Mieliśmy i dzisiaj też mamy problem z poważnymi ubytkami dochodów budżetowych związanych w oszustwami VAT - oświadczył przed komisją śledczą ds.VAT b. wiceminister finansów Janusz Cichoń. Jak zauważył, sam VAT nie jest narzędziem doskonałym.
Czytaj więcej: Poseł J.Cichoń z Olsztyna zeznawał przed komisją śledczą ds. VAT
Szanowny Pan Jarosław Sellin Sekretarz Stanu Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Szanowny Panie Ministrze Stowarzyszenie Godność z uwagą obserwuje ostatnie zmaganie Ministerstwa z Władzami Miasta Gdańska na temat nie przyznania dotacji w wysokości 7 mln zł do budżetu ECS na 2019 r.
Ta wojna Prezydenta Gdańska prowadzona z Ministerstwem toczy się od trzech lat. Muzeum II Wojny Światowej było początkiem tej wojny.
Chcę potwierdzić, że Stowarzyszenie Godność popierało stanowisko MKiDN. Od wielu lat Stow. Godność nie współpracuje z ECS. Protestowaliśmy przeciwko blokowaniu kandydata Krzysztofa Wyszkowskiego do Rady ECS .
Po uroczystościach 1 września w rocznicę wybuchu II wojny Światowej na Westerplatte w 2017 r. kiedy Prezydent Gdańska publicznie na oczach całego kraju krytykował Rząd Beaty Szydło, że zakłócono jego wizję obchodów uroczystości, Stow. Godność napisało po uroczystościach krytyczny list do Prezydenta, który odczytał na sesji Rady Miasta.
Swoje uwagi przesłał również do Stow. Godność. Prezydent Gdańska w ostatnich latach nadawał nazwy placom i ulicom Gdańska nazwiskami ludzi związanych z PO lub UW. Wystarczy wymienić nazwiska Mazowieckiego, Bartoszewskiego a lekceważenie rotm. Witolda Pileckiego, płk. Ryszarda Kuklińskiego czy prof. Szczepana Bauma - naszego członka - wybitnego architekta, projektanta wielu budowli i kościołów na Wybrzeżu.
Ostatnie spotkanie w MKiDN z panią p.o. prezydenta Gdańska Aleksandrą Dulkiewicz w sprawie budżetu ECS na 2019 r. uświadomiło społeczeństwu i nam byłym działaczom Solidarności i więźniom politycznym, że grupa byłych działaczy z Wałęsą, Borusewiczem, Lisem, Frasyniukiem, Borowczakiem, Krzywonos czują się nie tylko właścicielami ECS ale spadkobiercami idei Sierpnia i Solidarności. Zajęli oni ważne stanowiska a ich dzieci etaty w ECS.
Deklaracja B. Borusewicza żeby zorganizować społeczną zbiórkę na pokrycie luki jest kuriozalna. Ta grupa z Wałęsą, Borusewiczem, Lisem i Frasyniukiem będzie walczyć do upadłego o ECS. Uważam, że MKiDN powinno tę sprawę postawić na posiedzeniu Komisji Krajowej NSZZ Solidarność. W takim spotkaniu powinni wziąć udział także byli przywódcy, działacze podziemia Solidarności z lat 1980-90.
Uważamy, że rolę wiodąca w tej sprawie ma MKiDN. Jest to odpowiedzialność Państwa przed Narodem i Historią.
Z wyrazami szacunku
Czesław Nowak
Prezes Stowarzyszenia ,,Godność”
Władysław Kałudziński
Prezes Stowarzyszenia Pro Patria
Czytaj więcej: List Stowarzyszenia Godność w sprawie Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku
"Kapitalizm jest obrzydliwy i doprowadza mnie do płaczu" - napisał Jakub Pietrzak z Olsztyna w „Krytyce Politycznej” , który przedstawił się jako „aktywista, bumelant, instagramer”. Studiował filozofię na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim i Warszawskim. Napisał licencjat, w którym opisywał m.in. neoliberalny, postmodernistyczny, prekaryjny uptitling, czyli proceder, w którym zwykli pracownicy zostają szefami [chief] i kierownikami [executive] jedynie z nazwy.
