatku dochodowego uważam za doskonały. Argumentacja stojąca za propagowanym rozwiązaniem jest prosta, przekonywująca, logiczna. I purytańsko wręcz wolnorynkowa. Jeśli chcesz klechów w kraju – płać. Jeśli nie chcesz – nie płać. Identycznie jak z pomidorami na targu. Do czego tu się przyczepić ?
„Mamy i zbieżności wypływające z ludzkiej natury: Ted Heath, brytyjski premier, przez lata ignorował lady Margaret, która odebrała mu przywództwo partii; traktował ją jak powietrze, nie reagował nawet na ‘helo’ wypowiedziane na westminsterskich korytarzach. Ale i tu istnieją gigantyczne różnice z polską normą – Heath Żelazną Damę ignorował, ale nie oczerniał jej w każdym możliwym medium, nie odsądzał od czci i wiary”- pisze Mariusz Korejwo
fot: Film "Żelazna Dama".
„Wieczne pytanie zawiedzionego ulepszacza – dlaczego ludzie wolą mieszkać w burżuazyjnych chałupkach z ogrodem, zamiast w rozsądnych blockhausach, piętrami na sobie ? Dlaczego wolą coraz przestronniejsze auta od komunikacji masowej ? Dlaczego, do diabła, muszą ciułać sprzęty i pieniądze (zamiast rozdawać postronnym urobek) ? Dlaczego bardziej dbają o dzieci (i emerytury) własne niż cudze ?”- pisze Mariusz Korejwo
Rejwach (mini, ale jednak), jaki powstał po rocznicowych celebracjach lokalnej delegatury IPN, ma charakter zjawiska żenującego, miałkiego i po trosze absurdalnego. Abstrahując już od poziomu (za przeproszeniem) „dyskusji”, tj. wyzwisk, argumentów koniecznie ad personam, ataków koniecznie anonimowych, pomieszania pojęć oraz motywów włączanych bez sensu i bez związku, trzeba przyznać, że temat, niestety, ale jest.