O jego artykule w KP dowiedziałem się od Krzysztofa Karonia, który opowiedział o nim w telewizji wrealu24.pl. Jakub Pietrzak opisał swój problem. „Nie chcę wykonywać bezsensownej, wyczerpującej, do tego nisko płatnej pracy – i nie mam zamiaru się tego wstydzić. Od czasu do czasu dorabiałem jeszcze dorywczo, np. pomagałem ojcu przy firmie, kiedy wracałem do rodzinnego Olsztyna i nie narzekałem szczególnie na to, że nie mogę jechać na narty do Sölden. Kilka dni temu okazało się jednak, że będę musiał opuścić wynajmowane mieszkanie i przed oczami stanęły mi same dramatyczne wizje”.
Rzucić studia – słabo, bez stałej pracy raczej nie dam sobie dłużej rady, a radykalne ograniczenie działalności społecznej odebrałoby mi to, co nadaje sens życiu, jakkolwiek by to nie brzmiało. Myśli o powrocie do domu staram się od siebie oddalać. Bo chyba każdy, kto wyjechał ze swego rodzinnego miasta uznałby, że na tym etapie byłaby to gigantyczna porażka i wielki krok do tyłu?
Jakub zaczął szukać pracy, jednak, jak wyznaje: „Chcę robić w życiu to, co sprawia mi przyjemność i chciałbym, żeby każdy miał możliwość takiego wyboru. Nie uważam, żeby przemysłowe smażenie naleśników było pożyteczniejsze od protestowania przeciwko zmianom w ordynacji wyborczej. Nie sądzę też, żeby naciąganie ludzi na ubezpieczenia było poważniejszym zajęciem od okupowania Pałacu Kazimierzowskiego. Studenci mają prawo (a wręcz obowiązek) poświęcać się z jednej strony nauce, a z drugiej działaniu, które będzie tej nauki uzupełnieniem. Siedzieć w bibliotece, blokować marsze nazistów, czytać książki, wydawać gazety, protestować w obronie pracowników, dyskutować ze sobą na wielkie tematy i zmieniać świat na lepsze”.
Jakie Jakub widzi wyjście z tej sytuacji PAŃSTWO MA PŁACIĆ ZA JEGO STUDIA a po ich ukończeniu ufundować dochód podstawowy.
Krzysztof Karoń tak to skomentował:
To bardzo dobry opis mentalności takich ludzi. Ten chłopak nie jest winien temu, że gada takie rzeczy, studiował w Olsztynie i Warszawie, potrafię sobie wyobrazić, kto go uczył i czego? Ten biedny chłopak, pochodzi z Olsztyna, to nie jest NY, ale całkiem sensowne miasto w świetnym miejscu położone, ale dla niego powrót to klęska, krok w tył. Opisał rzetelnie swoją rozpaczliwą sytuację, znalazł się w niej, gdyż został zaorany przez ideologię reprezentowaną przez KP, która hoduje bezużytecznych pasożytów, którzy po kilku latach okażą się surowcem odpadowym, hodują takie kaleki, ponieważ ci ludzie nie mają żadnej innej perspektywy wyjścia z tej sytuacji, bo on chce robić to co sprawia przyjemność i każdy powinien mieć taki wybór, więc należy płacić studentom i zrobić dochód podstawowy, ma zlasowany mózg, jest na poziomie 15-latka, nie potrafi ocenić realnej sytuacji.
Co z tym fantem zrobić? Można sobie z nich kpić, ale nie ma sensu jeździć po biednych cymbałach zaoranych przez marksistów, oni muszą otrzymać wiedzę, bo nie rozumieją swojej rozpaczliwej sytuacji i nie przyjmują jej do wiadomości. Muszą otrzymać ofertę reedukacji, której nie przygotuje KP bo ona żyje z nieszczęścia tych cymbałów, w ich interesie jest utrzymywanie motłochu w stanie ogłupienia, tak jak Marksowi, który pisał, że robotnik ma prawo do lenistwa, by utrzymać go w stanie zbydlęcenia.
(pw)
OD REDAKCJI.
Takiego problemu nie ma absolwetka studiów gender na filozofii UWM pani Emilia Konwerska. Dostała posadę dyrektorki Galerii "Dobro" w OLsztynie (Miejsko Ośrodek Kultury) i robi to co lubi. Wniosek, budujmy w całej Polsce Galerie "Dobro". To powinno rozwiązać problem absolwentów studiów neomarksistowskich.
Adam Socha
Czytaj więcej: Ofiary studiów neomarksistowskich na UWM i UW
My w Polsce do końca nie wiemy o co my się kłócimy i o co dwa plemiona toczą bratobójczą wojnę polsko-polską – powiedział ks. prof. Andrzej Kobyliński (Instytut filozofii UKSW) w gość Agnieszki Ponikiewskiej w tv wpolityce. - Kluczem do wyjaśnienia tego zjawiska jest sięgniecie pamięcią do roku 1986.
Tematem rozmowy był poziom debaty społecznej, język nienawiści w przestrzeni publicznej, podziały w polskim społeczeństwie jaki i w Kościele.
- Dużo się mówi po tragedii w Gdańsku o mowie nienawiści, o pogardzie, o potrzebie rachunku sumienia, który powinien zrobić każdy, nawołuje się do powściągliwości w słowach. Czy nie widzimy tu pomieszania pojęć i to słowo „mowa nienawiści” staje się orężem w walce między ludźmi o różnych poglądach
Ks. prof. Andrzej Kobyliński: W dniach śmierci, pogrzebu prezydenta Gdańska pana Pawła Adamowicza pada wiele wezwań, orędzie, apeli… . Podchodzę do tego bardzo ostrożnie, ponieważ nie wierzę za bardzo w zmianę w naszym społeczeństwie. Uważam, że ta nienawiść społeczna będzie w Polsce narastać, mamy rok wyborczy, wybory parlamentarne a w przyszłym roku prezydenckie, mamy kolejną rocznicę – 30 - wyborów 4 czerwca, odżyją więc pytania o naszą transformację ustrojową, w związku z tym musimy się przygotować na 2 lata nienawiści, pogardy i bardzo ostrej walki politycznej. Przed tym nie ma odwrotu, ponieważ ten proces nienawiści i pogardy trwa tyle lat, więc nie sądzę, żeby teraz społeczeństwo chciało zmieniać swoje myślenie, w związku z tym nie bardzo wierzę dzisiaj w te wszystkie wezwania i apele. To są bajki dla grzecznych dzieci, więc musimy być przygotowani na bardzo ostrą wojnę, która będzie miała w Polsce miejsce przez najbliższe 2 lata, wojna polsko-polska.
- Przecież nie może tak być, że walcząc z „mową nienawiści” doprowadzi się do tego, że zła nie będziemy mogli nazwać złem, grzechu grzechem, powiedzieć, że ktoś źle postępuje i go krytykować?
Ks. prof. Andrzej Kobyliński: Śpiewał nasz bard Jacek Kaczmarski: „Ale chroń mnie Panie od pogardy, Przed nienawiścią strzeż mnie Boże”. Możemy sobie życzyć, by w Polsce było mniej nienawiści i pogardy, tak jak w „Modlitwie o wschodzie słońca” Natana Tenenbauma, ale z drugiej strony jest w naszej ojczyźnie wiele rachunków krzywd niewyrównanych, wiele problemów spornych, bardzo podkręcone są emocje, więc nie sądzę, że tu są możliwe zmiany w najbliższych miesiącach. To nie jest problem, że nie możemy nazywać zła złem, problem jest inny. Będą przypadki zamykania komuś ust oskarżeniem o język pogardy i nienawiści. Przypomnę przykład Jerzego Urbana, który Msze za Ojczyznę ks. Jerzego Popiełuszki nazywał „seansami nienawiści”, po to, żeby go zdyskredytować, oczernić, wywołać negatywne emocje wobec ks Jerzego.
- I pośrednio wobec Kościoła.
Ks. prof. Andrzej Kobyliński: Ale będą też przypadku realnej nienawiści i pogardy, to jest kategoria socjologiczna. W niektórych krajach zachodnich dotyczy to stosunku do imigrantów, we Francji czy we Włoszech, tam są przypadki rzeczywistej mowy nienawiści czy w krajach islamskich w Pakistanie czy Egipcie manifestanci krzyczą przeciwko chrześcijanom, to jest autentyczna, prawdziwa mowa nienawiści. czyli jest to realne zjawisko.
- Od „mowy nienawiści” jest blisko do poprawności politycznej. Jak się nie dać zapędzić w tę pułapkę?
Ks. prof. Andrzej Kobyliński: W Polsce problem imigrantów jest problemem zastępczym a realnym wyzwaniem jest głęboki podział społeczeństwa, wojna polsko-polska, bratobójcza wojna między katolikami, bo w Polsce ta nienawiść jest nienawiścią wśród katolików. Z jednej strony ojciec Tadeusz Rydzyk, Radio Maryja i TV Trwam a z drugiej strony środowisko ks . Adama Bonieckiego i Tygodnika Powszechnego, to są antypody, dwie cywilizacje, dwie galaktyki a to samo Pismo Święte. Gdyby doszło do spotkania ks Bonieckiego i ojca Rydzyka w studiu telewizyjnym okazałoby się, że dzielą ich głębokie, kolosalne różnice. Tak samo mamy potężne różnice między obozem PiS i PO. Co może zrobić Kościół? Nie wierzę w apele, to mało poważne. W Polsce potrzeba edukacji społecznej w szkołach. Trzeba się skupić na tym, jaki efekt przynosi nauka religii w szkole, to w sumie 800-900 godzin nauki. Na tym, z jaką wizją człowieka, świata kultury, społeczeństwa wychodzą ze szkoły nasi maturzyści.
Druga ważna kwestia to stawianie prawidłowych diagnoz. My w Polsce do końca nie wiemy, o co my się kłócimy i o co dwa plemiona toczą bratobójczą wojnę polsko-polską? Możemy się spierać o Smoleńsk, o Gdańsk, czy brzoza zniszczyła samolot, czy samolot brzozę, ale jedna rzecz jest najważniejsza i ona wybrzmi w tym roku, z okazji 30 rocznicy wyborów 4 czerwca, skąd się wzięły dwa obozy, z jednej strony Platformy a z drugiej PiS-u? Kluczem do wyjaśnienia tego zjawiska jest sięgniecie pamięcią do roku 1986, gdy podziemna Solidarność już formalnie podzieliła się na skrzydło centroprawicowe i centrolewicowe a później z tych skrzydeł wyrosły partie PO i PiS. Dwa lata temu w swoich artykułach przedstawiłem korzenie PiS-u i Platformy.
Fragment artykułu pt. "Dzieje Solidarności i wojna idei" z tygodnika "Sieci" z 29 sierpnia 2016 roku
Spory i podziały w „Solidarności” lat 80. miały charakter nie tyle personalny, ile ideowy. Decydujące znaczenie dla zrozumienia dziejów związku mają lata 1986–1989. Symboliczny koniec jedności nastąpił w styczniu 1986 r., podczas spotkania w Warszawie członków najwyższej władzy związku, czyli Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. To wydarzenie stanowi Rubikon. W konsekwencji ostrych podziałów, jakie wystąpiły podczas tego spotkania, oraz z powodu powołania latem 1986 r. przez Lecha Wałęsę Tymczasowej Rady „Solidarności”, zdominowanej przez działaczy centrolewicowych, przedstawiciele skrzydła centroprawicowego utworzyli w październiku 1986 r. Grupę Roboczą Komisji Krajowej — nazywaną czasami „Grupą Gwiazdy” albo „Grupą Łódzką”.
Rozpoczął się okres dwuwładzy. W skład Grupy Roboczej weszła prawie połowa Prezydium Komisji Krajowej oraz kilkudziesięciu innych jej członków wybranych w 1981 r. Głębokie podziały w „Solidarności” 1986 r. są matrycą obecnych sporów politycznych w naszym kraju.
Jakie kwestie stanowiły wówczas przedmiot dyskusji? Można wskazać na cztery główne obszary konfliktu. Po pierwsze, spór dotyczył przyszłości NSZZ „Solidarność”: czy związek — zgodnie ze statutem — ma mieć dalej charakter demokratyczny czy należy mu nadać charakter bardziej wodzowski? Po drugie, głębokie różnice były związane z oceną komunizmu i jego zbrodni. Po trzecie, spór dotyczył charakteru przyszłej reformy gospodarczej. Po czwarte, członków „Solidarności” zaczęła dzielić wizja przyszłej Polski.
Trudno w to uwierzyć, ale dzieje Grupy Roboczej nie zostały do dzisiaj solidnie opracowane.
ks. prof. Andrzej Kobyliński
(pw)
Od kiedy Żydzi mieszkają w Polsce to dokładnie nie wiadomo. Pierwsze o nich wzmianki pochodzą z XI wieku. Rabin Jehuda… 
Biskup Andrzej Czaja, ordynariusz diecezji opolskiej i przewodniczący Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski to jeden z tych hierarchów Kościoła,… 
Otóż pedofilia jest problemem globalnym i ponadwyznaniowym. Według danych Światowej Organizacji Turystyki co roku około 3 milionów dorosłych mężczyzn podróżuje… Pan Tadeusz Poźniak swoim artykułem „Silna polska armia to nasze być albo nie być” sprowokował mnie do poruszenia tego tematu.…
Być może. Księża pedofile i przenoszący ich z par...